MAN'nekes van vroeger, zonder servo, met tussengas en dubbel ontkoppellen, da was pas rijden. Of den Bedford....
Of de Ford F6 uit 1946 waarvan ik bij het leger in 1972 de titularis was en rijles mee gegeven heb. De cabine was smaller dan de laadbaak (kantoorwagen). Als je ermee achteruit moest rijden met als aanhanger een electrogroep, was het al te laat om nog te kunnen bijsturen van zodra je ook maar een klein stukje van die aanhanger in een zijspiegel zag verschijnen. Dat achteruitrijden deden we dan ook terwijl we op de treeplank van het bestuurdersportier stonden om de aanhanger te kunnen in het oog houden.
Maar het liefst reed ik met een Unimog. Vooral dan als er eens een MAN, waarvan de bestuurders altijd op ons neerkeken omdat zij zo een groot beest bestuurden, tot aan zijn wielassen in het slijk stak, en we hem er met een Unimog probleemloos uittrokken. In zijn eerste veldversnelling haalt dat ding ook bij volgas amper 3 km/h, maar stopt hij dan ook niet voor een muur. Ze worden hier nog zeer veel gebruikt in allerlei versies.
Het was wel opletten geblazen met zo een Unimog. Tussen 70 en 80 km/h begon hij namelijk te schommelen, waarbij de vering in resonantie geraakte, en hij aldus alsmaar sterker begon te schommelen. Dan was het vertragen of versnellen geblazen om uit die resonantie te geraken, anders lag hij weldra op een zijkant.
Eén keer heb ik het zaakje moeten redden met de Polizei.
Eén van mijn leerlingen had een lichte aanrijding veroorzaakt op een kruispunt op het spitsuur.
Amper 5 minuten later verscheen de Polizei ter plaatse, en maande ons aan om het kruispunt vrij te maken.
Mijn leerling en ik weigerden om het voertuig te verplaatsen, waarop een Polizist aanstalten maakte om zelf achter het stuur te kruipen.
Prompt haalde mijn leerling (je bent jong en je wil wat) zijn (weliswaar ongeladen) mitrailleur uit de cabine, en zei tot de Polizist: "U heeft niet het recht om een legervoertuig van een vreemde mogendheid te verplaatsen."
Ik heb die soldaat toen, als onderofficier, om een diplomatiek incident te vermijden, onmiddellijk het formele bevel gegeven om zijn mitrailleur weg te bergen, en zeer diplomatisch aan de Polizist gevraagd om die jongen, vanwege zijn jeugdige leeftijd, te willen verontschuldigen, wijl ik hem uitgelegd had dat we nu eenmaal formele richtlijnen hadden om bij een aanrijding ons voertuig niet te verplaatsen vóór de aankomst van de Belgische militaire politie.