De drang om dit rotland te verlaten wordt enkel groter en groter, goed bezig mannen!
Die drang kennen Leslie en ik, Rafael. Hoe meer we naar hier kwamen, hoe moeilijker we het in België kregen. En als we er nu nog eens naartoe moeten, voelen we ons er echt rot.
Je hebt er niet voor gekozen om in België te leven. Maar je kunt wel kiezen waar jij de rest van je leven wil doorbrengen om je gelukkig te voelen.
Het grootste probleem is dat veel familieleden en vrienden in je moederland wonen.
Ik sluit zeker niet uit dat ook ik nog eens emigreer. Het zal afhangen van de omstandigheden zoals waar ik een job kan krijgen, vriendin, hoeveel geld ik na afdracht over houd, waar ik het prettiger leven vind enz.
Ik kan mij van de indruk niet ontdoen dat een oververwend deel van de bevolking niet meer productief betrokken is, en denkt het manna zomaar uit de hemel valt, zonder te beseffen dat ze onderhouden worden door het systeem dat ze ondergraven.
Van zij die het systeem ondergraven zijn er veel gepensioneerden bij die niks anders te doen hebben dan onzin uitkramen en de werkenden te pesten; maar tegen dat het systeem helemaal op zijn gat zit zijn ze er niet meer, maar is het onze tijd om op pensioen te gaan ... Helaas zullen wij het zo goed niet meer hebben dankzij de mollen die we al die jaren onderhouden hebben 
Wees gerust, de oudere generatie politici wordt steeds meer vervangen door jongere politici die andere opvattingen hebben.
Een veel groter probleem vind ik voor België dat het steeds moeilijker is om een stabiele regering te vormen. Ik voorspel hier en nu dat dit niet een incident is maar zal blijven gebeuren zolang je met Vlaamse en Waalse partijen een coalitie moet vormen terwijl er nauwelijks nog grote en populaire partijen bestaan en de meeste kiezers zwevende kiezers zijn.
Je kan niet al die manuren omzetten naar loon aangezien het voor een groot deel vrije tijd is die we inleveren (anders is het voor mensen die tijdens hun werk moeten reizen) en aangezien slechts een deel van die vrije tijd productief zou zijn ingezet. Je compenseert dat (gedeeltelijk?) door uit te gaan van het minimum-loon maar ik vermoed dat dit slechts een gedeeltelijke compensatie is.
De verplaatsingen binnen de werktijd worden nog het ergst getroffen, want het is enkel buiten de spitsuren dat de maximumsnelheid nog kan gehaald worden.
Maar ook de andere verloren vrije- of werktijd moet toch ergens door gecompenseerd worden. Op plaatsen waar men het niet zo nauw neemt met de werktijden zal er al snel wat van afgepitst worden, en op andere plaatsen zijn er ook wel middeltjes om de verloren privétijd in te halen (wat langer opblijven, en dan suffen op het werk). Hoe dan ook, ik denk niet dat er een grote meerderheid is die graag langer in de wagen zit dan nodig.
Mijn stelling is dat die verloren manuren, of het nu privé of beroepsuren betreft, echt wel een negatieve impact hebben die onderschat wordt.
Met jouw laatste stelling ben ik het zonder meer eens alleen is het moeilijk om er zomaar een getal op te plakken.
Laten we maar hopen dat de volgende regering wel het licht ziet.
Inderdaad, en de versnippering leidt er toe dat er steeds meer wordt toegeven aan de grilletjes van elke drukkingsgroep.
Ik denk het ook.
Wat de depressie betreft, natuurlijk komt er op termijn herstel. Wat niet belet dat het tot dan zeer onaangenaam kan worden. Ik kan mij van de indruk niet ontdoen dat een oververwend deel van de bevolking niet meer productief betrokken is, en denkt het manna zomaar uit de hemel valt, zonder te beseffen dat ze onderhouden worden door het systeem dat ze ondergraven.
Inderdaad. Dat is nu een van die consequenties van een hoogconjunctuur die de economie stimuleert om terug naar een laagconjunctuur te gaan.
Misschien is het toch niet zo slecht om van economie een verplicht vak te maken op de middelbare school zodat mensen wat meer financiële realiteitszin hebben.
Gek dat je de religieuze ontzuiling aanhaalt. Ik ben een theorie aan het formuleren waarin elementen van de vroegere slaafse religiositeit gerecycleerd worden in hedendaagse zoals een misplaatst schuldbewustzijn, vingertje-foei, baat-het-niet-het-schaadt-ook-niet, en een buitenredelijke angst voor wat men niet begrijpt.
Mensen waren/zijn niet alleen lid van een religie omdat ze geloven of willen geloven, een minstens zo'n belangrijke drijfveer is de behoefte om tot een groter geheel te behoren. In dat opzicht verschilt het supporter zijn van een voetbalclub niet zo gek veel van het actief lid zijn van de kerk.
Veel mensen, niet alle mensen, willen samen met een grote groep ergens in geloven en samen met een grote groep ergens voor gaan. Ik kan me goed voorstellen dat bepaalde gedragingen een substituut zijn van religie.
Neem jouw laatste voorbeeld (angst voor het niet begrepene), dit zou goed veroorzaakt kunnen worden doordat de religie vroeger voor de mensen alles wat ze niet begrepen kaderde (gods werk, gods wegen zijn ondoorgrondelijk, het zal wel ergens goed voor zijn), nu dit kader is weggevallen worden sommige mensen angstig en onzeker.
Dïe "baat het niet, schaadt het niet" leus zal ik nooit begrijpen. Erg onwetenscahppelijk.
Ook een opmerkelijk verschijnsel: politiek als religie. De irrationele bezwaren tegen kernenergie bijvoorbeeld. Rationele discussie is niet mogelijk met dit soort mensen, een kenmerk wat ze gemeenschappelijk hebben met religie-aanhangers.
