Ik gebruik altijd trottoir, waar ik niet met mijn velo mag op rijden. Als je te snel met je velo op de trottoir rijdt, dan beschadig je de fourge van je velo. Stoppen doe je met de frains. De vitesse kan je verzetten met je derailleur. Dat is de normale spreektaal in Vlaanderen.
Zo spreken veel mensen van de embreage op de auto ipv ontkoppeling en vitesses ipv versnellingen. De spreektaal in Vlaanderen zit vol met (verbasterde) franse woorden, die zijn zo algemeen gebruikt dat het deel uitmaakt van de cultuur hier. Weet ook dat het Nederlands zoals het nu bestaat vrij artificieel is.
De meeste onderdelen van auto's en fietsen worden met een van oorsprong Frans woord aangeduid. Het grappige is dat veel onderdelen van auto's in het Indonesisch Nederlandse benamingen hebben.
Nederlanders zijn er trouwens bekend voor om te pas en te onpas anderstalige woorden te gebruiken. "Verboden op het gras te lopen, s.v.p." is wel een klassieker in dit opzicht. Zo gebruiken zij ook dikwijls "fancy fair" ipv het nederlandse kermis. In nederland gaat men shoppen, in Vlaanderen gaat men normaal gezien nog altijd winkelen.
Op de nederlandse tv hoor je regelmatig zeuven, ipv zeven. Men heeft het over fier, ipv vier, ses ipv zes, neechen ipv negen. Als je standaard nederlands wil horen is er maar één plek waar dit consequent wordt gebruikt en dat is de vrt (hoewel het daar ook niet meer zo goed is als vroeger).
De VRT geeft trouwens boekjes uit over nederlandse uitspraak, een must voor elke nederlander zou ik zeggen. Het is zelfs zo erg dat tweetalige mensen met het Frans als moedertaal, de grootste moeite hebben om mensen uit Nederland te verstaan, en dan vooral de regio rond Amsterdam. Dit door hun afschuwelijke uitspraak met nadruk op de huigklanken, men vraagt zich soms af het nu Nederlands of Arabisch is dat men spreekt.