Ik heb eerlijk gezegd toch ook mijn twijfels bij déze aanpak. Soit, JS heeft z'n zinnetje dan toch gekregen.
Ik zal nu de eerste zijn om dergelijke rijvaardigheidstraining aan te bevelen. Alleen zou ik het niet doen voor beginnende bestuurders. Daar dreigt net het omgekeerde effect.
Het is -zeker voor een beginnend bestuurder- altijd een beetje zoeken naar waar de limieten liggen van wat nog verantwoord is. De limieten van het eigen kunnen, en de limieten van de wagen, daarbij rekening houdend met overige weggebruikers. Een rijvaardigheidstraining helpt zéér zeker om de do's en de don'ts aangeleerd te krijgen voor het geval je tóch 's in een situatie terecht komt waarbij je de limieten overschreden hebt. Kortom : voor het geval het mis dreigt te gaan.
En net daar schuilt het risico voor een jonge, beginnend bestuurder voor wie het in den beginne nog niet helemaal duidelijk is waar die limieten precies liggen. Voordat je 't weet, keert de jongere huiswaarts met een vals gevoel van veiligheid. ttz : Er wordt weliswaar érg gehamerd op het voorkomen ipv een dreigend controleverlies nog te genezen. Maar het risico bestaat zéér zeker dat met name jongens hier huiswaarts zullen keren met het verkeerde idee dat ze nu wel weten wat te doen als de wagen tóch 's zou dreigen te slippen. En vertrekkende van daaruit, zou (vooral jongens, wegens haantjesgedrag) het best wel 's kunnen dat de jonge bestuurder z'n eigen vaardigheid schromelijk overschat. Anders gezegd : de jongere vertrekt dan vanuit het gevoel dat hij nu op die éne dag écht wel aangeleerd heeft om de wagen weer onder controle te krijgen. Daardoor acht hij voor zichzelf bepaalde risico's aanvaardbaar, ook al heeft de instructeur nog zó hard z'n best gedaan om hem van het tegendeel te overtuigen.
Voor je 't weet, loop je het risico dat je op die manier net tegenoverstelde bereikt van wat je beoogt. Ikzelf heb in de wijde kennissenkring weet van één jongere bestuurder die z'n wagen aan gort gereden heeft. Het éérste wat hij aan z'n vader zei in het ziekenhuis was "Toemme, nu weet ik wat die lesgever bedoelde met : wie een noodstop moet maken of in extremis iets of iemand moet ontwijken, heeft voordien al zowat de helft van déze cursusdag verkeerd gedaan. Maar na de cursus dacht ik dat die wagen wel weer onder controle zou krijgen".
Dergelijke cursus heeft oneindig véél meer zin, éénmaal de bestuurder die limieten voor zichzelf duidelijk heeft weten af te bakenen. Er zal véél meer blijven hangen van wat hem aangeleerd wordt om uit de gevarenzone te blijven. En hij zal de aangeleerde vaardigheden om de wagen weer onder controle te krijgen slechts gebruiken waarvoor die lessen eigenlijk dienen. En de éérste en voornaamste vaardigheid is nu net een attitude die er op gericht is om vooral UIT de problemen te blijven. En het is pas de twééde vaardigheid, die erin bestaat om in extremis de wagen opnieuw onder controle te krijgen. Maar mijns inziens heb je dergelijke cursus pas écht goed begrepen als je doorhebt dat je in dergelijk geval hoogstwaarschijnlijk in die éérste vaardigheid schromelijk gefaald hebt. Ook al ligt andermans initiële fout mee aan de basis van het probleem.
Laat een jongere dus zéker dergelijke cursus volgen. Maar let op dat je dat niet té vroeg doet. Je wil écht géén jongere op de weg hebben die na zo'n cursus dwaze risico's voor zichzelf aanvaardbaar acht, omdat hij na zo'n cursusdag dénkt plots alwetend te zijn mbt dreigend controleverlies.