En als die achter mij daar niet mee akkoord is en probeert te bumperen wordt deze veiligheidsafstand nog groter om het gebrek aan zijn veiligheidsafstand er voor mij bij te voegen.
Heb ik ooit ook gedaan. AR 10.1.1° verplicht ons ten slotte om onze snelheid te regelen zoals vereist wegens de aanwezigheid van andere weggebruikers.
Het was 's avonds (als het al volledig donker was) op de E17 van Gent naar Antwerpen, toen er daar wegenwerken waren, en de maximum toegestane snelheid ter plaatse 70 km/h bedroeg.
Een vrachtwagenbestuurder komt op minder dan 1 meter achter mij bumperkleven. Zijn dimlichten bevinden zich ter hoogte van mijn achterruit, waardoor ik alvast de stand van mijn binnenachteruitkijkspiegel moet wijzigen om niet verblind te worden.
Heel voorzichtig het gaspedaal laten opkomen tot ik nog tegen 50 km/h rijd, en dan snel weer optrekken naar 70 km/h, zodat hij toch ongeveer een halve minuut niet meer bumperkleeft. En als ik zie dat hij mij weer te dicht nadert, even het rempedaal aantippen om de stoplichten te ontsteken.
Gevolg: die kerel krijgt het op zijn heupen en komt opnieuw bumperkleven, doch deze keer ontsteekt hij zijn grootlichten.
Kilometers en kilometers heeft dat spelletje geduurd. Een politiewagen die niet prioritair reed, haalde ons in terwijl die vrachtwagenbestuurder aan het bumperkleven was, en ik probeerde met grootlichtsignalen hun aandacht te trekken. Nougabollen natuurlijk, zo een levensgevaarlijke situatie interesseert de flikken niet.
Je voelt je voortdurend bedreigd, en wordt, de ene al wat sneller dan de andere, uiteindelijk zo woest dat je alleen nog maar zin hebt om te stoppen en je brandblusser door zijn voorruit te keilen. Alleen is het dan achteraf zo moeilijk om uitlokking en een onweerstaanbare drang te laten pleiten.
