Christophoros
Verkeersvragen en -discussies => Verkeersbeleid => Topic gestart door: jozef op zaterdag 22 juli 2006 - 11:27:46
-
21/07 Agressieve chauffeur in cel
Krantenartikel verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
-
Die agenten zijn tegenwoordig toch ook geen echte kerels meer, hé ;D
Een paar jaartjes vechtsportervaring en een goed fysiek en de kans op klappen (let op: meervoud) is al heel wat kleiner.
No offence cops ;)
Het spreekt voor zich dat het erg is dat sommige mensen zo aggressief worden om zo'n onbenullig iets. Wellicht was hij ook onder invloed. Waar ik me wel kwaad om kan maken is het feit dat een ander die hetzelfde doet maar het geluk heeft dat er niemand gewond raakt hooguit een boete zou krijgen wegens 'verstoring van de openbare orde' of zoiets (ik ben geen jurist) terwijl deze chauffeur de pech heeft dat de ander met zijn hoofd tegen de muur viel en daarbij een snijwonde opliep.
Dit noemen veel mensen dan rechtvaardigheid. 2 identieke daden met verschillende gevolgen enkel door het toeval, beiden worden anders bestraft. Zie je nu Jozef waarom ik het krom vind dat de wet zich hoofdzakelijk richt op de consequenties van een daad en niet op de daad zelf.
Stel, ik sla jou na een ruzie op jouw hoofd (niet dat ik dat ooit zou doen ;)), je valt niet eens bewusteloos en hebt enkel een zere plek dan kom ik er van af met een boete of enkele maanden bajes. Als ik jou toevallig 2 cm meer naar links zou raken en jij in een coma zou geraken dan zou ik 10 jaar bajes krijgen.
Ik kan dat dus niet begrijpen.
-
Ik ben zelf ooit het slachtoffer geweest van verkeersagressie, in Brussel. Vier gure figuren en een oud bmw-tje (onze nieuwe belgen van noord-afrikaanse afkomst), stonden te stampen op mijn auto. Gelukkig waren al mijn deuren vast. Ik heb de politie opgebeld om ze te arresteren. Ik was gaan vluchten richting snelweg en mijn auto was gelukkig veel sneller dan het oude bmw-tje. Ik kon de politie dus zeggen waar deze kereltjes zich bevonden. Ik moest echter eerst naar het bureau komen en een verklaring afleggen. Dit heb ik uiteindelijk niet gedaan omdat er geen schade was aan mijn auto. De manier waarop ik 'geholpen' werd door de politie deed me al inzien dat er toch niet veel gevolg aan gegeven zou worden.
-
Die agenten zijn tegenwoordig toch ook geen echte kerels meer, hé ;D
Een paar jaartjes vechtsportervaring en een goed fysiek en de kans op klappen (let op: meervoud) is al heel wat kleiner.
No offence cops ;)
Ik denk dat het voor politiemensen zeer moeilijk moet zijn om te beslissen welke middelen ze inzetten. Pakken ze iemand wat te hard aan, dan staat er enkele uren later in de krant een artikel over politiebrutaliteiten, en riskeren ze ook nog een hoop problemen. Blijkt daarentegen dat ze de gewelddadigheid van de betrokkene wat onderschat hebben, dan lopen ze zelf klappen op, wat niet de bedoeling kan zijn.
Stel, ik sla jou na een ruzie op jouw hoofd (niet dat ik dat ooit zou doen ;)), je valt niet eens bewusteloos en hebt enkel een zere plek dan kom ik er van af met een boete of enkele maanden bajes. Als ik jou toevallig 2 cm meer naar links zou raken en jij in een coma zou geraken dan zou ik 10 jaar bajes krijgen.
Ik kan dat dus niet begrijpen.
Kijk, BBB, als je iemand krachtig op of tegen zijn hoofd slaat, dan weet je vooraf dat het slecht kan aflopen. Als dat dan effectief zo is, dan moet je ook maar de verantwoordelijkheid opnemen voor de gevolgen van je daden. De rechter zal echter ook rekening houden met de mate waarin de aangerichte letsels en schade jouw intentie waren.
-
Ik denk dat het voor politiemensen zeer moeilijk moet zijn om te beslissen welke middelen ze inzetten. Pakken ze iemand wat te hard aan, dan staat er enkele uren later in de krant een artikel over politiebrutaliteiten, en riskeren ze ook nog een hoop problemen. Blijkt daarentegen dat ze de gewelddadigheid van de betrokkene wat onderschat hebben, dan lopen ze zelf klappen op, wat niet de bedoeling kan zijn.
Wel Jozef, dat is nu het mooie van het trainen van de juiste verdedigingssporten (combinatie van judo, ju-jutsu en taekwando/karate is vrij goed). Als je die sporten goed beheerst en daarnaast een goede fysiek hebt (lees: dat je op de coopertest de 3 km in 12 minuten loopt wat voor de meeste mensen haalbaar is en dat je voldoende hebt gefitnesst) dan kan je vrij makkelijk de meeste gewelddadige verdachten aanhouden zonder dat de gearresteerde daar enige fysieke schade of pijn aan overhoudt.
Het is juist wanneer een agent slecht getraind is dat hij zich moet beroepen op bruut en ongecontroleerd geweld.
Een probleem voor de politie lijkt de zijn dat de fysieke toelatinseisen voor de opleiding aan de lage kant liggen.
Kijk, BBB, als je iemand krachtig op of tegen zijn hoofd slaat, dan weet je vooraf dat het slecht kan aflopen. Als dat dan effectief zo is, dan moet je ook maar de verantwoordelijkheid opnemen voor de gevolgen van je daden.
Dat bestrijd ik niet maar ga ajb eens in op mijn argument dat het toch zot is dat het toeval van hoe het afloopt bepaalt ofdat je een zware- of een lichte straf krijgt.
Ik kan dat rationeel niet rechtvaardigen.
Het gaat om de daad en niet om het feit ofdat je geluk of pech hebt met de afloop. Helaas dachten de opstellers van ons rechtsysteem daar anders over.
-
De technieken die de politie gebruikt bij bv. arrestaties komen voor een stuk uit Aikido. Dit is bijzonder handig voor de meer tengere politieagenten. Je gebruikt de kracht van de andere tegen zich, dus een licht dametje kan in principe een beer arresteren. Het wordt hen echter niet goed aangeleerd, waarschijnlijk door tijdsdruk.
De klemmen die kunnen gelegd worden bij Aikido zijn zeer efficiënt. Maar het klassieke armpje achter de rug van de politie is een heel zwakke sankio. Je kan die veel efficiënter zetten.
Wat het geven van slagen betreft, dat leert men niet in Aikido. In ieder geval ik zal het mijn kinderen later altijd laten leren, zeker als het meisjes zijn. Het is de perfecte verdediging en je krijgt er nog een pak lenigheid en geestelijke verrijking bovenop. Ik kan trainen met enkele mensen met zeer hoge graad, 4e Dan en hoger, je staat er versteld van wat die mensen kunnen.
-
Ik had ook begrepen dat de politieagenten internationaal vooral aikido- en ju-jutsu technieken leren welke elkaar nogal overlappen aangezien sporten als aikido en judo uit het ju-jutsu van de samoerais voortkomen.
Ik zou zelf eerder voor een ude-garami kiezen als ik dan toch de arm op de rug zou leggen, uiteraard kan je die ude-garami in meerdere richtingen plaatsen. Je hebt dan meer controle en je kan de arm makkelijker in de gewenste positie krijgen dan met de klassieke hand op de rug. Meer controle betekent dat die arm zeker blijft zitten zogauw je de klem toepast en dat de kans veel kleiner is dat de verdachte gewond geraakt. Is dat één van die technieken waar je op doelt?
Ook een goede techniek als de ander sterker is (heb dat eens gezien op de Nederlandse televisie van de politie in Engeland) is als je doet alsof je de arm op de rug legt, de ander geeft tegenkracht en vervolgens buig je de pols de andere kant op, arm van de verdachte supineert met de elleboog geplooid (soort houding zoals wanneer je jouw biceps zou tonen) met de palmzijde van de hand naar de verdachte toe gericht. Dat kleine relatief slappe politiemeisje hield zo een sterke dronken man die minstens 20 cm groter is een paar minuten lang onder controle totdat de collega kwam. Die man verzette zich behoorlijk maar ze had er geen probleem mee.
Dit is een prachtige illustratie van actie-reactie; anticiperen op de ander zijn kracht en beweging en die verlengen en op een gunstige manier sturen. Aikido staat daar terecht bekend om maar datzelfde principe is ook de basis van judo, van het judo is dat gek genoeg veel minder bekend. Ofdat je op het judo nu een grondgevecht doet of een staande randori, een goede beheersing van dat principe is essentieel. Het simpelste voorbeeld daarvan is dat wanneer de ander zou duwen dat ik dan meteen aan hem trek. Hoe harder hij duwt, hoe harder hij naar voren vliegt op de wijze die ik wil.
Het is voor de politieagent of de persoon die aangevallen wordt natuurlijk een voordeel wanneer de aanvaller razend is of onder invloed is omdat de aanvaller dan niet meer helder nadenkt (in het Engels hebben ze daar een goed woord voor: impaired), zodoende kan je veel makkelijker dat actie-reactie principe toepassen. Dit veronderstelt dan natuurlijk wel dat de agent de technieken beheerst en in staat is om goed te anticiperen. Vooral voor het goed leren anticiperen is enorm veel oefening en maintenance nodig. Een politieagent zijn opleiding duurt maar een jaar (eigenlijk belachelijk kort als je dat afzet tegen de hogeschoolstudies van 4 jaar, zeker voor zo'n verantwoordelijk vak). In een jaar kan je al amper fatsoenlijk een technische basis verkrijgen. Als je dan ook nog eens niet aan maintenance doet wat standaard het geval is (uitgezonderd de agent die in zijn vrije tijd verder gaat met de sport) dan kan je onmogelijk verwachten dat de agent deze technieken goed kan toepassen.
Ik vind zoiezo dat de fysieke toelatingseisen om agent te worden nogal laag liggen, daarnaast hoeven ze niet verplicht te sporten en hun technieken te onderhouden. Ik zal in mijn volgende reactie eens wat bronnen geven die dat staven.
Politieagenten die geen goede fysiek en techniek hebben zijn onzeker en zullen eerder grof geweld gebruiken ipv iemand op de zachte wijze onder controle te krijgen.
Nu klinkt dat principe van actie-reactie voor de leek wellicht vrij simpel, het 'probleem' wanneer je zo'n sport beoefent is natuurlijk dat jouw tegenstander dat principe ook kent en toepast en daarom blijft het gelukkig een hele strijd om te winnen. Als ik echter ooit op straat zou worden aangevallen, waar ik niet van uit ga, dan weet ik dat ik me 9 op 10 keer vrij makkelijk zal kunnen verdedigen. Mijn grootste motief om de sport te beoefen is echter de fysieke, mentale en geestelijke ontwikkeling. Je krijgt er een zekere mentale hardheid van, het is goed voor de coördinatie, het is interessant om na te denken over de bewegingen en de tactiek en er zijn wat leuke mensen met wie ik de sport beoefen met wie ik rap bevriend ben geraakt.
