Citaat Jozef
Uit het feit dat de fietser, bij het naar links afslaan, dit niet uitvoert overeenkomstig AR 19.3.5°, vermits hij niet rechts op de rijbaan van de ingeslagen weg gaat rijden, zouden we kunnen besluiten dat de fietser derhalve geen gereglementeerde rijbeweging uitvoert, doch veeleer een maneuver, waarbij hij aan alle andere weggebruikers voorrang dient te verlenen.
Dus toch geen richtingsverandering maar wel een maneuver?
Maar als de fietser bij het links afslaan het rechts gelegen fietspad oprijdt gaat hij ook niet rechts op de rijbaan van de ingeslagen weg rijden en zou dit ook geen gereglementeerde rijbeweging zijn.
Wat gaat de rechter hiervan denken als het toevallig tot een aanrijding komt?
Het probleem is dat fietsers ervan uitgaan dat ze altijd voorrang hebben en zeker bij juridische twijfelgevallen.
Daarbij komt dat zelfs de politie niet meer weet hoe de vork in de steel zit en zoveel als mogelijk in het voordeel van de fietser denkt.
Fietsen wordt algemeen gezien als groen, milieuvriendelijk, bah die auto, en hebben dus altijd een streepje voor.
Fietsers mogen blijkbaar heel veel en automoblisten mogen steeds minder, wat aanvaardbaar is als het wettelijk zou kloppen.
Automobilisten moeten fietsers zien als volwaardig, maar fietsers moeten respect blijven hebben voor autobestuurders en samen moeten ze zich zo goed als mogelijk aan de spelregels houden, anders heeft het geen zin dat die spelregels bestaan.