Zware strafrechterlijke vervolging van de agenten" ... reken er niet op want ze voerden een opdracht uit.
Ik kan dergelijke vervolgingen inderdaad alleen maar hopen, doch er helaas niet op rekenen.
Het is immers een bekend gegeven dat politiebeamten veel vaker dan andere burgers opschorting van straf krijgen.
En wat die uitvoering van een opdracht betreft: zou je ook willen dat politiebeamten die, op bevel van het parket, één van jouw dierbaren neerknallen, ongestraft blijven?
Als je niets te verbergen hebt of met alles in orde bent, is dat voor niets nodig toch ?Maar voor zover ik het hier al volg, woon je enkel nog officieel in België vanwege je nakende (brug)pensioen, maar leeft het ganse jaar door eigenlijk "illegaal" in Duitsland bij je echtgenote, als ik het zo mag stellen.
En daar zal het dan misschien wel mee te maken hebben, voordelen van beide landen ? Spijtig maar van twee walletjes eten kan niet hé.
Waarschijnlijk heb je al allerlei dingen meegemaakt met de politie over dat landen-feit ?
De enige keer dat ik in België met iets niet in orde ben, is wanneer ik er met een Duitse kentekenplaat rijdt. Ondanks onnoemelijk veel rondvragen, heeft tot nog toe niemand mij kunnen zeggen hoe ik één van de wagens van mijn echtgenote in België kan laten inschrijven zonder onaanvaardbare nadelen (dubbele keuring, dubbele verzekering, dubbele verkeersbelasting).
Mocht ik zeker weten dat een politiebeamte bij een eventuele controle zal doen wat hij moet (PV wegens niet inschrijving en fiscaal PV dat zonder gevolg blijft zolang niet bewezen is dat ik geregeld in België met een buitenlandse kentekenplaat rijd), zou ik daar niet van wakker liggen. Maar als ik een politiebeamte tref die daarover even goed op de hoogte is als de politiebeamten die jo met zijn quad getroffen heeft, is de kans groot dat de auto onterecht de takelwagen opgaat. En dan is het een hoop miserie om hem heel wat later in erbarmelijke staat terug te krijgen.
Wat mijn woonplaats betreft: men is onschuldig tot bewijs van het tegendeel.
Wooter schreef enige tijd geleden dat hij ervan uitgaat dat 70% hier jaloers is omdat ik in de Alpen woon. Ik heb daar geen flauw idee van, maar het zou dus best kunnen dat ik hier enkel maar wat bluf kom verkopen door te beweren dat ik in de Alpen woon.
Enige tijd geleden heeft een overijverige - want van een andere lokale politiezone - politiebeamte ervoor gezorgd dat er tegen mij een procedure tot ambtshalve schrapping uit het bevolkingsregister in België aan de gang was. Ik heb mij opnieuw laten inschrijven (verhuisd van dit adres naar hetzelfde adres), en de kwartierinspecteur (vroeger de wijkagent) heeft zich ervan overtuigd dat ik in Hoboken woon en derhalve positief advies gegeven voor mijn inschrijving. Zodoende ben ik dus perfect in regel tot bewijs van het tegendeel.
Dat grapje van eerstvernoemde politiebeamte heeft mij wel een hoop geld gekost (4 reizen van elk 2.000 km heen en weer) en ook ellende (tijdens de laatste terugreis was heel Bayern spekglad van de ijzel, en heeft het me daardoor onnoemelijk veel moeite gekost om de wagen er telkens weer van te overtuigen om de door mij gewenste richting uit te gaan), en het zou dan ook niet te verwonderen zijn als de adrenaline er zou voor zorgen dat ik even "de controle over het stuur verlies" als ze ooit de rijbaan oversteekt vóór mijn wagen. Doch het is slechts een druppel in de zee van teleurstellingen die ik met de Belgische politie en de Belgische overheid in het algemeen heb meegemaakt in mijn leven.
En van twee walletjes eten is er echt niet bij, hoor. Ik ontvang van België, in afwachting van mijn vervroegd pensioen, enkel de invaliditeitsuitkeringen waar ik recht op heb wegens mijn volledige arbeidsongeschiktheid (welke jaarlijks opnieuw beoordeeld wordt door de adviserend geneesheer van het ziekenfonds en het RIZIV), en die geen afbreuk doen aan mijn recht om mij alvast binnen de EU vrij te verplaatsen. Hier in Duitsland ontvang ik hoegenaamd geen geld van de overheid, en is het niet zelden een probleem dat ik afhankelijk ben van een Belgisch ziekenfonds om al dan niet uitkeringen te krijgen voor geneeskundige zorgen en medicamenten alhier.
