Kind op 9-jarige leeftijd pas in staat straat over te steken

[jozef]

Kind op 9-jarige leeftijd pas in staat straat over te steken

Kinderen zijn pas op hun negende in staat om veilig op hun eentje de straat over te steken, zo beweert de Vlaamse stichting Verkeerskunde. [...]

http://www.she.be/gezondheid-en-relaties/aid1477365/kind-op-9-jarige-leeftijd-pas-in-staat-straat-over-te-steken.aspx?utm_source=gva&utm_medium=link&utm_campaign=homepage_blokonder

[Inazuma]

Wij waren superhelden ....
Wij liepen op 6 jaar rond op straat.
Speelstraten of zones 30 bestonden niet eens

Ik heb overigens geen énkele herinnering ooit een school- of ander kameraadje kwijt gespeeld te zijn aan het verkeer.
Zelfs niet tijdelijk.

Het grootste verschil ?
Wij moesten oppassen voor auto's van pa & ma !
Dat werd er langs alle kanten ingehamerd, en blijkbaar deden we dat ook wel.

[jozef]

Het grootste verschil ?
Wij moesten oppassen voor auto's van pa & ma !

De nagel op de kop.

Het was de tijd toen pa en ma ook nog oppasten voor auto's.

50 jaar geleden had je als fietser eens moeten proberen om voorrang van rechts te "nemen" op een autobestuurder. Als je nu als fietser op een kruispunt aankomt, stoppen de autobestuurders uit alle richtingen, uit vrees voor wat je gaat uithalen.

[e49Memling]

Dat er van onze generatie nog iemand leeft...

Geen gordels in de auto, geen airbag, geen roetfilters, geen katalysatoren, geen kreukzones, we zaten met 6-7 in auto's die eigenlijk maar voor 4 waren bestemd..

Fruit werd bespoten met DDT, vlees en ander voedsel zaten tsjokvol met bewaarmiddelen en andere chemische stoffen tegen bederven en kleurverlies.
Handen wassen voor het eten? De ganse dag geravot en thuis met de vuile 'pollen' rap een paar boterhammen binnen en weer weg.

Speelgoed geverfd met loodhoudende verf hadden vaak scherpe kanten, onderwijzers en leraren rookten in de klas, moeders en vaders rookten thuis en rond de wieg, geen gsm, we vertrokken als 7-8-jarige 's morgens om 8 uur, kwamen 's middags eten en waren weg tot 6 uur, door sneeuw en wind, vaak nog in korte broek, te voet naar school.

We kregen een lap tegen onze kop of meppen op de broek als we ondeugend waren.

Dat wij nu nog leven, of niet allemaal doodziek of psychiatrisch gestoord zijn, moet echt een wonder heten.

[jo]

 

[jozef]

@ Walter:

Een sublieme posting, die houd ik bij.

En we waren gelukkiger dan nu.

We werden niet gepluimd door de banken en hoefden onze overschrijvingen niet zelf te doen. We hadden een postchequerekening die volledig gratis was, en een betrouwbaar spaarboekje bij de ASLK. De lening om ons huis te kopen of te bouwen had voor de ganse duur een vaste intrestvoet. Onze portefeuille puilde niet uit van de plastic kaarten, en we hoefden geen codes uit het hoofd te kennen.

Onze auto had geen electronica die om de haverklap voor problemen zorgt, en de dorpssmid kon hem probleemloos herstellen. Een kapotte zekering vervingen we onderweg door het zilverpapiertje van ons pakje sigaretten, en het kostte ons geen half werkuur om een koplamp te vervangen. Vele kevers verbruikten meer dan 10 liter op 100 km, maar dat was voor niemand een probleem. We hadden meer sociale contacten, onder meer met onze garagehouder, want daar moesten we om de 1.500 km naartoe. Als het stil was, kon je onze auto's horen roesten, zodat we ten minste een goede reden hadden om er om de 5 jaar een nieuwe te kopen. Er stonden geen struikrovers in de middenberm en camera's op een paal.

We hadden geen GPS nodig om de weg te vinden, en we misten geen GSM. We kregen geen GAS-boetes als we eens wat broodkruimels morsten. En we hoefden geen afval te sorteren, waarna de vuilnisophalers dan toch alle zakken in één en dezelfde ophaalwagen smijten als het hun beter uitkomt.

In de trein plakten we in de zomer niet aan de bekledingen van de zittingen, want het waren houten banken uit de voormalige 3de klas. We reden door Brussel met sightseeing vanuit de tram, in plaats van depressief te worden in de metro met zijn doorzopen bedelaars in de gangen.