Ik zou als ik ooit een kind zou krijgen hem dan ook op een sport als judo zetten, als hij/zij het na een jaar proberen niet plezant vindt
dan mag hij stoppen en iets anders doen maar ik vind dat je kinderen in ieder geval op jonge leeftijd moet laten kennismaken met ontwikkelingsbevorderende hobbies. Mijn ouders hebben mij als kind niet op een dergelijke sport gezet met als gevolg dat mijn lenigheid wat matig is wat ik enorm spijtig vind.
-
ga ajb eens in op mijn argument dat het toch zot is dat het toeval van hoe het afloopt bepaalt ofdat je een zware- of een lichte straf krijgt.
Wel, de rechter zal niet alleen rekening houden met de gevolgen, maar ook met de intentie. Zo zal bijvoorbeeld moord met voorbedachtheid doorgaans zwaarder gestraft worden dan onvrijwillige slagen en verwondingen met de dood tot gevolg, hoewel er in beide gevallen een dode valt.
In hoeverre de gevolgen van je daden afhankelijk zijn van het toeval, kun je natuurlijk in grote mate zelf bepalen. Als je me met je vlakke hand een mep in mijn aangezicht geeft, is het risico dat ik in het ziekenhuis beland kleiner dan wanneer je keihard tegen mijn hoofd schopt.
Dat toeval speelt in beide richtingen. Als het slecht afloopt, kun je zeggen: dermate erge gevolgen, dat is toeval, die man heeft pech gehad. Als het goed afloopt, kun je zeggen: dermate lichte gevolgen, dat is toeval, die man heeft geluk gehad.
Wat is toeval? Als iemand eens één enkele keer wat teveel gedronken heeft, en daardoor een dodelijk ongeval veroorzaakt, is dat dan ook geen toeval?
Stel dat iemand met hoge snelheid een rood verkeerslicht voorbijrijdt aan een onoverzichtelijk kruispunt, er bij toeval geen ongeval gebeurt, en hij ervan afkomt met een boete. De volgende dag doet die man dat opnieuw, er vallen bij toeval 3 doden te betreuren, deze keer wordt hij zwaar gestraft. Wat is er dan eigenlijk niet eerlijk: dat hij de tweede keer zo zwaar gestraft wordt, of dat hij de eerste keer zo licht gestraft werd?
-
Bij deze de bronnen.
Het nieuwsblad op http://webnieuws3.nieuwsblad.be/Article/PrintArticle.aspx?ArticleID=nbna13012004_001:
Agent heeft geen conditie meer - 13/01/2004
De conditie van onze politieagenten is bedroevend, vindt de politievakbond NSPV. De bond is voorstander van de herinvoering van de wekelijkse verplichte sporttraining. ,,Men heeft geopteerd voor meer blauw op straat. Daarvoor zijn de verplichte uren sportbeoefening gesneuveld. En omdat de nood aan nieuw personeel groot is, is de sportieve selectieproef van een bedroevend niveau.''
In Nederland vreest het politiepersoneel dat vijfduizend agenten hun wapen zullen moeten inleveren omdat zij niet zullen slagen voor de verplichte fysieke trainingstests. Vooral de oudere agenten zouden niet fit genoeg meer zijn om de nieuwe aanhoudings- en zelfverdedigingsoefeningen met vrucht af te leggen. Belgische politiemensen hoeven zich daar geen zorgen over te maken, want dergelijke fysieke tests op regelmatige basis bestaan hier niet eens.
Filip Van Hamme van het Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel (NSPV) ziet nog andere redenen voor de belabberde conditie van de doorsnee agent. ,,Men heeft ook de sportieve proeven versoepeld die een kandidaat moet afleggen om te worden aangeworven. Men heeft dat gedaan om de job vrouwvriendelijker te maken en omdat er een tekort was aan kandidaten. Bovendien is de wekelijkse sportbeoefening afgeschaft. Dit alles leidt ertoe dat sommige politiemannen een hartaanval riskeren als zij op straat een boef moeten achtervolgen.''
,,De politiehervorming volgt een andere logica'', zegt Fernand Koekelberg, adviseur van minister Dewael. ,,Vroeger moest je eerst slagen voor strengere fysieke proeven alvorens je een rijkswachtopleiding kon volgen. Met als gevolg dat sommige universitairen uit de boot vielen omdat zij jarenlang tijdens hun studies hun conditie hadden verwaarloosd. Nu krijgt iedereen de kans te beginnen aan een politieopleiding. Pas op het einde daarvan moet hij of zij slagen voor de sportieve proeven.''
,,De overheid rekent er ook op dat de agenten op eigen houtje aan hun conditie blijven werken. Sommige cursussen die zij buiten hun uren volgen, kunnen zij zelfs aanrekenen als dienstprestaties.''
Wat hier staat is verontrustend.
De feitelijke vereisten op de potentailiteitstest (niet mijn verzinsel, dit vreemde woord ;) ):
A. Evenwichtsproef op zo'n turnbalk.
Evenwichtsbalk van 4 meter lang, 10 cm breed en 150 cm boven de grond.
De kandidaat moet voorwaarts het evenwicht bewaren zonder enige steun op de balk vooraleer hij of zij de balk mag overschrijden eveneens zonder steun. Daarna moet de kandidaat achterwaarts het evenwicht bewaren zonder enige steun op de balk vooraleer hij of zij de balk mag overschrijden eveneens zonder steun.
Resultaten:
Voorwaarts
Tijd : 30 sec
Eerste poging : goed
Tweede poging : middelmatig
Derde poging : slecht
Achterwaarts
Tijd : 1 min
Eerste poging : goed
Tweede poging : middelmatig
Derde poging : slecht
Dit is vrij makkelijk als je een normaal evenwicht hebt. Ik heb het maanden geleden al eens geprobeerd omdat ik er toevallig van hoorde.
B. 2.Shuttle-run
a. Beschrijving van de proef
De kandidaat vertrekt achter een lijn, in buiklig steunend op de ellebogen.
Op het signaal loopt de kandidaat naar een andere lijn 10 meter verder en neemt daar een voorwerp. Met dit voorwerp loopt hij terug naar de eerste lijn en legt het daar neer. Daarna zal de kandidaat een tweede voorwerp halen en terugkeren.
De tijd stopt op het moment dat de kandidaat de vertreklijn overschrijdt. De beste van twee pogingen zal als resultaat gelden.
Resultaat voor man die jonger dan 40 is:
11.3" of minder : goed
11.4" - 12.3" : middelmatig
12.4" of meer : slecht
Resultaat voor vrouw die jonger is dan 40, beduidend soepeler terwijl ze toch dezelfde job moeten doen:
13" of minder : goed
13.1" - 14" : middelmatig
14.1" of meer : slecht
C. De cooper-test
a. Beschrijving van de proef
Tijdens deze test loopt de kandidaat gedurende 12 minuten en probeert zo veel mogelijk afstand af te leggen. Deze test evalueert het maximale zuurstofgebruik of de VO2-max.
Een man van onder de 30 hoeft slechts 2200 m te lopen.
Een vrouw van onder de 30 hoeft slechts 1900 te lopen.
Iedereen die aan sport doet zal beseffen dat je geen goed uithoudingsvermogen nodig hebt om dit te lopen in 12 minuten.
Een professioneel scheidsrechter moet 3 km lopen in 12 minuten. Ik zelf loop ook zoiets.
Ik ben er vrij zeker van dat iedereen die jong en gezond is en 6 maanden 4 keer per week 30 - 60 minuten traint makkelijk zo'n 2600 m moet kunnen lopen. Dat lijkt mij dan ook een goede minimumvereiste.
Bedenk dat een coopertest maar een middenafstand is. Je kan 12 minuten lang sterk anaeroob lopen tegen zo'n 90-95% van de maximale hartslag en je kan de laatste 3 ronden sprinten met een optimale snelheid (iets boven de 1m20 na die afstand bij mij, 1m30 - 1m36 bij de 2 ronden daarvoor) in de laatste ronde.
Het feit dat oom agent niet verplicht moet sporten zolang hij op straat werkt dat vind ik onbegrijpelijk. Het feit dat ze geen periodieke fysieke evaluatie moeten ondergaan dat vind ik schokkend.
-
Ik heb met googlen nog een testje en een reactiespelletje gevonden.
Zie de volgende site: http://www.limburg.be/pric/politieopleiding/
Helemaal onderaan de pagina staan 2 linkjes in kleine blauwe lettertjes.
De cognitieve test zou moeten aangeven ofdat je het niveau van de opleiding aankan. Combinatie van simpele intelligentietestvragen en inzichts/persoonlijkheidsvragen.
Mijn resultaten.
Probleemoplosser 100 %
Jij bent een evenwichtskunstenaar die tovert met cijfers. Je hebt blijkbaar weinig problemen met vergelijkingen. Of heb je gewoon geluk gehad ? Wil je meer zekerheid ? Probeer dan eens volgende test …
--------------------------------------------------------------------------------
Tolerantie 67 %
Op het eerste gezicht lijk je matig tolerant. Je zoekt evenwicht tussen respect voor anderen hun mening en je eigen mening. Misschien kan de uitgebreide test bevestigen dat je al een heel eind op de goede weg zit.
--------------------------------------------------------------------------------
Botsing 50 %
Je geeft niet altijd negatieve signalen als het gedrag van anderen je stoort. Maar je slaagt er misschien ook niet altijd in om spanningen die tot agressie leiden weg te nemen. In de politieopleiding kan je hieraan leren werken. Heb je een goed beeld van hoe je omgaat met mogelijke conflictsituaties? Neem eens wat tijd voor de uitgebreide test.
--------------------------------------------------------------------------------
Taal 100 %
Proficiat ! Je bent op weg een taalvirtuoos te worden of je bent een onverbetelijke gokker. Dat kan deze test niet uitmaken, jij wel !
--------------------------------------------------------------------------------
Persoonlijkheid 100 %
Politiebeambten zijn volgens jou geen cowboys. Goed zo. Hopelijk maken we kennis met je op onze infodagen. Doe ook wat andere tests, dan weet je of de vooropleiding je slaagkansen kan vergroten.
--------------------------------------------------------------------------------
Ken jezelf 100 %
Je voelt je goed met de keuze om je kans te wagen bij de politie. Doe eens wat andere tests en denk er eens over na. Op de infodagen krijg je alle info over de loopbaan bij de politie en de vooropleiding.
Het is een korte test. Benieuwd wat anderen hierop halen.
