Perfect verwoord Rozeke. Maar meer nog, het kunnen zeggen, "ik heb alles gedaan wat ik kon", ipv, "ik wist niet wat te doen". Dat geeft me geestelijke rust.
Een aantal jaren geleden overleed een goede vriend van mij en mijn aikido-sensie op de mat. Door blessures was ik al een aantal maanden uit roulatie en stond ik die beruchte avond niet op de mat. Het feit dat mijn collega's die sensei hebben getracht te reanimeren op de correcte manier maar hier niet in geslaagd zijn (geen verwijt) gaf me rust. Ik wist dat ik het niet beter had kunnen doen en heb dus kunnen aanvaarden dat die vriend daar is gestorven. Ook die collega's kijken daar op dezelfde manier op, "Albert heeft een eerlijke kans gehad, maar het mocht niet baten".
N.B. sindsdien heb ik geen minuut meer op de mat gestaan.
