Onduidelijke bevelen van zogezegd bevoegde personen zijn in België schering en inslag.
Naar aanleiding van een wielerwedstrijd in Hoboken staat er op een kruispunt een agent met één arm opgestoken, terwijl zijn collega die naast hem staat, wanhopige gebaren staat te maken opdat ik toch nog zou doorrijden. Ik heb laatstgenoemde toegeroepen: "Moet ik doorrijden? En zo ja, waarom niet?", verwijzend naar zijn collega.
Een agent die een VIP-vervoer voorafgaat, stopt met zijn motorfiets in het midden van een kruispunt, en steekt een arm omhoog, waardoor ik stop. Zodra ik gestopt ben, houd hij op met een arm omhoog te steken. Vermits hij geen teken meer geeft, maak ik dus aanstalten om te vertrekken. De agent blaast woedend op zijn fluitje, en zijn aangezicht slaat zo rood als een tomaat uit van woede.
Ik sta voor een rood verkeerslicht, houd dit in de gaten om te zien wanneer het groen wordt, en merk daardoor niet dat er intussen een agent het kruispunt opgestapt is en het verkeer vrijgeeft in de door mij gevolgde richting. Als ik hem uiteindelijk opmerk en vertrek, roept hij mij toe: "Gij slaapt zeker?". Waarop ik hem doodkalm door het geopend zijraam antwoord: "Staat U hier al lang?".