De reactietest is wel grappig voor een minuutje of wat. Je moet eerst beslissen ofdat je een blauw bord of een rood bort ziet en op de muis drukken bij een blauw bord.
-
Ik heb nog eventjes de uitgebreidere testen gedaan op mijn 2 zwakke onderdelen:
Resultaat op de botsingstestJouw totaalscore op deze "botsingtest" bedraagt: 20 / 28
--------------------------------------------------------------------------------
Ook al lukt het niet altijd, je beseft dat gezond verstand heel wat bedreigende omstandigheden kan voorkomen of oplossen. Aan zelfbeheersing kan je werken, maar het kost moeite. Ook het leren zien van oplossingen die helpen geweld te voorkomen kan je leren. Als je er maar toe bereid bent. Ben je onzeker over jezelf? Neem dan deel aan de vooropleiding. Je kan er niet alleen achterstanden wegwerken maar je leert ook jezelf beter kennen. Al gauw heb je dan door of je normale slaagkansen hebt of niet.
De uitgebreidere tolerantietest:
Jouw totaalscore op deze "tolerantietest" bedraagt: 24 / 28
--------------------------------------------------------------------------------
Mega score! Enkele keren getwijfeld? Of heb je vooral geantwoord wat je dacht dat men van een politiebeambte verwacht? Niemand is altijd en overal even tolerant. En tolerant zijn eindigt waar bepaalde grenzen overschreden worden. Het kan dus zijn dat je op een dag eens zal verschieten van jezelf. In ieder geval, als ook de andere tests goed lukken kan je volgens ons inschrijven voor de echte tests van de politie.
Het is dat ik geen Belg ben, anders zou ik hier zo politieagent kunnen worden volgens deze testjes ;) ;D
Ik heb nog een leuk idee. Aangezien de opleidng voor politieagent toch maar een jaar duurt waarom niet jongens en meisjes die interesse hebben na de middelbare school de opleiding laten doen en dan tijdens de studietijd parttime in dienst nemen. Ik zou best wel 8 uur per week politieagent willen zijn en in de vakante nog 1,5 maand fulltime werken als agent.
Het personeelstekort zou meteen opgelost zijn en wij kunnen eens agentje spelen ;D
-
Het is dat ik geen Belg ben, anders zou ik hier zo politieagent kunnen worden
Dat is geen probleem. Om Belg te worden moet je slechts aan 3 voorwaarden voldoen:
- 18 jaar of ouder zijn.
- 3 jaar in België wonen (2 jaar voor erkende vluchtelingen en staatlozen).
- Tijdens de procedure in België blijven wonen.
Ik zal later aan heel wat strengere voorwaarden moeten voldoen om de Duitse nationaliteit te verkrijgen (8 jaar in Duitsland wonen, taalkennis en integratie bewijzen, geen zware veroordelingen opgelopen hebben).
-
Is er bovendien geen quotum aan allochtonen bij de politie ? Dus die krijgen er nog even positieve discriminatie bovenop.
Dus forumlezers, binnen 8 jaar oppassen. Die dikke BMW 7-reeks, wit-met-groene-streep, in de buurt van Munchen wordt bestuurd door Jozef, laatste aanwinst van de polizei.
-
Dus forumlezers, binnen 8 jaar oppassen. Die dikke BMW 7-reeks, wit-met-groene-streep, in de buurt van Munchen wordt bestuurd door Jozef, laatste aanwinst van de polizei.
(http://www.polizei.bayern.de/content/1/6/5/6/plakat_modern_auszug.jpg)
:D
Neen, je moet 17 tot 25 jaar zijn (24 tot 34 jaar voor het Sonderprogramm München). En als je even op de forumkalender kijkt, zie je dat ik die leeftijden al zeer lang voorbij ben.
Voor Belgische politiemensen die willen vergelijken: de netto lonen (http://www.polizei.bayern.de/wir/beruf/info/index.html/1862).
-
reactiespel
vragenlijst
Jouw score
--------------------------------------------------------------------------------
Probleemoplosser 100 %
Jij bent een evenwichtskunstenaar die tovert met cijfers. Je hebt blijkbaar weinig problemen met vergelijkingen. Of heb je gewoon geluk gehad ? Wil je meer zekerheid ? Probeer dan eens volgende test …
--------------------------------------------------------------------------------
Tolerantie 67 %
Op het eerste gezicht lijk je matig tolerant. Je zoekt evenwicht tussen respect voor anderen hun mening en je eigen mening. Misschien kan de uitgebreide test bevestigen dat je al een heel eind op de goede weg zit.
--------------------------------------------------------------------------------
Botsing 100 %
Vervelend gedrag ervaar je niet als een aanval op je persoon. Je slaagt erin om conflictgeladen situaties te ontladen. Schuilt er een politieambtenaar in je? Denk er eens over na.
--------------------------------------------------------------------------------
Taal 67 %
Je bent goed op weg. De Nederlandse taal heeft nog heel wat geheimen voor jou, maar je kan al goed verbanden leggen tussen woord en betekenis. Nog even oefenen.
--------------------------------------------------------------------------------
Persoonlijkheid 100 %
Politiebeambten zijn volgens jou geen cowboys. Goed zo. Hopelijk maken we kennis met je op onze infodagen. Doe ook wat andere tests, dan weet je of de vooropleiding je slaagkansen kan vergroten.
--------------------------------------------------------------------------------
Ken jezelf 100 %
Je voelt je goed met de keuze om je kans te wagen bij de politie. Doe eens wat andere tests en denk er eens over na. Op de infodagen krijg je alle info over de loopbaan bij de politie en de vooropleiding.
--------------------------------------------------------------------------------
;)
-
-
Dat is wel heel erg sadistisch Rafael.
Het is mij een raadsel waarom dat nou een probleem zou zijn dat hij een bril draagt, hij kan toch gewoon lenzen dragen?
Ik draag geen bril maar ik ben wel wat bijziend (zoals ik al eens verteld heb), ik heb -0,5 en -1,5. Dat zal ws. nog niet zo'n probleem zijn.
Dat doet me denken aan de selectie voor de opleiding van straaljagerpiloot. Ze beginnen met de medische keuring maar daarvoor nog meten ze de lengte van jouw bovenbenen en jouw totale lengte. Ben je te lang, dan heb je pech gehad.
Daarna volgt de medische keuring en pas dan de conditionele keuring en de psychologische testjes.
-
De technieken die de politie gebruikt bij bv. arrestaties komen voor een stuk uit Aikido.
Kameraad van mij is in Dilbeek verantwoordelijk is voor de afdeling ´agressiebeheersing´ 2e dan Hapkido. Naar ´t schijnt is dat de meest aangeleerde sport aan de politieagenten in Brussel en omgevingen.
Het is Koreaans van oorsprong, met inderdaad veel gelijkenissen met aikido.
Een paar jaartjes vechtsportervaring en een goed fysiek en de kans op klappen (let op: meervoud) is al heel wat kleiner. No offence cops
3 van de vaste leden van onze canyoninggroepjes zijn flikken. Enne, ik denk er nog niet aan met één van hen op de vuist te gaan, zelfs al hebben ze een hand op de rug gebonden...
dan kan je vrij makkelijk de meeste gewelddadige verdachten aanhouden zonder dat de gearresteerde daar enige fysieke schade of pijn aan overhoudt
zo eenvoudig is dat helaas enkel in de films van Steven Segal...
klein voorbeeldje: je achtervolgt een jong handtassendiefje, je haalt hem in, hij draait zich om, haalt uit en...
Ik zou zelf eerder voor een ude-garami kiezen als ik dan toch de arm op de rug zou leggen, uiteraard kan je die ude-garami in meerdere richtingen plaatsen.
Je kent je techniek, voert die bliksemsnel uit, de jongen verschrikt zich en werpt zich naar achter om zich los te rukken. Gevolg: gebroken schouder: politiegeweld tegen een minderjarige...
Ik vind zoiezo dat de fysieke toelatingseisen om agent te worden nogal laag liggen, daarnaast hoeven ze niet verplicht te sporten en hun technieken te onderhouden.
Correctie: hebben ze geen tijd meer om te sporten en hun technieken te onderhouden...
Zijn ogen waren dus niet goed genoeg.. Leuk dat ze zoiets tot op het einde houden, heb je tenminste bezigheidstherapie met je examens te maken.
Ambetant... dus toch eerst fysiek ?
Mijn punten:
100% behalve:
Tolerantie 67 %
Botsing 17 %
Meteen negatief reageren maakt duidelijk dat je het gedrag van de anderen vervelend vindt. Maar ga je daar een fysieke botsing mee uit de weg? Wist je dat je als politieagent moet leren conflicten te vermijden. Niet alle gedrag vraagt om een reactie. Je zal moeten zoeken naar een manier om tegelijkertijd duidelijk te zijn en toch gewelddadigheid te vermijden. Doe eens de uitgebreide test.
Ben waarschijnlijk geen goede politieagent ;D
-
Kameraad van mij is in Dilbeek verantwoordelijk is voor de afdeling ´agressiebeheersing´ 2e dan Hapkido. Naar ´t schijnt is dat de meest aangeleerde sport aan de politieagenten in Brussel en omgevingen.
Het is Koreaans van oorsprong, met inderdaad veel gelijkenissen met aikido.
Spijtig genoeg ken ik in Leuven nog geen club waar ik deze sport kan volgen, lijkt me best interessant om eens wat proeftrainingen te doen.
Idem voor aikido, ook daarvan weet ik niet ofdat het in Leuven wordt gegeven. Ik ben het nog niet tegengekomen.
3 van de vaste leden van onze canyoninggroepjes zijn flikken. Enne, ik denk er nog niet aan met één van hen op de vuist te gaan, zelfs al hebben ze een hand op de rug gebonden...
Tuurlijk zijn er agenten die een zeer goede fysiek hebben. Sterker, de modale agent heeft een betere fysiek dan de modale leeftijdsgenoot. Ik constateer enkel dat de minimumeisen wel heel erg povertjes zijn, dat moet jij als sportmens toch ook vinden.
Denk er aan dat jouw steekproef allesbehalve aselect is ;)
zo eenvoudig is dat helaas enkel in de films van Steven Segal...
klein voorbeeldje: je achtervolgt een jong handtassendiefje, je haalt hem in, hij draait zich om, haalt uit en...
Ik chargeer wat. Toen was jij nog niet lid en kwam ik er nog mee weg ;D
In alle ernst, het is niet zó simpel. Het maakt wel veel verschil uit. Als je een goede techniek hebt (gericht op politiewerk) voorkom je juist dat je de ander zijn gezondheid beschadigt. Hoe meer techniek hoe minder lomp geweld. Als je een goede polsklem plaatst (wat agenten standaard proberen) dan zal de verdachte weinig tegenspurtelen wat het risico op een blessure en blauwe plekken veel kleiner maakt. Het is dan vooral belangrijk dat de agent goed kan balanceren. Te los en de verdachte begint tegen te spurtelen, te strak en de verdachte wordt aggressief van de pijn. Op het moment dat hij tegenspurtelt iets strakker totdat de verdachte de boodschap begrijpt en dan ook weer losser maar niet te los. Kwestie van logisch nadenken.
