schade door te hoge drempel

[jo]

 

[jozef]

Niet te hard roepen, denk dat ik met mijn Berlingo dat wel kan.
Verder elke HP geveerde Citroën zal het zeker kunnen.

Ik zie het ook wel zitten met een Unimog. 

[jo]

 

[jozef]

Ne cabrio, anders ga je tegen het dak aan.

 

Ik ben er niet zeker van, maar is het niet zo dat, als je een Citroën met hydropneumatische ophanging op zijn hoogste stand zet, de vering ook nogal stug is, jo?

[jo]

 

[Rudi]

Beste Jo,
Ik zou het met uw Berlingo niet willen uitproberen. Met alle respect voor Citroen (Heb zelf met DS, ID, GS ,Xantia, Xsara en C3 (van moeke) gereden. De eerste auto van mijn ouders was immers een 11 légère, jaja ne zwarte, we spreken en schrijven anno 1960).

Bij gelegenheid neem ik een aantal foto's. Die drempels zijn echt niet om te doen. Maar ik erken dat het met Citroëns misschien nog zou kunnen meevallen. Met een Mehari zeker.

groetjes aan allen

[JC]

Een HP geveerde citroen in de hoogste stand wordt inderdaad stug, zelfs een beetje stuiterig. Je gebruikt die stand dan ook niet om te rijden, enkel misschien in uitzonderlijke gevallen. In het boekje van mijn Xantia Break stond indertijd dat deze stand vooral bedoeld was om zaken makkelijker in en uit te laden en om een obstakel te passeren dat wat hoger was.
Dit was indertijd zeer handig wanneer we met vrienden in Antwerpen gingen stappen. Aan de kade was er een zone waar men grote blokken had neergelegd zodat erachter eigenlijk enkel nog moto's konden parkeren. Even de Xantia in de hoogste stand zetten en ik kon die blokken makkelijk passeren. Je zag er dan ook enkel citroens en grote 4x4 staan. Verder heb ik de hoogste stand één maal gebruikt om enkele straten door te rijden die overstroomd waren. Het water stond er 30 à 50 cm hoog. Ik ben er vlot met de citroen doorgeraakt. Onderweg heb ik enkele minder gelukkigen gezien waarvan de motor was afgeslagen en die door het water te voet verder konden, niet echt fijn in februari.

Mijn huidige C5 heeft een stalen vering (klassieke vering). Citroen is er echter in geslaagd die verbazend sterk te laten lijken op de HP vering. Volgens sommige benadert deze stalen vering meer het typische citroen gevoel dan de laatste versie van de HP vering. In ieder geval is de wegligging zeer goed en durf ik oneffenheden al wat sneller nemen dan de meeste chauffeurs. Moest mijn leasebudget het toegelaten hebben had ik ook voor de HP vering gekozen, trouwens.

[marc]

Ne cabrio, anders ga je tegen het dak aan.

 

Ik ben er niet zeker van, maar is het niet zo dat, als je een Citroën met hydropneumatische ophanging op zijn hoogste stand zet, de vering ook nogal stug is, jo?

Op de hoogste stand is de vering inderdaad bijzonder stug, Jozef. Bv stapvoets te rijden op slechte veldweg.

[Kunde]

Art. 135, § 2, Nieuwe Gemeentewet legt de gemeentelijke overheid de verplichting op slechts veilige wegen open te stellen. Ingevolge genoemde wetsbepaling rust op de wegbeheerder de verplichting tot het voorkomen, door aangepaste maatregelen, van ieder abnormaal gevaar, tenzij een vreemde oorzaak, die haar niet kan worden aangerekend, haar verhindert haar veiligheidsverplichting na te komen (Cass. 26 mei 1994, R.W. 1994-95, 745). Voor de aansprakelijkheid van de gemeente op grond van art. 135, § 2, Nieuwe Gemeentewet moet de schadelijder niet het bewijs leveren dat de gemeente kennis had van de gevaarstoestand (L. Cornelis, Beginselen van het Belgisch buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht, nrs. 132-133). En wat betreft de vreemde oorzaak, die haar verhindert haar veiligheidsverplichting na te leven, ligt de bewijslast bij de gemeentelijke overheid.

