Het probleem dat vele mensen hebben met het drinken is het volgende. Na 3 pintjes (van 25 cl) zijn ze nog redelijk goed in staat om te rijden. Na 5 pintjes zijn ze dat niet meer, doch beseffen ze het ook niet meer. Maar met een groepje gebeurt het vaak dat er enkelen snel kunnen drinken, en er weeral een pintje van een nieuw rondje voor je neus staat vóór je het goed en wel beseft. Ze hebben dus maar heel weinig tijd om de keuze te maken: verder drinken en sleutels afgeven, of niet meer verder drinken.
Volgens mijn huisarts heb ik een probleem met de drank (maar dat kan niet kloppen, want het is juist zonder drank dat ik een probleem heb). Maar ik heb het geluk dat ik, behalve die ene keer toen mijn dochter overleden was, nooit ofte nimmer overdag alcohol drink. Als ik drink, is het 's avonds na 22:00 u. en op voorwaarde dat mijn vrouw thuis is, zodat ik weet dat ik niet meer achter het stuur moet kruipen.
Een ander geluk dat ik ook heb: één keer in de afgelopen 5 jaar is het eens gebeurd dat mijn vrouw zei "Zou je mij niet beter laten rijden?". Daar heb ik dan ook geen probleem mee, daar discussieer ik niet over. Of ik nu vind dat ik nog goed kan rijden of niet: als zij dat vraagt, gaat de auto aan de kant en verwisselen we van plaats. Onder invloed van de drank zijn vele mannen dan echter niet voor rede vatbaar, en willen ze integendeel kost wat kost bewijzen hoe goed ze nog wel kunnen rijden als ze teveel gedronken hebben.
Wel zijn er ook drinkers die hun rijgedrag aanpassen aan hun gezegende staat. Een Duitse Polizist vertelde me eens dat ze een alcoholcontrole gedaan hadden op een weg waar vrijwel iedereen sneller dan toegestaan rijdt. Diegenen die zich wél aan de snelheidsbeperking hielden, werden eruit gepikt voor de alcoholcontrole. En meestal was het ook prijs.
Politierechter D'Hondt uit Dendermonde, naar verluid zelf een stevige drinker, is berucht als een extreem strenge rechter, en vooral dan wanneer het om snelheidsovertredingen gaat. Maar voor alcoholintoxicatie is hij buitengewoon mild.