Je kent je techniek, voert die bliksemsnel uit, de jongen verschrikt zich en werpt zich naar achter om zich los te rukken. Gevolg: gebroken schouder: politiegeweld tegen een minderjarige...
Gebroken schouder bij een ude gatame? ???
Het kan maar toch niet zo snel aangezien het in principe een klem op het ellebooggewricht is. Inderdaad kan het bij een verkeerde uitvoering een klem op de schouder worden. De bedoeling is natuurlijk dat je de arm dermate goed controleert dat de verdachte weinig beweegt en ook niet geblesseerd kan raken.
Desalniettemin is dit een zeer goed punt wat jij aandraagt. Er is een verschil tussen iemand overmeesteren en iemand overmeesteren met een zo'n klein mogelijk risico op kwetsuren. Dit is, eerlijk is eerlijk, een lastige klus voor agenten. Desalniettemin heb ik van de reality-tv sterk de indruk dat de politieagenten in Engeland en de USA wat beter hun mannetje kunnen staan dan de Belgische collega's.
Correctie: hebben ze geen tijd meer om te sporten en hun technieken te onderhouden...
Dat lijkt me sterk. Bij mijn weten mag een poltieagent maar maximaal 38 uur per week werken. Er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn maar als je 38 uur werkt dan heb je toch tijd genoeg om in jouw vrije tijd aan sport te doen. Niet dan?
Wellicht is het een idee voor politiekorpsen om pauzes en sporten te combineren. Een half uur langer pauze als je in de middag een uur aan sport doet. Het is maar een ideetje.
Mijn punten:
100% behalve:
Tolerantie 67 %
Botsing 17 %
Meteen negatief reageren maakt duidelijk dat je het gedrag van de anderen vervelend vindt. Maar ga je daar een fysieke botsing mee uit de weg? Wist je dat je als politieagent moet leren conflicten te vermijden. Niet alle gedrag vraagt om een reactie. Je zal moeten zoeken naar een manier om tegelijkertijd duidelijk te zijn en toch gewelddadigheid te vermijden. Doe eens de uitgebreide test.
Het is dan maar goed dat jij blijkbaar wel in staat bent een bedrijfje te runnen. Dat zou ik waarschijnlijk weer niet zo goed kunnen ;)
Wat voor bedrijfje run jij eigenlijk?
-
Denk er aan dat jouw steekproef allesbehalve aselect is
:D Lichtjes biased, ja :D
Ik chargeer wat. Toen was jij nog niet lid en kwam ik er nog mee weg
... en ik trap er natuurlijk vol in ;D
Op het moment dat hij tegenspurtelt iets strakker totdat de verdachte de boodschap begrijpt en dan ook weer losser maar niet te los. Kwestie van logisch nadenken.
Weet jij wat er gebeurt als je in een stresssituatie je tegenstander niet overdreven pijn doet?
Hij denkt dat hij nog niet verloren heeft, dat er nog een beetje hoop is te winnen.
Weet jij hoe sterk hoop is ? Hoe sterk dat sparkeltje hoop kan worden als je het ééns hebt toegelaten ? Je tegenstander zal zich optrekken aan dat éne sprankeltje hoop en trachten te ontkomen. Dan doe je hem pijn, je zet de klem aan. De pijn zet adrenaline vrij, hij wordt krachtiger en voelt minder pijn, zijn hoop te ontkomen wordt groter. Hij tracht nogmaals te ontkomen, aangevuurd door zijn woede. Woede omdat je hem pijn doet, woede omdat hij schrik heeft te verliezen, maar vooral woede omdat hij zijn zijn hoop verliest.
Dat kleine kiertje mag je hem niet laten, in het echt moet je van de eerste seconde absoluut alle hoop van je tegenstander ontnemen. Dus je klem hard aanzetten, volledige immobilisatie... met alle risico´s vandien...
De bedoeling is natuurlijk dat je de arm dermate goed controleert dat de verdachte weinig beweegt en ook niet geblesseerd kan raken.
De ude gatame bij judo wordt vaak uitgevoerd op de grond. Met een xtra knietje op zijn ribben lukt het wel. Al rechtstaand kan er wel degelijk wat misgaan als je niet met een geoefende partner traint.
dan heb je toch tijd genoeg om in jouw vrije tijd aan sport te doen. Niet dan?
Als mijn chef van mij verwacht dat ik steeds up-to-date ben van de laatste GIS ontwikkelingen, moet hij mijn opleidingen betalen. Als van een docter in een ziekenhuis verwacht wordt dat hij persoonlijk alle patienten inlicht over mogelijke complicaties bij een operatie, moet zijn tijd daarvoor betaald worden. Als van een politieagent verwacht wordt dat hij zo´n goede vechttechniek heeft dat hij vrijwel iedere misdadiger zonder hem te kwetsen kan ontwapenen, moet hij tijd krijgen voor zijn opleiding, voor zijn sport. Er kan dan niet verwacht worden dat hij deze technieken -inherent aan zijn beroep- buiten zijn uren nog beoefent.
Dat zou ik waarschijnlijk weer niet zo goed kunnen
Ik zeg ook niet dat ik dat kan :D
ik denk af en toe sterk eraan om in ´t onderwijs te gaan. Hier in Duitsland heb je dan dagelijks vanaf 13:00 u vrij !
Wat voor bedrijfje run jij eigenlijk?
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje, net zoals mijn vriendin...
-
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje, net zoals mijn vriendin...
Ik ruik hier een bewuste spelfout !
-
Dat kleine kiertje mag je hem niet laten, in het echt moet je van de eerste seconde absoluut alle hoop van je tegenstander ontnemen. Dus je klem hard aanzetten, volledige immobilisatie... met alle risico´s vandien...
Het is balanceren op een dunne balk. Bij wijze van spreken dan.
De ude gatame bij judo wordt vaak uitgevoerd op de grond. Met een xtra knietje op zijn ribben lukt het wel. Al rechtstaand kan er wel degelijk wat misgaan als je niet met een geoefende partner traint.
Ik ben nogal groot dus bij mij zou de tegenstander meestal kleiner zijn waardoor ik waarschijnlijk nog wel mijn elleboog zou kunnen plaatsen op de verdachte zijn schouder ;)
Het is inderdaad een extra risico wat mede verklaart waarom de politie altijd een polsklem probeert aan te brengen.
Er kan dan niet verwacht worden dat hij deze technieken -inherent aan zijn beroep- buiten zijn uren nog beoefent.
Als je het hebt over de technieken dan kan ik nog wel akkoord gaan tot op zekere hoogte. Daarom ook mijn voorstel om dat tijdens de pauze te doen. Je verlengt de pauze met een half uur als beloning.
Ik vind wel dat je van een politieagent mag verwachten dat hij sportief onderlegd is, het is gewoon een vereiste voor de job. Dit kan je het best bereiken met strengere toelatingseisen waardoor je automatisch de juiste mensen selecteert. Dan heb je natuurlijk wel het probleem dat een kleiner percentage van de mensen geschikt is waardoor je er voor moet zorgen dat er in absolute zin meer sollicitanten zijn. Om dit te bereiken moeten de arbeidsvoorwaarden verbeterd worden.
Conclusie: het komt weer eens neer op geld.
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje, net zoals mijn vriendin...
Dat zal vast plezant zijn. Allemaal relaxte mensen tijdens een uitstapje :)
Ongetwijfeld zal je ook in jouw job wel eens wat stress hebben maar in ieder geval heb je normaal gesproken geen depressieve of chagrijnige klanten.
-
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje, net zoals mijn vriendin...
Ik ruik hier een bewuste spelfout !
Dat mag je toch zo spellen? ??? Maar eens aan Rafael vragen, hij is de taaldeskundige ;)
Ik weet natuurlijk wel waar jij op doelt ;D
-
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje, net zoals mijn vriendin...
Ik ruik hier een bewuste spelfout !
L(ij)d zoals ik in het bedrijf van mijn vriendin. ;D ;D
-
Eliomys valt wel mee als bedrijfsleider. Bovendien is zijn parkje de moeite waard. Geen mega, multinational park maar een eerlijk domeintje met verantwoorde attracties. Voor de rest speelt hij wat met treintjes, elke keer ik er naar toe ga voel ik me weer kind, en daar gaat het eigenlijk wel om. Hij kan me binnen 2 jaar regelmatig verwachten als mijn vrouw een wolk van een baby op de wereld heeft gezet.
-
Eliomys valt wel mee als bedrijfsleider. Bovendien is zijn parkje de moeite waard. Geen mega, multinational park maar een eerlijk domeintje met verantwoorde attracties. Voor de rest speelt hij wat met treintjes, elke keer ik er naar toe ga voel ik me weer kind, en daar gaat het eigenlijk wel om. Hij kan me binnen 2 jaar regelmatig verwachten als mijn vrouw een wolk van een baby op de wereld heeft gezet.
Ik overweeg al een tijdje om één keer per jaar eens samen te komen met de forumleden die het wensen. Misschien moeten we dan maar eens naar Eliomys trekken. Dat lijkt me in elk geval leuker dan een parochiezaaltje. :D
-
Ik ruik hier een bewuste spelfout !
Ik ? Ik zou niet durven fout te spelen :D
Ik ben nogal groot dus bij mij zou de tegenstander meestal kleiner zijn waardoor ik waarschijnlijk nog wel mijn elleboog zou kunnen plaatsen op de verdachte zijn schouder
Da´s een oplossing, maar niet iedereen is groter dan den relatieven mensch en vele aiki technieken zijn niet bepaald voor groter-dan-gemiddelde-mensen uitgedacht, dacht ik... :)
Conclusie: het komt weer eens neer op geld.
The circle of life :(
Ik ben bedrijfslijder van een vrijetijdsparkje,
Dat zal vast plezant zijn. Allemaal relaxte mensen tijdens een uitstapje
Eugh, in theorie is de kans om in zo´n job in een duister steegje om 03:14 neergestoken te worden door een wegvluchtende handtasjesdief die zo high is dat hij tijdens de achtervolging nog een oud dametje tracht aan te randen, minder groot... Vandaar dat ik voor veel politiemensen ontzag heb en in geval van twijfel nog wel eens de kant van de flikken durf te verdedigen (hadden jullie nog niet gemerkt hé ?) :P ...
Ongetwijfeld zal je ook in jouw job wel eens wat stress hebben maar in ieder geval heb je normaal gesproken geen depressieve of chagrijnige klanten.
Het is een parkje dat de laatste jaren sterk in verval geraakt is, dus het is inderdaad een hele opgave om dat weer op te bouwen met bescheiden middelen uit een bewust laag gehouden inkomprijs.
