Met alle respect Michel, maar ik vrees dat de link tussen verkeersbeleid en stemgedrag puur toeval is 
Kan zijn maar feit is dat het zeker niet geschaad heeft...

Daarbij ook kleine steentjes helpen, en de zeer grote meerderheid Nederlandse kiezerstemmen rijden met de auto en die willen zeker wat vlotter kunnen rijden op de snelweg zonder voordurend op hun teller te loeren...
(al is het maar 10 kmh meer op 60 % van de snelweg, vooral in het rustigere Nederland)
Even een redelijke poll betreft snelheidsmax-wens opgezocht die toch niet te onderschatten is: (politiekers weten dat ook...)

Wij vroegen u, de reaguurder, middels onze gepatenteerde autoblog-poll, wat volgens u een redelijke Vmax zou zijn. Met een absolute meerderheid van de stemmen kwam hier 160 km/u per uit. En aangezien de ab-bezoeker een volstrekt realistische representatieve afspiegeling van de samenleving is, bellen we Schultz even, of ze op de borden die bij de grens komen de ’3′ even in een ’6′ wil veranderen. 160 is per slot van rekening beter. Bedankt!
http://www.autoblog.nl/definitief-kamer-vertraagt-130-kmu-uitslag-poll
Als je een poll weet met meer stemmen weet ik ze graag.
In B zijn trouwens andere katten te geselen bij de komende landelijke verkiezingen. Als ik de keuze heb tussen een partij die voor 130 of 140 gaat op de autosnelweg of een partij die structurele veranderingen wil op sociaal-economisch vlak, dan weet ik toch voor welke is moet kiezen.
Mss die partij die beide wil en nog meer wat je past ?

Kijk Modano, even een omgekeerd vb:
ik ken de politiek in Duitsland beter als die in Nederland, denk je dat socialist Schröder toen 2 x Bundeskanzler was geworden moest hij voor de Kanzlerverkiezingen gezegd hebben dat hij de aanbevolen 130 kmh zou veranderen in vaste 130 kmh of 120 kmh zoals menige socialist en vooral Groenen dat wilden invoeren ? Ook toen Schröder aan de macht kwam en bleef in een coalitie met de Groenen werd geen snelheidslimiet ingevoerd in D... ik weet waarom (ook door de sterke autolobby natuurlijk) maar ook omdat een grote meerderheid automobilisten radicaal tegen een snelweglimiet is. Elke stem telt, zelfs als het maar een paar tienduizend zijn een heel nipte meerderheid is ook een meerderheid (zie herverkiezing 2002).
De oppositiepartijen CDU en FDP hoopten alleszins dat de partijvoorzitters van SPD en-of Groenen zulke uitspraken gingen doen om milieuredenen of whatever veiligheid... ze deden het niet, zot waren die niet.