De Belgische overheid/politie en jij, dat zal nooit meer goed komen, dat heb ik wel door.
Inderdaad. Als ik niet alleen de berichten op dit forum lees, doch ook de lezersreacties op Belgische krantenartikels op het web, ben ik blijkbaar niet de enige.
De eerlijkheid gebiedt mij om te vermelden dat ik zeer uitzonderlijk in België het geluk gehad heb om overheidsbeamten, onder wie politiebeamten, te treffen die niet alleen vriendelijk en correct hun job uitgevoerd hebben, doch zelfs nog veel meer gepresteerd hebben waartoe ze geenszins verplicht waren om mij te helpen, en die ik daarvoor altijd meer dan dankbaar zal blijven. Ik vermoed dat ik één van de weinigen ben die al enkele keren naar een korpschef een e-mail geschreven heeft om het optreden van politiebeamten van zijn zone uitvoerig te loven.
Spijtig genoeg heb ik daarnaast ook heel veel ellende meegemaakt met politiebeamten en overheidsbeamten in het algemeen. Dit omdat mijn leven gepaard gegaan is met een opeenstapeling van hindernissen die de gemiddelde burger niet meemaakt, en waardoor hij dan ook veel minder in contact komt met de Belgische overheden. Maar wat mij en mijn echtgenote betreft, zouden we er een lijvig boek kunnen over schrijven. Voor deze posting zal ik mij beperken tot één voorbeeld.
Mijn echtgenote en ik zijn in 2005 in Duitsland gehuwd naar Duits recht. Het Duitse huwelijksrecht verleende ons het recht om een gemeenschappelijke familienaam te kiezen. Op basis van internationale overeenkomsten terzake konden we dit recht evenwel slechts uitoefenen van zodra minstens één van ons beiden in Duitsland zijn of haar woonplaats zou hebben. We hebben dit recht dan ook uitgeoefend zodra mijn echtgenote hier haar woonplaats had, en we hebben als gemeenschappelijke familienaam mijn geboortenaam Baum gekozen.
Onlangs gaf ik mijn echtgenote de raad om haar Belgisch rijbewijs om te wisselen tegen een Duits, met het oog op de aanstaande omwisseling van de Belgische rijbewijzen. De beamte van het Landsratamt zei haar: "Mevrouw, als ik U was, zou ik daarmee nog zo lang mogelijk wachten, tot uw huidig Belgisch rijbewijs zijn geldigheid gaat verliezen, zodat U zich zo lang mogelijk problemen bij een controle door de Polizei bespaart. Want omdat België de internationale verdragen inzake de familienaam niet naleeft, staat er op uw Belgische identiteitskaart nog uw geboortenaam als familienaam, doch ik dien een Duits rijbewijs voor U op te stellen met uw echte familienaam Baum. De meeste Polizisten zijn van deze wantoestand niet op de hoogte, en gaan het er dan ook moeilijk mee hebben dat er op uw identiteitskaart en uw rijbewijs niet dezelfde familienaam staat."
De Duitsers beklagen zich over de bureaucratie bij de Duitse overheden, en kunnen er zich niets bij voorstellen als ik hen vertel dat het hier wellicht ook niet de hemel op aarde is, doch wel een paradijs in vergelijking met België.
Ik zal eerlijk toegeven dat ik zelden iemand zo'n blinde haat tegenover alles wat Belgische overheid is, de politie in 't bijzonder, "ken".
In het overgrote deel van je berichten is het negatief als het daarover gaat.
Staat er een positief bericht daarover in zal je wel iets negatiefs vinden om erop te reageren (zie ook hierboven de kerkdienst).
Het is hoegenaamd geen "blinde" haat, doch wel degelijk een grondig gefundeerde afkeer tegenover de Belgische overheid, en in het bijzonder tegenover de Belgische politie.
En denk vooral niet dat ik mij daarover verheug. België is het land waarvoor mijn vader zijn broer verloren heeft en zelf, na de concentratiekampen overleefd te hebben, 80% invalide is. Het land waarvan ik ooit in betere tijden oprecht gehouden heb, doch dat mij helaas, zoals zovele anderen, zo diep bedroefd heeft.
Ik hoop voor jou dat je nooit jouw globaal positieve beoordeling van de Belgische overheden zult verliezen.
Vele Belgen zijn diep ontevreden met de Belgische overheden, maar naar gewoonte, vloeken ze eens, doch boeren ze ieder voor zich voort, in plaats van solidair te zijn en op de straat te komen.