Eén of twee chagerijnige klanten heb je dagelijks, hoor :-X
Maar 80% van de tijd tracht ik buiten te werken tussen het geluid van spelende kinderen, ja.
L(ij)d zoals ik in het bedrijf van mijn vriendin.
Ach, en, was dat een bewuste keuze ? Op basis van welke overwegingen ? Geeft dat wrijvingen ? ???
Een vriendin die een vervoersbedrijfje heeft ?
Voor de rest speelt hij wat met treintjes,...
Ach, een bescheiden modelspoorknutselwerkje ;)
Misschien moeten we dan maar eens naar Eliomys trekken
Wel, ´t parkje is voornamelijk voor kleine kinderen, maar ook grote kinderen zijn welkom hoor ;D
Volgende zomer hebben we ideeen om een grote voilière te bouwen met ´Perruchen´, met Heilige Ibissen en met Doodskopaapjes. Wandelen in de bossen aan ´t overkant van de straat (ongeveer 2 à 4000 ha) is ook tof :D
Dat lijkt me in elk geval leuker dan een parochiezaaltje.
Een zaaltje kan ik wel regelen, ja, maar verwacht niet dat ik ga bidden ::)
-
Ik zal het hier maar op het forum gooien, de vriendin van Eliomys heeft een kartingcircuit in haar parkje liggen. Ik denk dat er nu al veel meer naar ginder willen trekken. ;D
-
L(ij)d zoals ik in het bedrijf van mijn vriendin.
Ach, en, was dat een bewuste keuze ? Op basis van welke overwegingen ?
Toeval, deed dat al van voor we elkaar kenden.
Geeft dat wrijvingen ?
Nope.
Een vriendin die een vervoersbedrijfje heeft ?
Nope, shoes. ;) ;D ;D ;D
-
Ik zal het hier maar op het forum gooien, de vriendin van Eliomys heeft een kartingcircuit in haar parkje liggen. Ik denk dat er nu al veel meer naar ginder willen trekken. ;D
Met meer overtuiging in ieder geval. ;) ;D ;D
-
Ik zal het hier maar op het forum gooien, de vriendin van Eliomys heeft een kartingcircuit in haar parkje liggen. Ik denk dat er nu al veel meer naar ginder willen trekken. ;D
Als de snelheid van die karts niet begrensd is dan heb je mij over de streep getrokken ;D
Da´s een oplossing, maar niet iedereen is groter dan den relatieven mensch en vele aiki technieken zijn niet bepaald voor groter-dan-gemiddelde-mensen uitgedacht, dacht ik...
De meeste judo-technieken helaas ook niet :'(
Overigens nog even wat toelichten, een agent heeft op de lange termijn meer aan judo dan aan aikido of hapkido, onder andere omdat je in judo echt wedstrijden kan doen (één tegen één), dit is heel wat moeilijker bij die andere 2 sporten. Dat is de reden waarom judo werd ontwikkeld vanuit ju-jutsu . De reden waarom ze agenten aikido of hapkido leren is omdat er minder oefening voor vereist is (de simpele doch doeltreffende technieken, je hebt natuurlijk ook zeer ingewikkelde technieken waar je zeer lang voor moet oefenen). Judo is op de lange termijn effectiever maar je moet minstens 3 jaar judo doen voordat je er echt mee uit de voeten kan.
Eugh, in theorie is de kans om in zo´n job in een duister steegje om 03:14 neergestoken te worden door een wegvluchtende handtasjesdief die zo high is dat hij tijdens de achtervolging nog een oud dametje tracht aan te randen, minder groot... Vandaar dat ik voor veel politiemensen ontzag heb en in geval van twijfel nog wel eens de kant van de flikken durf te verdedigen (hadden jullie nog niet gemerkt hé ?)
Voor de goede agenten, de mensen die agent zijn geworden om mensen te helpen en hun vak serieus nemen en professioneel zijn, heb ik zeer veel respect.
Ik vind echter die agenten in België zo'n watjes, sorry jongens.
Ik heb straks weer eens cops gezien. Het was een goede aflevering met veel actie. In het laatste filmpje zag je een politievrouw in actie. Ze was alleen op patrouille en ging eens uitvissen waarom een man zat te wachten in een auto, hij bleek een drugsrunner te zijn. Niet alleen was dat meisje op en top vrouwelijk (rond de 30 en een vrij goed kopje, beslist geen manwijf) maar ook is zij duidelijk een betere agent dan de meeste mannen. Ze wist perfect hoe ze die man enerzijds onder controle kan houden (handen op het stuur, uitstappen benen uit elkaar en vingers gekruisd, fouilleren) en anderzijds die man niet in paniek doet raken (dan zou hij gevaarlijke dingen kunnen gaan doen, rustige stem, vriendelijk). Ze hoorde hem subliem uit en slaagde erin om hem aan te houden zonder enig verzet. Het zou goed lesmateriaal zijn voor de politieacademie.
Wel, ´t parkje is voornamelijk voor kleine kinderen, maar ook grote kinderen zijn welkom hoor
Oef, gelukkig maar. :D
-
Wat denk je Eliomys, gaan we onze forumvriend BBB even voorstellen aan Albert ? Hij heeft duidelijk een verkeerd beeld over Aikido ! Als je éénmaal de bewegingen van de sensei's hebt gezien en vooral de mistieke manier van Albert is toch iedereen overtuigd ?
Na een demonstratie van onze sensei's is judo gewoon "trekken en sleuren".
-
Toeval, deed dat al van voor we elkaar kenden.
Ach, love on the werkvloer ?
Een vriendin die een vervoersbedrijfje heeft ?
Nope, shoes.
God, en ik dacht al dat mijn vriendin zoveel schoenen had ;D
Als de snelheid van die karts niet begrensd is dan heb je mij over de streep getrokken
Met de ´normale´ karts hou ik het gaspedaal continu beneden gedrukt, eet een pak friet tijdens de rondes en schrijf tegelijkertijd mijn memoires in dit forum. ;)
Maar, ... ze heeft ook 3 à 4 échte karts ... die enkel na de uren buitenkomen :D
een agent heeft op de lange termijn meer aan judo dan aan aikido of hapkido
Ach, de klassieke discussie ´als een 3e dan karateka vecht tegen een 3e dan taekwondoka...´
Iedere gevechtsport heeft zo wel zijn eigen aanhangers en iedereen denkt dat ´zijn´ gevechtsport de beste is. Normaal zou ik hier niet op ingaan, maar ik hoor hier een uitdaging ;)
Ik ben begonnen met taekwondo, maar na 4 jaar en enkele malen op de competitie buitengesmeten te zijn ben ik overgestapt naar een vorm van karate (had een karate-, aikido en een savate-sensei), dat ik een goede 7 jaar heb beoefend tot ik tijdens een full-contact kumite een serieus ongeval heb gehad. 3 jaar kon ik geen traplopen :'(. Da´s voor mij voorbij. Daarom ben ik sinds 4 jaar bezig met aikido.
Judo heb ik slechts enkele lessen meegedaan voor ik merkte dat het niets voor mij was. Waarom?(rember: jij bent beginnen te ´trappen´ naar aikido :D, hier komt mijn antwoord)
- judo heeft voor mijn niet dezelfde gratie (doet mij een beetje aan worstelen denken, trouwens: in vrijwel alle andere gevechtsporten wordt afgeraden om de tegenstander vast te nemen net omdat het zo´n onvoorspelbaar getrek wordt waarbij vaak met gewicht moet worden gewerkt)
- aikido heeft diepgaande filosofische doelstellingen (ontwikkeld met doel om een gebalanceerd en geweldloos leven te leiden, niet om je krachten te kunnen meten met je collega als in judo)
- aikido beoefent sterk de spirituele ontwikkeling (het ´voelen´ van de eenheid in de natuur, jezelf ´aarden´, energievelden in je lichaam controleren, ... dat heb ik in de judo lessen noch niet zoveel ervaren)
- aikido heeft een onvergelijkbare historiek (judo is vrij jong, onbeproefd)
- judo heeft vrijwel geen symboliek (combinatie van bovenstaande)
Dit zijn niet voor iedereen belangrijke aspecten in een gevechtsport, maar voor mijn persoonlijk wel.
Judo is zoals je zelf aanhaalt een vereenvoudigde vorm van ju-jitsu, ontwikkelt om wedstrijden te kunnen organiseren, daarom is het eenvoudiger deze technieken aan te leren en kan de opleiding ook sneller gaan. Veeeele malen sneller dan aikido. Je moet rekenen dat van een aikidoka wordt gezegd dat hij pas in de dangraden begint te begrijpen wat de sensei hem wil vertellen. Pas na 8 of 10 jaren begin je een deeltje van de sluier op te lichten en de eerste inzichten te ontwikkelen over wat aikido betekent. Dan ben je nog ver af van effectief zijn in een gevecht. Zelfs na 4 jaar denk ik er nog niet aan aikido technieken ooit eventueel in te zetten in een confrontatie, laat staan effectief in te zetten. Da´s wat anders dan judo, waar je binnen de 3 jaar als rollend over de straat wel eens ´boven´ kan komen te liggen :P.
Waarom wordt judo dan niet aangeleerd zal je argumenteren. Eenvoudig: de écht effectieve delen van ju-jitsu zijn eruit gefilterd om op een ongevaarlijke manier aan sport te kunnen doen. 2 judoka´s in een wedstrijd doen mij soms denken aan 2 gisflangen, waarvan de giftanden zijn uitgetrokken: ze duwen en trekken aan elkaar, maar doen elkaar geen pijn meer. Da´s één van de redenen waarom er in aikido geen (vrijwel) wedstrijden zijn: het is gewoon te gevaarlijk. Een andere reden, en belangrijkere reden is de geweldloze filosofie van de beoefenaars. :-\
-
Toeval, deed dat al van voor we elkaar kenden.
Ach, love on the werkvloer ?
On the Internet. ;)
Een vriendin die een vervoersbedrijfje heeft ?
Nope, shoes.
God, en ik dacht al dat mijn vriendin zoveel schoenen had ;D
Twordt snel een beetje laat... ;) (voor de helderen van geest ;D)
die enkel na de uren buitenkomen :D
Het wordt met de dag interessanter. ;D
-
Ach, de klassieke discussie ´als een 3e dan karateka vecht tegen een 3e dan taekwondoka...´
Iedere gevechtsport heeft zo wel zijn eigen aanhangers en iedereen denkt dat ´zijn´ gevechtsport de beste is. Normaal zou ik hier niet op ingaan, maar ik hoor hier een uitdaging
Sommigen vechten meer hierover dan dat ze op de mat vechten ;)
Bij 2 zulke verschillende sporten als judo/karate worstelen/kickboksen is dit inderdaad een vrij zinloze discussie. Judo en aikido hebben nog voldoende met elkaar gemeen dat deze discussie wel nog enige zin heeft ;D
Ik ben begonnen met taekwondo, maar na 4 jaar en enkele malen op de competitie buitengesmeten te zijn ben ik overgestapt naar een vorm van karate (had een karate-, aikido en een savate-sensei), dat ik een goede 7 jaar heb beoefend tot ik tijdens een full-contact kumite een serieus ongeval heb gehad. 3 jaar kon ik geen traplopen . Da´s voor mij voorbij. Daarom ben ik sinds 4 jaar bezig met aikido.
