Doktrotters ... in sommige gevallen een ras apart.
Bij mijn eerste job, was ik bediende op een depot waar zeecontainers hersteld werden. 1 Van m'n jobs bestond erin om vrachtwagenchauffeurs verder te helpen bij het opzetten of afzetten van containers. Ze kwamen aan m'n loket om zich aan te melden met hun referentie en containernummer. Ik moest dan via walkie-talkie de heftruckchauffeur doorgeven welke chauffeur welke container nodig had. En daarnaast nog wat administratie.
Velen onder hen waren er als de dood voor dat er toch 's een concullega zou voorkruipen. Regelmatig gezien dat het kot te klein was. Vaak om de pietluttigste dingen. Enkele voorbeeldjes. We werkten met het systeem first in, first out. Wie zich dus éérst aanmeldde, werd als eerste verder geholpen. Maar dat betekende niet noodzakelijk dat wie eerst binnenreed, ook als eerste weer buiten kon rijden. Als er vijf containers verzet moesten worden om een welbepaalde container te bereiken, dan was het perfect mogelijk dat de tweede heftruckchauffeur inmiddels al twee containers geladen had die meteen als eerste in de stack stonden. Daarvoor was immers minder werk. Tsja, en dàt pikte de chauffeur die zich als eerste aangemeld had natuurlijk niet. Middenvingers genoeg gezien. Meteen daarna hun dispatcher aan de lijn "Jamaar, als je bij de bakker komt neem je een nummertje en wie eerst komt, eerst bediend wordt". Juist, meneer. Maar als de eerste klant een halve patisserie leegkoopt, en vijf broden, drie taarten, en twintig pistolets ... en de tweede koopt welgeteld 1 brood, dan is de tweede klant ongetwijfeld ook sneller buiten dan de eerste klant. Niet ? En neen, onze heftruckhauffeurs gaan niet onnodig meer tijd verliezen door mekaar voor de voeten te rijden omdat ze alletwee containers uit dezélfde stack gaan verplaatsen om aan die éne container te kunnen geraken. En neen, wij hebben ook nog geen glazen bol om te kunnen voorspellen welke container als eerste afgehaald zal worden.
Soms was de frustratie ook wel te begrijpen. Ons depot ging al open om 6.00 uur 's morgens. Geregeld gebeurde het, dat er al enkele chauffeurs voor de poort stonden te wachten. We hadden dan niet gezien wie er éérst stond te wachten. En rekenen op een klein béétje eerlijkheid onderling, was dan vaak ook ijdele hoop. Jongens, word een beetje volwassen éh. En neen, vroegere openingstijden zouden dit probleem zeker niet opgelost hebben. Want open de deuren om 5.00 uur, en er staan er al om 4u30 een paar heethoofden mekaar te verdringen om verder geholpen te worden.
Maar wat sommigen ook maar niet wilden begrijpen, was dat wanneer er drie chauffeurs zich aanmeldden voor drie op elkaar gestapelde containers, ik uiteraard de heftruckchauffeur géén container liet verplaatsen om vervolgens diezelfde container nogmaals vast te grijpen en op chassis te zetten. Dus: container vastpakken en meteen op chassis zetten. Sorry dan voor wie zich éérst aangemeld had, maar stomweg de pech had dat hij uitgerekend de onderste container uit die stack nodig had.
Geregeld moeten bemiddelen, genre "Mannekes, ofwel stappen jullie alletwee weer in jullie vrachtwagen en gaan we jullie verderhelpen. Ofwel halen we de politie erbij". Een keer heb ik meegemaakt dat onze heftruckchauffeur naar de vrachtwagenchauffeur gebaarde: "Die container daarboven is de uwe. Ga u ginder alvast keren, dan pak ik intussen uw container uit de stack, en kan ik 'm laden met de deuren naar achteren gericht". Neenee, dàt vertrouwde die clown niet. Hij reed slechts enkele meters verder, wantrouwig als hij was dat we eerst iemand anders zouden verderhelpen. Ik ben toen zélf even naar buiten gegaan om tussenbeide te komen en hem uit te leggen wat hij moest doen. Als het gewoon een onervaren chauffeur betrof die ff niet goed begreep wat de bedoeling was, dan was dat natuurlijk een ander verhaal. Maar neen, niet zo in dit geval. Deze meneer vond dat de heftruckchauffeur maar moest draaien met zijn heftruck. Dàt verbood ik 'm evenwel. Want dat zou betekenen dat die container over ons bureautje heen zou bengelen. En dat geeft écht geen aangenaam gevoel. Een verkeerde beweging van de heftruckchauffeur, en de container dondert naar beneden en alle bedienden zouden morsdood zijn. Dus neen, van die boer geen eieren. Padstelling, dus. Finaal werd ik het ZO kotsbeu dat ik onze heftruckchauffeur de opdracht gaf die container dan maar gewoon ZO op de chassis te zetten. Dat de deuren dan naar de trekker gericht stonden, kon me geen barst meer schelen. Ik had 't écht gehad deze keer. Zo gezegd, zo gedaan. Hij kréég zijn container, en ging prompt de twistlocks vastzetten. Pas toen hij binnenkwam om z'n interchange, had hij door dat hij straks op de fabriek een probleempje zou hebben. De deuren naar de trekker gericht, da's lastig als je je oplegger voor een laadkade moet parkeren om te gaan laden. Hij kwam weer naar binnen, met een bedremmeld gezichtje. "Euhm, .... mag ik iets vragen ..... de container staat er verkeerd op". Ja jongen, dat komt er nu van. Als je gewoon gedaan had wat je vroegen, dan was je nu allang weer de baan op, met de deuren keurig naar achteren gericht. "En nu ?" Wel, NU gaat onze heftruckchauffeur z'n boterhammetjes opeten. Kom binnen een half uurtje nog 's terug. Als je dan gekalmeerd bent, en héél, héél, héééééél braafjes de aanwijzingen van onze heftruckchauffeur opvolgt, gaan we zien wat we voor je kunnen doen. Prompt een woeste dispatcher aan de lijn. Ik heb die man héél vriendelijk 1 en ander gekaderd. Ik kan jullie garanderen dat die kastaar z'n dagje écht niet had, want die heeft me daar een uitbrander van jewelste gekregen.
Op zich betrof het -gelukkig- een minderheid. Maar we deden daar dagelijks ruim 200 containerbewegingen. Dus zelfs als het maar 1/200 chauffeurs betrof die het varken moest uithangen, dan weet je het wel. Dagelijks had je er wel eentje tussenzitten. Sommigen konden écht het varken uithangen. Het feit dat m'n baas niet aan de blauwe steen lag, en géén havenarbeiders moest aanwerven was daar wellicht niet vreemd aan. Een échte havenarbeider zouden ze immers niet voor de voeten gelopen hebben. Zo slim waren ze gewoonlijk wel.