Het is een gigantisch cliché maar echt goed rijden leer je alleen maar door veel ervaring.
Ik zou dit enigszins willen nuanceren.
Een rijbewijs is eigenlijk alleen maar het bewijs dat je ooit eens het recht gehad hebt om motorvoertuigen van de erop vermelde categorieën te besturen.
Stel dat de politie mijn rijbewijs wil intrekken, doch ik verklaar dat ik het verloren ben, niettegenstaande dat niet waar is. Vervolgens wordt mij door een politierechter het recht tot het besturen van een motorvoertuig ontnomen. Het rijbewijs dat ik dan nog in mijn bezit heb, is niet dan langer meer een bewijs dat ik motorvoertuigen mag besturen.
Hoe dan ook is een rijbewijs nooit het bewijs dat je een motorvoertuig behoorlijk kunt besturen.
Na het behalen van een rijbewijs zijn de meeste beginnelingen nog relatief voorzichtig.
Daarna komt de periode waarin ze de indruk hebben dat ze al volleerde bestuurders zijn, maar daarvoor nog te weinig ervaring hebben. Dit is een periode waarin ze veel ongevallen veroorzaken.
Later vermindert het risico op een ongeval door de toegenomen ervaring. Vanaf nu zijn er twee mogelijkheden.
Ofwel vindt de bestuurder dat hij er nu wel genoeg van kent. Verdere ervaring leidt dan ook niet meer tot een grotere rijvaardigheid, en niet zelden tot het bestendigen van fouten. Die fouten worden dan later eventueel overgedragen aan een kandidaat-bestuurder die hij begeleidt, onder het motto van "ik zal wel weten hoe het hoort, want ik rijd al 25 jaar".
Ofwel blijft de bestuurder er zich tijdens de rest van zijn leven, zolang hij motorvoertuigen bestuurt, verder voor inzetten om zijn rijvaardigheid te verbeteren. Hiervoor is het volgen van verdere cursussen onontbeerlijk. Slechts op deze wijze kan hij een uitstekende bestuurder worden.
Dit geldt ook voor gebrevetteerde rijschoolinstructeurs. Mijn echtgenote en ik hebben hier in de Alpen enkele jaren geleden zo een Belgische instructeur op bezoek gehad, die al vele jaren les gaf, en desondanks problemen gehad heeft bij het vertrekken op een helling.
Een probleem is ook dat de verplichte leerstof voor het theoretisch examen voor het rijbewijs in België heel wat inhoudt dat gegarandeerd ooit tot problemen en zelfs tot ongevallen leidt. Ik zal me beperken tot slechts enkele voorbeelden:
De kandidaten moeten leren dat ze moeten opschakelen bij 2.000 toeren per minuut met een dieselmotor en bij 2.500 toeren per minuut met een benzinemotor. Bullshit van formaat natuurlijk.
Een lager toerental kan bijvoorbeeld aangewezen zijn in bergaf.
Een hoger toerental kan vereist zijn als er sterk moet versneld worden, in bergop, als de wagen zwaar beladen is of een aanhanger trekt.
De bestuurder die tijdens het inhalen op voormelde toerentallen opschakelt, kan hierdoor trekkracht te kort komen om snel genoeg te kunnen inhalen, met eventueel een frontale aanrijding tot gevolg.
De kandidaten moeten leren dat de wettelijke minimum diepte van de hoofdprofielen van de banden 1,6 mm is. Maar er wordt hen niet geleerd dat een band niet meer voldoende veiligheid biedt als de diepte van zijn hoofdprofielen minder dan 3 mm bij een zomerband en minder dan 4 mm bij een winterband bedraagt.
De kandidaten moeten leren hoe ze het motoroliepeil moeten controleren, maar er wordt hen niet bijverteld dat een correcte meting slechts mogelijk is als de auto op een horizontale ondergrond staat. Zodoende kunnen ze, bij een onvoldoend motoroliepeil, op een autosnelweg op de pechstrook terechtkomen, waar het alles behalve veilig is.
Mijn echtgenote was al een uitstekend bestuurder toen we hier 3 jaar geleden in de Alpen komen wonen zijn. Ik heb haar kunnen helpen om haar stuurtechnieken te verbeteren, doch niet, bij gebrek aan een daartoe geeigend terrein en installaties, hoe ze de wagen onder controle kan krijgen als hij in een slip geraakt. Met gemiddeld 5 maanden sneeuw per jaar hier geraak je elke winter onvermijdelijk een aantal keren in een slip, hoe voorzichtig je ook rijdt. Zo is haar wagen tijdens de eerste winter hier tegen een lantaarnpaal terechtgekomen, met 9.000 Euro schade als gevolg. Ze heeft daarna een cursus gevolgd bij de ADAC, en sindsdien rijdt zij met de wagen in plaats van de wagen met haar op sneeuw. Mijn echtgenote en ik volgen hier nu om beurt elk jaar zo een cursus. Want ook nu ik al 40 jaar mijn rijbewijs heb, kan ik nog elke dag bijleren.