Vind ik precies een wat overdreven reactie. Natuurlijk kan de baby niets verweten worden maar hij was wel de aanleiding.
Euh, baby's kunnen nu éénmaal huilen, ja. Dat is dan ook de enige manier waarover ze beschikken om met de volwassenen te communiceren dat ze bijvoorbeeld honger hebben.
En uit het artikel kan je niet echt afleiden hoelang de bestuurder zich bezig hield met de baby,
lang genoeg om te crashen, blijkbaar.
het kan gewoon brute pech geweest zijn.
Ach ja. Als er een ongeval gebeurt, is het
"gewoon brute pech" ? Dus niemand
kan er zogezegd wat aan doen? Eigenlijk bedoelen ze dan: niemand
hoeft er wat aan te doen, ma bon. Either way: van zodra iemand het aan 't toeval overlaat, is het gewoonweg wachten tot het fout gaat.
Blijkbaar werden de passagiers niet wakker, hen proberen te wekken had misschien hetzelfde effect gehad.
Niet wakker geworden? Verkeerden ze soms in een vegetatief comateuze toestand of zo? Ik heb zelf ook 3 kinderen, en als er hier in huis 1e huilt, worden we toch wakker. Geregeld horen we 1 van de kids preutelen in hun slaap. Dus zeker in de auto, kan ik mij met de beste wil van de wereld niet inbeelden dat de passagiers er niet wakker van zouden worden.
En een baby gewoon laten huilen kan ook zo lastig zijn dat je je niet meer op de baan kan concentreren.
En? Lijkt het jou dan bvb raadzaam om toe te geven aan het gejank van ne kleine die ineens geen gordel meer wil dragen, of niet meer in het kinderzitje wil? Je kan natuurlijk doen zoals ik sommigen zie doen in zo'n geval: kleine op de schoot pakken vooraan.
"Néh: zie je wel? Nu is 'm gekalmeerd, se. En het is toch maar voor efkes, we wonen hier maar 5 minuten vandaan". Welgeteld 1 noodstop is er dan nodig, en de kleine zal nooit meer janken: morsdood! Ik geef je dit voorbeeldje uiteraard niet om jou ergens van te beschuldigen of verdenken, doch louter om te illustreren hoe je als chauffeur soms MOET kunnen weerstaan aan het gejank, gebleit, gekibbel, ge... als je kindjes vervoert.
Kijk, wij hebben ook 3 kids. Ik denk dus dat ik wel met recht en rede mag zeggen dat ik weet wat het is als er een baby huilt, of kids ambetant zijn.
Elke jonge ouder zal het ongetwijfeld wel herkennen:
* De een heeft iets te pakken, en den andere moet natuurlijk precies datzelfde speeltje hebben. Niet exact hetzelfde speeltje met dezelfde kleur, maar nét dat ene dat de eerste te pakken heeft.
* De ene laat het speeltje liggen, en plots is de andere ook niet meer geïnteresseerd. Tot 1 van beiden het een uur later te pakken heeft. Dan is 't ineens weer van dattum.
* De ene dénkt nog maar te zijn aangeraakt door de andere, en 't zit er tegen ....
* Nét wanneer je een parking voorbijgereden bent: "Papa, 'k moet pipi doen". En yup: net dan duurt het nog ki-lo-me-ters eer je aan de volgende afrit of parking bent. Of je belandt in de file.
==> Daarom dat toen ze kleintjes waren ze van mij een pamperbroek aan kregen tegen gebeurlijke accidentjes, en we namen altijd voldoende reservekledij mee. In ieder geval: nooit op de pechstrook gestopt zulle. (zie je ook vaak)
==> En is 't desondanks toch nog prijs (gelukkig nog niet meegemaakt) : met een wasmachine voor de kledij en een emmer water en een zeemlap is er veel opgelost. Van de pechstrook gekegeld worden, gaat er echter niet af onder den douche
En wees gerust, zo kan ik nog wel efkes doorgaan. Wordt het te gortig, desnoods de eerste parking op en ze efkes laten uitwaaien. En dan heb ik alle kans om mij efkes te moeien, moest 't nog nodig zijn. Zo simpel kan het zijn.
Dus ja, om je met de kids op de achterbank te gaan bezighouden tegen tegen 120 km/, ... tjt, tjt... Sorry, maar dat is om problemen vragen van hetzelfde kaliber als uitgebreid liggen GSM'en, afspraken noteren, enz. ipv je te concentreren op je taak als chauffeur. Of dacht je soms dat iemand die in slaap valt, en tegen een boom knalt al een half uur lag te slapen achter z'n stuur ? Neen, da's die ene seconde knip, ingedommeld en BENG ! Dus: maak als chauffeur vooraf een DUIDELIJKE keuze waar je je mee bezig wilt houden als je gaat autorijden. En voor mij is dat in de eerste plaats met m'n taak als chauffeur. Al de rest, maar dan ook écht al de rest, is daaraan van ondergeschikt belang voor mijn part.
