Christophoros
Verkeersvragen en -discussies => Verkeersbeleid => Topic gestart door: jozef op dinsdag 03 november 2015 - 17:00:10
-
Om deze vijf redenen kennen Antwerpen en Brussel de grootste verkeersproblemen in Europa
http://www.gva.be/cnt/dmf20151103_01952406/om-deze-vijf-redenen-kennen-antwerpen-en-brussel-de-grootste-verkeersproblemen-in-europa
Een interessante analyse.
-
Vooral punt 3. Weinig aantrekkelijke alternatieven
-
Voor punt 2 (werknemers wonen te ver van hun werk, valt anders ook wel iets te zeggen.
We gaan graag werken in de grootsteden, wegens meer loopbaan-mogelijkheden daar. Maar wonen, willen we dan weer liever op den boerenbuiten doen. Lekker rustig daar. Dus wordt de afstand woon-werkverkeer natuurlijk groter.
-
Om deze vijf redenen kennen Antwerpen en Brussel de grootste verkeersproblemen in Europa
http://www.gva.be/cnt/dmf20151103_01952406/om-deze-vijf-redenen-kennen-antwerpen-en-brussel-de-grootste-verkeersproblemen-in-europa
Een interessante analyse.
Dezelfde analyse en redenen verschijnen quasi elk jaar in de media, verleden jaar augustus knak dezelfde post:
http://www.theguardian.com/cities/2014/aug/28/belgium-worst-traffic-europe-brussels-antwerp-congestion
Five reasons Belgium has the worst traffic in Europe
Thursday 28 August 2014
Ook op basis van INRIX-cijfers: http://inrix.com/scorecard/key-findings-us/#key-findings-europe
drukste corridors: http://inrix.com/worst-corridors/
... gaan ze dat nu elk jaar herhalen ? ;D
-
Voor punt 2 (werknemers wonen te ver van hun werk, valt anders ook wel iets te zeggen.
We gaan graag werken in de grootsteden, wegens meer loopbaan-mogelijkheden daar. Maar wonen, willen we dan weer liever op den boerenbuiten doen. Lekker rustig daar. Dus wordt de afstand woon-werkverkeer natuurlijk groter.
Maar BE zou ook het duurste land van de OESO-landen zijn om te verhuizen als je eigenaar bent, met dank aan de fiscus...
http://www.express.be/business/nl/hr/belgie-heeft-hoogste-verhuiskosten-van-oeso-gebied/139758.htm
Belgische huiseigenaars betalen ruim 14 procent van de aankoopwaarde van hun huis aan totale verhuiskosten, met inbegrip van administratieve, fiscale en juridische lasten. Dat is de conclusie van een rapport van de Organisatie van Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Daarmee is België het duurste Oeso-land om te verhuizen. Alleen Frankrijk en Italië zouden de hoge Belgische kostprijs benaderen. In Duitsland ligt de rekening op ongeveer 7,5 procent van de vastgoedwaarde en in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië op minder dan 5 procent. Het goedkoopste Oeso-land om te verhuizen is Denemarken. De onderzoekers merken op dat er een verband bestaat tussen de verhuiskosten en de graad van mobiliteit op de arbeidsmarkt. Door de hoge verhuiskosten zijn werknemers immers minder bereid om voor een baan van locatie te veranderen. (MH)
Uiteraard werkt men dikwijls niet alleen in een huishouden, en ook de eventuele kinderen spelen een grote rol.
En verhuizen heeft dikwijls ook geen zin als de werkgever ook verhuist, of je moet veranderen van werkgever...
Dat beetje afstand is heus het echte probleem niet, de steeds slechtere mobiliteit is het probleem.
-
Wat is te ver werken? Ik woon op 10-15 km van Antwerpen af, heb een kleine 30 jaar steeds mijn werk gevonden binnen de 10 km (veel jobs gehad), nu een job die me erg ligt maar moet er wel 30-35km enkel voor rijden, openbaar vervoer is geen optie, dat is eenders hoe 2 uur enkel, doe dat maar als je om 6.00uur moet beginnen of om 19.00 uur pas gedaan hebt, ik heb heel wisselende uren.