Ai, en ik maar denken dat karate weinig riskant is omdat je altijd in moet houden bij het sparren :-[
Dat is toch een serieus ernstig ongeluk met enorm veel pech. Enge gedachte dat dat zomaar kan gebeuren. Gelukkig is judo wat veiliger aangezien we geen stoten en trappen gebruiken, wel komen er veel schouder-, knie-, vingers- en tenenblessures voor.
Ik heb met een vriendin afgesproken om volgend jaar één keer per week taekwondotraining te gaan doen, het zal niet meevallen aangezien ik niet lenig ben.
Ik moet je eventjes corrigeren op één punt. Aikido is een veel jongere sport dan judo.
Aikido, meaning "way of harmony of ki", is a modern Japanese budo. It was developed by Morihei Ueshiba over the period of the 1930s to the 1960s.
Het judo is er al sinds 1882. Natuurlijk, beide sporten zijn ontwikkeld uit andere sporten. Het judo is ontwikkeld (volgens velen geëvolueerd ;)) uit de ju-jutsu. Ju = zacht in Japans.
Aikido is ontwikkeld uit de krijskunsten van de Samoerais waaronder ju-jutsu.
De beste vechtmachine wordt je natuurlijk met een specifieke combinatie van technieken. Grofweg zijn er 3 grote variaties in vechtsporten:
- Vechtsporten waarbij je bij een staande gevecht op ongeveer 1-2 meter afstand blijft van elkaar en stoten en trappen gebruikt; taekwondo, karate, kickboksen, boksen enz.
Ik ben van mening dat kickboksen van deze sporten het meest practisch is ingesteld omwille van de combinatie van stoten en trappen en omdat bij kickboksen itt taekwonde en karate het resultaat vooropstaat en er zeer veel in gespart wordt.
Ik ga wellicht nog eens een proefles meedoen met kickboksen, een vriend van mij beoefent deze sport dus ik ga waarschijnlijk eens een keer meegaan zo gauw ik tijd heb.
- Vechtsporten waarbij je staande vecht op korte afstand; hierbij denk ik vooral aan judo en worstelen. De bedoeling, en het meest effectieve, is dan om de ander te werpen. Op korte afstand werkt stoten en trappen niet meer zo goed ;)
Worstelen is meer op de praktijk gericht omdat de worstelaars met een naakt bovenlijf trainen en dus niet afhankelijk zijn van ofdat ze een goede grip hebben op de kleding.
- Vechtsporten op de grond; Braziliaans ju-jutsu is zonder twijfel de nummer 1 op dit vlak. Het is een zeer jonge sport die is voortgekomen uit het judo. De judoka's die goed zijn in grondgevechten hebben daar meestal niet zo veel aan in judo-wedstrijden dus hebben ze uit onvrede het Braziliaans ju-jutsu ontwikkeld. Bij deze sport hebben ze de andere klemmen buiten die op de elleboog weer terug in ere herstelt (pols, knie, rug en nek). Het grote voordeel hiervan is het volgende; als je als uke op jouw buik ligt of in de schildpadhouding zit (ellebogen en knieën) dan kan je vrij makkelijk een elleboogklem of een wurggreep voorkomen. Het gevolg is dat veel judoka's tijdens een wedstrijd die houding aannemen zogauw er één in een ietwat kwetsbare positie komt op de grond (minderheid van de wedstrijden evolueert naar de grond). In feite is dit niet realistisch, want in het echt kan de ander nog van alles doen als je in zo'n houding zit of ligt. Het Braziliaans ju-jutsu heeft als nadeel dat ze zich vooral op het grondwerk richten, zoals gezegd in het echt komt het meestal niet aan op grondwerk, het is desalniettemin een zeer goede aanvulling voor een judoka.
Dus, wil je de ultieme vechtmachine worden dan moet je uit elke categorie een sport kiezen en zou ik persoonlijk kiezen voor de combinatie van kickboksen, worstelen en Braziliaans ju-jutsu.
Freefight toernooien worden meestal gewonnen door kickboksers en judoka's dus blijkbaar is dat duwen en trekken in combinatie met armklemmen en wurggrepen toch best handig. Uiteraard kan een beetje een handige judoka ook makkelijk de andere klemmen gebruiken aangezien ze volgens hetzelfde principe werken.
judo heeft voor mijn niet dezelfde gratie (doet mij een beetje aan worstelen denken, trouwens: in vrijwel alle andere gevechtsporten wordt afgeraden om de tegenstander vast te nemen net omdat het zo´n onvoorspelbaar getrek wordt waarbij vaak met gewicht moet worden gewerkt)
Dat het gesleur weinig gracieus is dat ben ik met je eens. Het is wel effectief ;D
Voor een judoleek lijkt het lomp getrek en geduw maar jij weet toch beter ;)
Je probeert elkaar continue uit balans te krijgen. Dat basisprincipe geldt voor zowel judo als aikido.
Als 2 judoka's even sterk zijn dan kan het even duren voordat je de ander uit balans hebt. Vergeet niet dat de ander ook aan judo doet en dus kan anticiperen op wat je doet.
aikido heeft diepgaande filosofische doelstellingen (ontwikkeld met doel om een gebalanceerd en geweldloos leven te leiden, niet om je krachten te kunnen meten met je collega als in judo)
Het judo heeft die diepgaande filosofische doelstellingen ook, ze zijn alleen verwaterd doordat het in het Westen een populaire sport is geworden sinds Geesink die Japanner versloeg.
Een mooi diep judoverhaal: Jigoro Kano keek in de winter naar buiten. Het sneeuwde hevig. Hij zag 2 bomen staan, een stevige eikenboom en één met buigzame twijgtakjes (of zoiets). De takken van de stevige eikenboom braken af doordat ze bezweken onder het gewicht van de sneeuw. De twijgtakjes bleven heel doordat ze bogen en de sneeuw er gewoon van afschoof.
Deze anekdote geeft vrij goed aan wat het basisprincipe van judo en aikido is. Bijvoorbeeld; als jij duwt, dan ga ik niet tegenduwen maar trekken en jij ligt op de grond. Dit kan je ook toepassen in het dagelijkse leven. Mensen die een burnout krijgen zijn als die eikenboom, ze hebben veel te veel stress en kunnen zich niet ontladen. Als je daarentegen de stress van je af laat glijden dan bezwijk je er ook niet onder.
Ik ben het met je eens dat je die diepgaande filosofische doelstellingen in het aikido veel meer hebt dan in het judo maar oorspronkelijk was dat ook zeer belangrijk in het judo. Het judo is ontwikkeld door Jigoro Kano, deze man was van beroep pedagoog en had als doel om een sport te ontwikkelen uit het ju-jutsu (toendertijd DE sport, hiermee versloegen de samoerais veel tegenstanders) die kinderen op een veilige manier competitief kunnen beoefenen.
aikido beoefent sterk de spirituele ontwikkeling (het ´voelen´ van de eenheid in de natuur, jezelf ´aarden´, energievelden in je lichaam controleren, ... dat heb ik in de judo lessen noch niet zoveel ervaren)
Dat heb je inderdaad niet in judolessen. Het is natuurlijk wel iets wat je vooral in het dagelijks leven moet toepassen, de één heeft dat wat meer van nature, voor de ander (de meesten van ons) is het goed als hij daar wat onderricht in krijgt. Het belangrijkste is en blijft natuurlijk dat je het niet alleen in de training doet maar het ook buiten de training in het dagelijks leven toepast. ;)
Anders is het als iemand die mediteert maar in het dagelijkse leven een onbeholpen lomperik is.
aikido heeft een onvergelijkbare historiek (judo is vrij jong, onbeproefd)
Dit is dus feitelijk onjuist zoals ik boven heb uitgelegd.
Dit zijn niet voor iedereen belangrijke aspecten in een gevechtsport, maar voor mijn persoonlijk wel.
Dat verschilt inderdaad enorm voor iedereen. Ik heb het echt als sport gekozen en dan is judo een logische keuze omdat je er veel beter competitie in kan doen dan in veel andere martial arts, dat verklaart ook de populariteit van judo. Als je er tegelijkertijd nog wat anders van leert in spirituele of persoonlijke zin dan is dat mooi meegenomen maar dat was voor mij geen motief om de sport te kiezen.
Judo is zoals je zelf aanhaalt een vereenvoudigde vorm van ju-jitsu, ontwikkelt om wedstrijden te kunnen organiseren, daarom is het eenvoudiger deze technieken aan te leren en kan de opleiding ook sneller gaan. Veeeele malen sneller dan aikido. Je moet rekenen dat van een aikidoka wordt gezegd dat hij pas in de dangraden begint te begrijpen wat de sensei hem wil vertellen. Pas na 8 of 10 jaren begin je een deeltje van de sluier op te lichten en de eerste inzichten te ontwikkelen over wat aikido betekent. Dan ben je nog ver af van effectief zijn in een gevecht. Zelfs na 4 jaar denk ik er nog niet aan aikido technieken ooit eventueel in te zetten in een confrontatie, laat staan effectief in te zetten. Da´s wat anders dan judo, waar je binnen de 3 jaar als rollend over de straat wel eens ´boven´ kan komen te liggen .
Waarom wordt judo dan niet aangeleerd zal je argumenteren. Eenvoudig: de écht effectieve delen van ju-jitsu zijn eruit gefilterd om op een ongevaarlijke manier aan sport te kunnen doen. 2 judoka´s in een wedstrijd doen mij soms denken aan 2 gisflangen, waarvan de giftanden zijn uitgetrokken: ze duwen en trekken aan elkaar, maar doen elkaar geen pijn meer. Da´s één van de redenen waarom er in aikido geen (vrijwel) wedstrijden zijn: het is gewoon te gevaarlijk. Een andere reden, en belangrijkere reden is de geweldloze filosofie van de beoefenaars. :-\
De meeste judoka's die ik ken zijn rustige geweldloze mensen, enkel op de mat laten ze zich gaan. Mensen die van nature gewelddadig en aggressief zijn houden de judotraining niet lang vol ;D
Er is gewoon discipline, volharding en samenwerking vereist tijdens een training.
Als je judoka's toch wilt vergelijken met een slang dan zou ik ze eerder vergelijken met een wurgslang, de Boa Constrictor of de Python. ;D
Jigoro kano had 2 grote punten van kritiek op ju-jutsu.
