Je geeft hier de redenen aan waarom de eisen gaan verstrengen.
Blijft de vraag "Wat gaat er veranderen?"
Want:
1) Veranderen zonder wezenlijke verbeteringen terzake te realiseren, lijkt mij zinloos.
2) Gaat 't enkel om instructeur te "worden" of ook om het te "zijn"? (Als je enkel regels gaat opstellen voor nieuwelingen, blijft er kaf onder 't koren bij de reeds bestaande garde).
3) Gaat de overheid dan ook eens werk maken van zgn rijbegeleidingscentra? Mag voor mijn part best ook wel eens aan banden gelegd worden.
De rijschool die mij (deeltijds) tewerk stelt en interessante kansen biedt, heeft overigens al langer een dergelijke filosofie.
Namelijk: het afleveren van veilige en bekwame bestuurders, die het moderne autoverkeer moeiteloos aankunnen. En vanuit die optiek, wordt het weslagen op een rijexamen eerder als een logisch gevolg ipv als een doel op zich beschouwd. Ik heb (voorlopig) enkel maar een brevet voor lesgever theorie. En toch staat de directie er (terecht) op dat ik jaarlijks de nodige extra opleiding meevolg. (Dat doet men hier overigens al jàren!).
Dit alles, tezamen met een prettige werksfeer, maken dat ik mij bij m'n huidige werkgever (al is het op basis van een contract losse medewerker) bijzonder goed in m'n sas voel.