[marc]

Art. 135, § 2, Nieuwe Gemeentewet legt de gemeentelijke overheid de verplichting op slechts veilige wegen open te stellen. Ingevolge genoemde wetsbepaling rust op de wegbeheerder de verplichting tot het voorkomen, door aangepaste maatregelen, van ieder abnormaal gevaar, tenzij een vreemde oorzaak, die haar niet kan worden aangerekend, haar verhindert haar veiligheidsverplichting na te komen (Cass. 26 mei 1994, R.W. 1994-95, 745). Voor de aansprakelijkheid van de gemeente op grond van art. 135, § 2, Nieuwe Gemeentewet moet de schadelijder niet het bewijs leveren dat de gemeente kennis had van de gevaarstoestand (L. Cornelis, Beginselen van het Belgisch buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht, nrs. 132-133). En wat betreft de vreemde oorzaak, die haar verhindert haar veiligheidsverplichting na te leven, ligt de bewijslast bij de gemeentelijke overheid.

Zeer interessant, Kunde. Ook onder toepassing van ART. 1382 e.v. houdende het B.W. inzake de schade.

[Kunde]

Nog eentje

M. t/ Stad Deinze
Een zaak is gebrekkig in de zin van art. 1384, eerste lid, B.W. wanneer zij een abnormaal kenmerk vertoont dat van aard is aan derden schade te berokkenen. Het is niet vereist dat de gebrekkige zaak (in casu een gebrekkig wegdek) daardoor ongeschikt zou worden voor gebruik volgens zijn normale bestemming; dat laatste eisen, zou een voorwaarde toevoegen aan art. 1384, eerste lid, B.W. die de wet zelf niet voorschrijft (Cass. 12 september 2003, R.G.A.R. 2005, nr. 13.973, R.W. 2006-07, 597).
Volgens de meest recente stand van het recht hoeft dat gebrek niet noodzakelijk intrinsiek te zijn aan de zaak (Cass. 2 maart 1995, R.W. 1996-97, 926).
Zoals hierboven al gezegd, is de toestand schadeverwekkend voor fietsers die er ingevolge de opstaande rand tegen kunnen aanrijden en tast hij onmiskenbaar de veilige structuur van het wegdek aan. Naar het oordeel van de rechtbank beantwoordt dit aan de bovengenoemde elementen om tot een gebrek in het wegdek te besluiten.
Het gebrek moet in concreto worden beoordeeld. Voor de aansprakelijkheid van de bewaarder is de omvang van het gebrek irrelevant. De beperkte omvang van het abnormaal kenmerk kan wel een rol spelen in de beoordeling of er een gebrek is. Bij die beoordeling in concreto moet men in casu daarenboven oog hebben voor het feit dat het specifiek om een ingerichte fietsroute gaat.
Ingevolge de beoordeling in concreto kan niet op algemene wijze gezegd worden dat een niveauverschil van een paar cm geen gebrek is. In casu ligt het schadeverwekkende element in de verraderlijke rechtopstaande rand waar men gemakkelijk kan tegen aanrijden en vallen, en waarvoor het concrete hoogteverschil voldoende is (aansprakelijkheid leidt tot een grote casuïstiek in de rechtspraak, precies ingevolge de vele beoordelingen in concreto; zo nam recente rechtspraak een bultje van 4 cm tussen een brug en het wegdek als een gebrek aan – Rb. Leuven 2 september 2005, V.A.V. 2006, 448).
Voor de beoordeling van een gebrek in de zin van art. 1384, eerste lid, B.W. en van de daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid zijn de oorsprong van het gebrek evenals de vraag of de bewaarder van de zaak er kennis van had irrelevant (H. Vandenberghe e.a., «Overzicht van rechtspraak. Aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad», T.P.R. 1987, p. 1255, nr. 74).
Voor de beoordeling van de aansprakelijkheid van de overheid komt de al dan niet zichtbaarheid van de uitstekende rand niet in aanmerking (Cass. 26 mei 1994, R.W. 1994-95, 745) evenmin als de eventuele kennis die het slachtoffer had kunnen hebben van de toestand (Cass. 21 oktober 1993, R.W. 1995-96, 12).
Verweerster kan zich alleen van haar aansprakelijkheid als bewaarder van een gebrekkige zaak bevrijden door te bewijzen dat niet het gebrek, maar de schade zelf op een vreemde oorzaak teruggaat. Dat bewijs is niet geleverd.
Aangezien de kwalitatieve aansprakelijkheid op grond van art. 1384, eerste lid, B.W. een zelfstandige en toereikende rechtsgrond tot aansprakelijkheid uitmaakt, hoeft de tweede aangevoerde rechtsgrond (art. 135, § 2, Gemeentewet) niet verder onderzocht te worden.
De rechtbank besluit dan ook tot de aansprakelijkheid van verweerster.