1. Het ging veel te veel uit van als-dan situaties. Als er eens een keertje iets anders liep dan konden die ju-jutsuka's niet veel meer, ze konden niet improviseren.
2. Jigoro vond ju-jutsu te gevaarlijk voor randori's en wedstrijden dus had hij bepaalde elementen uit het ju-jutsu verwijderd. Hij heeft alle slagen, stoten en trappen verwijderd. Van de polsklemmen ben ik niet zeker. De rugklemmen, nekklemmen en beenklemmen waren wel nog toegestaan. Later is gebleken dat er in randori's en wedstrijden toch nog te veel ongelukken gebeurden met deze klemmen en hebben ze enkel de armklem er in gelaten, omdat deze relatief weinig risico heeft (onder voorwaarde dat je dat pas mag doen als je bijna bent uitgegroeid!!!, deze fout maken ze in Nederland waar kinderen dat helaas ook al mogen doen wat te gevaarlijk is voor de armen, ze kunnen opgerekt raken).
Mogelijk ga je in de toekomst nog een afsplitsing krijgen binnen de judosport binnen welke alle klemmen zijn toegestaan zoals in het Braziliaans ju-jutsu. Het zou de wedstrijden spectaculairder maken omdat defensief grondvechten dan niet meer mogelijk zou zijn.
Het is overigens niet alleen maar een nadeel dat een aantal klemmen niet mogen binnen het judo. Het voordeel is dat er een enorme variatie is ontstaan in technieken en variaties, specialiseren vs. generaliseren.
Uiteindleijk gaat het er in een gevecht om hoe goed je bepaalde technieken kan toepassen. De meeste goede wedstrijdjudoka's zijn gespecialiseerd in 1 of 2 worpen waarme ze bijna altijd hun wedstrijden winnen. Je kan met het oogpunt op effectiviteit beter 1 of 2 worpen perfect beheersen en de rest matig dan alle worpen redelijk.
De slangen mogen dan geen giftanden meer hebben :'(
ze kunnen daardoor wel vrijuit stoeien waardoor ze hun technieken veel beter kunnen toepassen, beter kunnen improviseren en beter kunnen anticiperen.
Zoals ik al zei, de meeste freefight winnaars zijn judoka's en kickboksers. Dit lijkt dan ook een ideale combinatie te zijn om de ideale vechtmachine te worden.
Ikzelf ben overigens nogal pacifistisch van aard. Ik houd van fysieke uitdagingen, ik ben gek op de F16 en rakettechnologie maar ik ben tegen geweld buiten de tatami.
-
Worstelen is meer op de praktijk gericht omdat de worstelaars met een naakt bovenlijf trainen
Dat is helaas alleen maar zo bij het worstelen voor mannen. :D
Ik heb zelf altijd een hekel gehad aan elke sport waarbij je lichamelijk contact hebt met de tegenstander(s). Voetbal of basketbal waren aan mij niet besteed, volleybal daarentegen wel.
-
Ach, love on the werkvloer ?
On the Internet.
´Vrachtwagenchauffeur vervoert (> letterlijk van ´verfrührt´ met mijn Germanismen) vrouw die haar schoenen ook durft terug te verkopen ?´ ;D
Ai, en ik maar denken dat karate weinig riskant is omdat je altijd in moet houden bij het sparren
Veel minder bij full-contact, helaas, vermits je daar een beschermende uitrusting aan hebt.
Jigoro Kano keek in de winter naar buiten. Het sneeuwde hevig. Hij zag 2 bomen staan, een stevige eikenboom en één met buigzame twijgtakjes (of zoiets).
- Het was een kersenboom en een wilg, maar je moet bioloog zijn om daarover te vallen ... ;)
- Het was niet Jigoro Kano, maar Yoshitoki Akiyama die het principe van ´ju´ beeld gaf
- Het was de basis van het huidige Jiu Jitsu, nog niet het Judo, dat kwam later
Aikido is een veel jongere sport dan judo. Het judo is er al sinds 1882.
Jiujitsu heeft mogelijks zijn roots in Indie, hoewel niet iedereen dat (gezegd wil hebben) bij de shaolinmonniken. Er bestaan geschriften die stellen dat een Chinees (Tsin Gembin of zo) reeds in 1650 deze krijgskunst naar japan heeft gebracht en daar een dojo opende, van waaruit jiujistu ontwikkelde...
Inzake aiki-technieken is het veel minder duidelijk wánneer deze nu juist zijn ontwikkeld. De basisbeginselen schijnen bij Prince Teijun de zesde zoon van Keizer Seiwa (850-880) te liggen, die het verder gaf aan de Minamoto-familie. Vanzelfsprekend bestaan er weinig geschriften uit deze woelige periode van Japan´s geschiedenis. Wat wél geweten is, is dat Yoshimitsu Shinra Saburo (de jongere broer van Minamoto Yoshike) zeer veel aan de technieken heeft verfijnd en de aikijujutsu duikt hier regelmatiger op. Yoshimitsu´s 2 de zoon (wonend in Takeda, later werd zijn familie ook zo genoemd...), gaf zijn technieken (Takeda Kunitsugu) enkel door aan familieleden en naasten en zo verdwenen bijna de Aizu-todome (geheime technieken), we leven nu rond 1570. In dat feudale Japan was de bond tussen de Daimyo (feudale heerser) en zijn bushi (samoerai) zeer belangrijk: hier werden de grondbeginselen van allesoverheersende trouw aan heer en qweeste sterk vervlochten in de steeds dodelijker wordende aiki-technieken. De komende 2,5 eeuwen waren vrij rustig in Japan en de sterk Buddistische filosofie integreerde zich in de techniek. Deze geweldloosheid, meditatie, het jezelf identificeren en de verbondenheid met het heelal komen we nu nog vaak in de aikido lessen tegen. Het klopt dat O-Sensei Morihei Ueshiba deze gecombineerde en veelal geheime technieken ´geofficialiseerd´ en verspreid heeft begin 20e eeuw.
De beste vechtmachine wordt je natuurlijk met een specifieke combinatie van technieken.
Interessant dat je dat inziet. Een favoriet gezegde van de bushi (of samoerais) was "beheers achttien krijgskunsten". En inderdaad: de Bushi moesten kenjutsu, bajutsu, kyujutsu en sojutsu naast de ongewapende krijgskusten leren. O-Sensei Morihei Ueshiba ontwikkelde daarom aikido uit meerdere krijgskunsten (allen waarin hij een meester was), onderandere uit jujitsu, kenjitsu en sojitsu. Echter niet om de ´beste vechtmachine´ te worden, in tegendeel: om niet meer te moeten vechten.
Aikido is het principe van de weerstandloosheid. In 1925, tijdens een discussie, werd O-Sensei aangevallen door een officier (een scherminstructeur) met een zwaard. Ongewapend confronteerde O-Sensei de officier en ontweek iedere aanval tot zijn tegenstander van uitputting bezweek. Hij was erin geslaagd een gewapende tegenstander te verslaan zonder hem te kwetsen, ja, zelfs zonder hem aan te raken.
Hoe geraakte hij zo ver ? Na het volledig beheersen van de ´gangbare´ krijgskunsten (hij heeft meerdere oorkonden van excellence ontvangen) was O-Sensei nog steeds ontevreden en ging op zoek naar vergeten budo-technieken en naar een religieuzere betekenis van het leven die hij beiden combineerde tot ´zijn´ filosofie annex technieken.
Ik ben van mening dat kickboksen van deze sporten het meest practisch is ingesteld omwille van de combinatie van stoten en trappen en omdat bij kickboksen itt taekwonde en karate het resultaat vooropstaat en er zeer veel in gespart wordt.
Als je met ´resultaat´ het kwetsen van je tegenstander bedoelt, moet ik je gelijk geven: door het beoefenen van kickboksen kom je vrij snel tot dat ´resultaat´ :-\
Vechtsporten waarbij je staande vecht op korte afstand; hierbij denk ik vooral aan judo en worstelen. De bedoeling, en het meest effectieve, is dan om de ander te werpen. Op korte afstand werkt stoten en trappen niet meer zo goed
:) Mijn ´specialiteit´ in der tijd was het zogenoemde ´close combat´ (gedoceerd door een kickboxer). Geloof mij vrij: ellebogen en knieen zijn zeer efficient tegen vastgrijpende judoka´s :P (en daar heb je geen polstering om te tegenstander te beschermen) Zelfs een goed uitgevoerde ushiro-tobi-geri-kekomi (vaak ten onrechte, vind ik, als een techniek voor de lange afstand gecatalogeerd) is bij neus-aan neus gevechten zéér efficient. Het is maar wat je gewoon bent... ;D
Vechtsporten op de grond;... De judoka's die goed zijn in grondgevechten hebben daar meestal niet zo veel aan in judo-wedstrijden
Daar moet ik afhaken, komende van een taekwondo achtergrond is grondwerk niets voor mij, het doel is het dan ook nooit zover te laten komen, tenzij in een modderbad met enkele wulpse jongedames in bikini :D
Dus, wil je de ultieme vechtmachine worden dan moet je uit elke categorie een sport kiezen en zou
In het kort: in aikido zijn de belangrijkste oorspronkelijke gevechtsporten reeds gecombineerd, net met de bedoeling níet te moeten vechten...
Helaas denk ik dat je gelijk hebt als je zegt dat met de ´quick en dirty´ onderdelen van elke categorie (je drieledig lijstje) je snel (op 3-4 jaar ?) een kans hebt de meeste tegenstanders zeer efficient te kwetsen. Met aikido hoop ik ooit eens (binnen 12-18 jaar) het punt te bereiken dat ik tegenstanders niet meer hoef te kwetsen :-\
Dat het gesleur weinig gracieus is dat ben ik met je eens. Het is wel effectief
;D ;D ;D
Voor een judoleek lijkt het lomp getrek en geduw maar jij weet toch beter
Ik bestrijd ook niet dat judo, in een situatie waar 2 mensen met stevige kledij aan, zonder elkaar te willen kwetsen een robbertje ´horizontaal´ willen dansen, zéér effectief is. Ik heb vaak genoeg hijgend op mijn rug gelegen als mijn Nederlandse (ex-)vriendin en ik elkaar wilden testen ::) én je hebt er een degelijke opleiding voor nodig. Soms vind ik ´t spijtig dat er in Aiki die competities niet zijn (hoewel en een grappige (nieuwe) vorm is van aikido waar je elkaar in competitie met dildo´s bestookt :D), gelukkig kunnen we in de club nog sparren...
die kinderen op een veilige manier competitief kunnen beoefenen.
Terecht.
Het belangrijkste is en blijft natuurlijk dat je het niet alleen in de training doet maar het ook buiten de training in het dagelijks leven toepast.