Gerhard Schröder was Bundeskanzler van 1998 tot 2005... dus in 2002 herkozen, telkens met de Groenen als coalitiepartner... met een heel nipte meerderheid in 2002 zie grafiek onderaan. De veel ruimere meerheid in 1998 was eigenlijk ook een verrassing.
Schröder als bondskanselier
Na de verkiezingen in 1998 werd Schröder op 27 oktober 1998 tot 7e bondskanselier van de Bondsrepubliek Duitsland verkozen. De regering werd door een coalitie tussen de SPD en Bündnis 90/Die Grünen gevormd. Schröder werd hierdoor de derde sociaaldemocratische kanselier van Duitsland. Zijn regeerstijl wordt, al naargelang de politieke houding, als pragmatisch of populistisch geclassificeerd. Kenmerkend voor Schröder is zijn vaardigheid in de omgang met de media.
Met de verkiezing van Schröder werd voor het eerst na 16 jaar een sociaaldemocraat in het kanselierschap verkozen. Onder meer door het feit, dat voor het eerst politici van de nieuwe sociale bewegingen aan de regering deelnamen, was er snel sprake van het project rood-groen, die een wijziging in de politieke cultuur van Duitsland personifieerde.
In het begin van de eerste legislatuur (1998 tot 2002) was een probleem dat Schröder en de toenmalige minister van Financiën Oskar Lafontaine verschillende opinies over substantiële economische en financiële vraagstukken hadden. In de loop van dit meningsverschil, dat tot een machtsstrijd evolueerde, verliet Lafontaine in 1999 de regering en gaf zijn ambt als partijvoorzitter op. Schröder volgde hem als partijvoorzitter op en verving Lafontaine door Hans Eichel als minister van Financiën.
Nadat het eerste jaar van regeren voor de rood-groene coalitie in een reeks verliezen in de landtagsverkiezingen leidde, kon het kabinet van Schröder zich in de loop van de CDU-spendenaffaire consolideren. Schröders hervormingen werden niet alleen door de CDU maar ook herhaaldelijk door delen van SPD en de Groenen aan de kaak gesteld. De hervormingen waren voor veel leden van de coalitie te vergaand, zodat Schröder meerdere keren de eenheid van de coalitie door min of meer bedekte ontslagdreigementen moest waarborgen.
Voor Schröder was het hoofddoel van zijn politiek de werkloosheid in Duitsland te verlagen. Hij slaagde er niet in dit te bewerkstelligen. In 2002 vertrouwde hij Peter Harz de vorming van een hervormingsconcept toe.
Tijdens de verkiezingen op 22 september 2002 hadden SPD en Groenen een kleine voorsprong. Schröder werd op 22 oktober 2002 tot bondskanselier herkozen.
ook
http://de.wikipedia.org/wiki/Gerhard_Schr%C3%B6der#Bundesregierung_Schr.C3.B6der_I http://de.wikipedia.org/wiki/Bundestagswahl_2002

http://www.politik-fuer-die-freiheit.de/webcom/show_page.php/_c-319/_nr-1/_lkm-177/i.html
voor de heel nipte meerderheid
in 2002, SPD en CDU hadden beide (afgeronde) 38,5 %...
Toen de uitslagen en ´hoogrekeningen´ binnensijpelden vanaf 18.00 hr, dachten de CDU/FDP om 18.47 hr dat ze deze keer SPD/Grünen geklopt hadden...
Gegen 18:47 Uhr ging Edmund Stoiber davon aus, dass die beabsichtigte bürgerliche Koalition von CDU/CSU und FDP die Wahl gewonnen habe. In den Hochrechnungen der ARD war zu diesem Zeitpunkt tatsächlich Schwarz-Gelb vorne. Dies änderte sich im Verlauf des Abends jedoch mehr und mehr zugunsten eines knappen Wahlsieges für Rot-Grün.
Uiteindelijk was het verschil ~ 6027 stemmen meer voor de SPD, maar de coalitie met de Groenen was toch doorslaggevend met 577.000 stemmen. SPD bleef heel nipt grootste partij, en haalde daardoor extra zetels na een speciale verdeelsleutel van de
Sonstige partijen (< 5 % ook in deelstaten)
Das vorläufige amtliche Wahlergebnis und die daraus folgende Sitzverteilung wurde noch in der Wahlnacht in Berlin im Reichstagsgebäude bekannt gegeben, jedoch erst weit nach Mitternacht. Die SPD lag mit gerade einmal 6027 Stimmen vor den Unionsparteien. Für die Regierungsbildung war der knappe Unterschied zwischen SPD und CDU/CSU allerdings nicht ausschlaggebend, da der Vorsprung von SPD und Grünen zusammen etwa 577.000 Stimmen vor CDU/CSU und FDP betrug.
Das endgültige amtliche Wahlergebnis wurde vom Bundeswahlausschuss am 9. Oktober festgestellt.
In B zijn trouwens andere katten te geselen bij de komende landelijke verkiezingen
In Be lijkt verkeersvlotheid en -veiligheid of snelheidsmaxima helemaal geen thema tijdens de verkiezingen, typisch Be zou ik zeggen.
(ook topictitel)
Mss daarom dat hier een "federale minister van mobiliteit" niet meer bestaat... maar wel een "staatssecretaris van immobiliteit".
Of de Gewestelijke ministers er ooit iets gaan aan doen, ik vrees ervoor. Nieuwe fietspaden en hun onderhoud lijken eerder prioritair daar geeft Vlaanderen 25 miljoen € /jaar meer aan uit als aan hoogdringende herstelwerken op de snelwegen.