Dat komt omdat men er bij een verkeersongeval met gekwetsten, behoudens tegenbewijs, van uitgaat dat het onvrijwillige slagen en verwondingen zijn. Die straatracers hebben niet zo snel gereden met de bedoeling iemand te verwonden.
Als je daarentegen een inbreker slaat, gaat het over vrijwillige slagen en verwondingen (al dan niet met het oogmerk te doden), tenzij je kunt bewijzen dat je ofwel in staat van wettige zelfverdediging verkeerde en de middelen die je aangewend hebt in verhouding stonden tot het onmiddellijke gevaar dat je liep, ofwel uit een zogenaamde onweerstaanbare drang gehandeld hebt.
Het is per definitie zelfverdediging in zo'n geval, deze mensen zijn meestal gewapend. De enige vraag is inderdaad ofdat het geweldsmiddel in verhouding staat tot het risico. Afhankelijk van zijn bouw zou ik een gevecht op de 'zachte wijze'
ook nog wel aandurven als ik hem zou kunnen verrassen. Ook kan het effectief zijn om de lichten aan te doen en lawaai te maken maar ik zou hem zeker niet zijn gang laten gaan.
Maar goed dit is nu niet het punt, je gaat vooralsnog voorbij aan mijn kritiek. Waarom wordt de straf bepaald op basis van de consequenties van verkeerd gedrag ipv op basis van het verkeerde gedrag zelf?
Om in jouw voorbeeld mee te gaan. Deze straatracer heeft nu wel een voorwaardelijke straf gekregen. Denk jij dat ze exact dezelfde straf zouden hebben gekregen als er niets was misgegaan? We weten allebei het antwoord en dat deugt niet.
Als het aan mij zou liggen dan zouden ze opnieuw hun rijbewijs mogen verdienen.
In het geval van deze straatracers wordt er 1 strenger bestraft omdat hij een ongeval had. Als een andere nog iemand had omver gereden, zou diene een nóg zwaarder straf krijgen.
3 verschillende straffen, hoewel ze alle drie (vrijwel) dezelfde misdaad hebben gepleegd en alle drie dezelfde intentie hadden... 
Voila, dat is mijn punt ook. Zeg, we moeten er geen gewoointe van maken om het
altijd met elkaar eens te zijn, he