's morgens rij ik meestal een half uurtje, 's avonds is het vaak niet veel langer, door de spit van de ring nogwel maar vaak zit het te hard dicht (hoor ik op de radio), dan rij ik rustig binnendoor naar huis, 50-60min, dat is dan sluipverkeer.
Ja als het nog erger gaat worden moet ik op zoek naar ander werk want voor mijn vrouw is het maar 3km naar haar werk en vermits mijn kinderen niet naar Antwerpen of Mechelen naar het school mogen (van mij) en ze een rechtstreekse bus hebben op 100m die voor de schoolpoort stopt, denk ik er niet aan te verhuizen.
-
Link bij GVA is al dood
Op de foto staat nog een oorzaak in de Antwerpse regio ... dynamische chaossignalisatie.
-
We gaan graag werken in de grootsteden, wegens meer loopbaan-mogelijkheden daar. Maar wonen, willen we dan weer liever op den boerenbuiten doen. Lekker rustig daar. Dus wordt de afstand woon-werkverkeer natuurlijk groter.
Ik heb mijn hele loopbaan in het Antwerpse gewoond en ben begonnen te werken in Antwerpen. Na een 6-tal jaar had ik begrepen dat ik naar Brussel moest gaan werken als ik wilde vooruitkomen.
Brussel-Antwerpen was toen nog redelijk goed te doen met de auto, en ik had gelukkig een staanplaats in de ondergrondse parking van de BBL voor 300 BEF per maand (ineens verhoogd tot 800 BEF per maand bij de overname door ING). Vertrekken om 6:30 om aan te komen om 7:30, dus nog een half uur voor het ontbijt alvorens om 8:00 beginnen te werken. 's Middags een uur middagmaal en pauze. Gedaan om 16:15 en thuis om 17:30, dus 10 uur van huis weg.
Toen ik een jaar in Aalter gewoond heb, viel er niet aan te denken om met de auto te gaan werken (file van in Ternat op de E40). Met de trein en de metro werd het ontbijten om 6:30 en vertrekken om 7:00 om aan te komen tegen 9:00 om te beginnen werken. Wegens het later aankomen werken tot 17:15 en ten vroegste thuiskomen om 19:00, dus 1:30 later dan in Antwerpen. Elke werkdag 4:00 van je vrije tijd kwijt om 7:15 uur te gaan werken, dat weegt door. Met de middagpauze erbij was ik van 7:00 tot 19:00 van huis weg; een groot gedeelte van het jaar zag ik thuis slechts daglicht tijdens het weekend, erg deprimerend.
Ik vond Brussel een toffe stad om er te werken en uit te gaan, maar erg onaantrekkelijk om er te gaan wonen. En vanuit de Brusselse rand doe je er zo lang over als vanuit een andere provincie om op je werk te geraken. Ik werkte in Etterbeek en had een collega die er van Anderlecht langer over deed dan ik van Antwerpen om te komen werken.
Op een dag had ik 's avonds een trui in de trein laten liggen, wat ik merkte zodra ik thuiskwam. Ik ging naar het station in Aalter. "Ja mijnheer, dan hoop ik voor U dat die trui bij de gevonden voorwerpen zal terechtkomen". "Ja maar, wacht even," zei ik, "ik heb er wel 100 BEF voor over om die trui terug te krijgen". "Wacht even", zei de loketbediende, en hij pleegde een telefoontje. "Zo," zei hij, "Oostende weet ervan. Komt U later op de avond nog eens terug." Zo gezegd, zo gedaan. De treinbegeleider had de trui afgegeven in het station van Oostende, waar ze hem netjes opgevouwen en in een kartonnen doos gestoken hadden, en hem meegegeven hadden met de eerstvolgende trein die in Aalter stopte. Daar kon ik inderdaad tegen een briefje van 100 BEF nog diezelfde avond mijn trui in ontvangst nemen (een kwijting heb ik uiteraard niet gevraagd).
België is één van die landen waar weinig kan, behalve als je op het juiste ogenblik en op de juiste plaats een druppeltje smeerolie aanbrengt.
-
En zo komen we weer bij punt 3. Weinig aantrekkelijke alternatieven.