Inderdaad. Ik oefen nog... :-[
Mensen die van nature gewelddadig en aggressief zijn houden de judotraining niet lang vol
Correct me if I´m wrong: mijn idee is dat velen daarvan een paar jaartjes kickboxen beoefenen :-\
Het voordeel is dat er een enorme variatie is ontstaan in technieken en variaties, specialiseren vs. generaliseren.
en ik heb nog een citaat van je:
Het is verbazingwekkend hoe zeer die mensen gespecialiseerd zijn in hun vakgebied en hoe weinig ze van al de rest weten. Daarnaast weten ze vaak het antwoord ook gewoon nog niet. Ik ben zelf veel meer een generalist.
Zoals ik al zei, de meeste freefight winnaars zijn judoka's en kickboksers.
Freefight is tegemoordig bekend als een combinatie van verschillende martial-arts, niet enkel judo en kickboks. Ook karate, taekwondo, thai, aikido en dergelijke zitten erin. Deze ´sport´ neemt enkele effectieve technieken uit de gevechtskunsten (meestal zonder de achtergronden en spirituele betekenissen) en tracht zijn leden zo snel mogelijk aan te leren hoe een tegenstander zoveel mogelijk te kwetsen. Als dat je doel is, ...
Voetbal of basketbal waren aan mij niet besteed, volleybal daarentegen wel.
Groepsporten in het algemeen zijn aan mij minder besteed (behalve de extremere versies, waar het gewoon niet gaat zonder een team), maar dat mag ik natuurlijk niet op solliciaties zeggen :-X
Ik vind het verschrikelijk dat als jij in form bent en goed speelt, er wel steeds ergens een klunsje meespeelt dat het spel bederft en je daardoor verliest.
Nóg maar eens een slechte eigenschap van me... :'(
-
Veel minder bij full-contact, helaas, vermits je daar een beschermende uitrusting aan hebt.]
Hoe kan je dan gekwetst raken? Kon die jongen niet mikken en zat hij onder de bescherming?
Dat lijkt me leuk aan taekwondo (soortgelijke sport) wat ik volgend jaar ga doen, lekker voluit sparren met bescherming.
Het was een kersenboom en een wilg, maar je moet bioloog zijn om daarover te vallen ...
Het was niet Jigoro Kano, maar Yoshitoki Akiyama die het principe van ´ju´ beeld gaf
Het was de basis van het huidige Jiu Jitsu, nog niet het Judo, dat kwam later
I stand corrected. Het is in ieder geval een mooi verhaal wat perfect in de boedhistische levensvisie past. Ik heb wel iets met het boedhisme zonder het actief te beoefenen. Het komt op mij over als een zeer vreedzame religie die uitgaat van innerlijke kracht, vrede en harmonie. Ook geloof ik in reïncarnatie, dat deed ik al voordat ik van het boedhisme gehoord had. Als de dalaï lama eens een interview geeft dan luister ik met veel belangstelling.
Interessant dat je dat inziet. Een favoriet gezegde van de bushi (of samoerais) was "beheers achttien krijgskunsten". En inderdaad: de Bushi moesten kenjutsu, bajutsu, kyujutsu en sojutsu naast de ongewapende krijgskusten leren.
Omdat het hun beroep was konden ze zich daar ook fulltime mee bezig houden, een mooi voordeel van hun job.
Aikido is het principe van de weerstandloosheid. In 1925, tijdens een discussie, werd O-Sensei aangevallen door een officier (een scherminstructeur) met een zwaard. Ongewapend confronteerde O-Sensei de officier en ontweek iedere aanval tot zijn tegenstander van uitputting bezweek. Hij was erin geslaagd een gewapende tegenstander te verslaan zonder hem te kwetsen, ja, zelfs zonder hem aan te raken.
zeer indrukwekkend :o
Natuurlijk, als je ooit aangevallen wordt dan moet het accent liggen op de verdediging met zo weinig mogelijk geweld. Daar is judo juist een hele goede sport voor. Let's face it, judo en aïkido zijn behoorlijk verwante vechtsporten. Beiden proberen zo weinig mogelijk geweld te gebruiken (ju do = zachte weg), beide sporten maken gebruik van worpen, klemmen en verwurgingen. Één van de grote verschillen tussen judo en aïkido is dat aïkido net als jujutsu vooral uitgaat van standaardsituaties, terwijl je in judo veel spart. Het is trouwens voor een slimme judoka vrij makkelijk om een polsklem of een beenklem toe te passen als hij dat zou willen. Het principe is hetzelfde als bij een elleboogklem. Judo maakt geen gebruik van trappen en stoten wat niet wegneemt dat een ongetraind iemand erg hard zal neerkomen als je voluit werpt. Ook een worp kan dodelijk zijn als de geworpene met de achterkant van zijn hoofd op beton botst, geen verwaarloosbaar risico. Voor de leek even wat uitleg: als je ooit valt is het belangrijkste dat je de kin krachtig op jouw borst legt en houdt. Dit is geen natuurlijk reflex, een judoka leert deze reflex door er op te trainen en doet dat wel automatisch. Bij beginnende judoka's zie je altijd dat ze bij het vallen hun hoofd wat naar achter laten gaan. Gelukkig worden beginnende judoka's meestal ook niet met volle kracht geworpen (de judoka's die wat meer ervaren zijn worden verondersteld ook voldoende verantwoordelijkheidsgevoel te hebben om zich aan te passen aan een beginner, iets wat in de praktijk natuurlijk bij de één wat meer is dan bij de ander), als zij een competitieworp tegen zouden krijgen dan kunnen die een flinke klap tegen hun hoofd en op hun nek krijgen.
Dat aïkido geweldloosheid nastreeft is mooi en prijzenswaardig. Ook in het judo zie je maar heel weinig gewelddadige mensen, ik ben er nog geen tegengekomen. Inderdaad blijken de sensatiezoekers eerder voor kickboksen of boksen te kiezen, spectaculairder maar niet meer effectief.
Als je met ´resultaat´ het kwetsen van je tegenstander bedoelt, moet ik je gelijk geven: door het beoefenen van kickboksen kom je vrij snel tot dat ´resultaat´
Met resultaat bedoel ik de sport waarmee je jezelf het beste kan verdedigen (dit naar aanleiding van het feit dat jij zegt dat ik mijn giftanden kwijtben :'(). Ik zeg niet dat kickboksen het meest efficiënt is. Ik denk dat judo en kickboksen ongeveer even efficiënt zijn, de combinatie is vooral sterk.
Maar zoals ik al zei, ik beoefen judo eerst en vooral als sport, dat is de reden dat ik ermee begonnen ben. Dat ik me eigen kan verdedigen als het ooit nodig zou zijn (ik heb nog nooit buiten de mat gevochten tot nu toe) dat is een mooie bonus.
Mijn ´specialiteit´ in der tijd was het zogenoemde ´close combat´ (gedoceerd door een kickboxer). Geloof mij vrij: ellebogen en knieen zijn zeer efficient tegen vastgrijpende judoka´s (en daar heb je geen polstering om te tegenstander te beschermen) Zelfs een goed uitgevoerde ushiro-tobi-geri-kekomi (vaak ten onrechte, vind ik, als een techniek voor de lange afstand gecatalogeerd) is bij neus-aan neus gevechten zéér efficient. Het is maar wat je gewoon bent...
Bij een ongetraind iemand zal dat wel gaan maar ik wil het je eens zien doen tegen een getrainde judoka die gewend is om een zeer stevige greep te hebben en goede reflexen heeft ;)
Het zal niet meevallen, dat garandeer ik. Natuurlijk, als een uitmuntende kickbokser tegen een 3de dan judoka vecht dan krijg je een zeer interessant gevecht. Het is maar net wie van de 2 als eerste een harde klap kan uitdelen, de judoka met een worp of de kickbokser met een trap of stoot die voldoende hard aankomt. De praktijk zal dan al gauw zijn dat de kickbokser op afstand probeert te blijven en de judoka dichterbij probeert te komen, een soort van tango :D
Daar moet ik afhaken, komende van een taekwondo achtergrond is grondwerk niets voor mij, het doel is het dan ook nooit zover te laten komen, tenzij in een modderbad met enkele wulpse jongedames in bikini
Laat het me zeker weten als je weet dat dat ergens gebeurd :D 8)
Helaas denk ik dat je gelijk hebt als je zegt dat met de ´quick en dirty´ onderdelen van elke categorie (je drieledig lijstje) je snel (op 3-4 jaar ?) een kans hebt de meeste tegenstanders zeer efficient te kwetsen. Met aikido hoop ik ooit eens (binnen 12-18 jaar) het punt te bereiken dat ik tegenstanders niet meer hoef te kwetsen
Het is inderdaad de kunst om de tegenstander uit te schakelen met zo weinig mogelijk geweld. De beste manier blijft door te voorkomen dat een ruzie fysiek eindigt. Ik ben zoiezo niet iemand die snel ruzie maakt, dat vind ik te veel verspilling van energie. Ik ben vrij zachtaardig en meegaand maar laat natuurlijk ook niet over me heen lopen.
Ik bestrijd ook niet dat judo, in een situatie waar 2 mensen met stevige kledij aan, zonder elkaar te willen kwetsen een robbertje ´horizontaal´ willen dansen, zéér effectief is.
Het heeft iets weg van dansen ja, vooral als mijn trainer een techniek uitlegt :)
Dat geldt natuurlijk nog meer voor aïkido dan voor judo. Alle vechtsporten hebben iets weg van dansen. Je beweegt volgens patronen en volgens een ritme met veel verschillende passen.
Ik heb vaak genoeg hijgend op mijn rug gelegen als mijn Nederlandse (ex-)vriendin en ik elkaar wilden testen én je hebt er een degelijke opleiding voor nodig.
Geluksvogel :o 8)
Zo'n vriendin heb ik helaas nog niet gevonden :(
Niets zo sexy als een vrouwelijk meisje met ballen. ;D
Correct me if I´m wrong: mijn idee is dat velen daarvan een paar jaartjes kickboxen beoefenen :-\
Ik vrees het. Dat neemt niet weg dat er ook vreedzame mensen op kickboksen zitten. Een vriend van mij is wetenschappelijk onderzoeker en in principe een aardige jongen... totdat hij op de mat staat. Geloof mij, je wilt niet tegen hem vechten als je niet groot of sterk bent.
Het voordeel is dat er een enorme variatie is ontstaan in technieken en variaties, specialiseren vs. generaliseren.
en ik heb nog een citaat van je:
Citaat
Het is verbazingwekkend hoe zeer die mensen gespecialiseerd zijn in hun vakgebied en hoe weinig ze van al de rest weten. Daarnaast weten ze vaak het antwoord ook gewoon nog niet. Ik ben zelf veel meer een generalist.
Busted. Ik ben in principe een generalist maar ik pas me aan. Het judo is zoals het en ik bekijk het op een positieve manier.
Freefight is tegemoordig bekend als een combinatie van verschillende martial-arts, niet enkel judo en kickboks. Ook karate, taekwondo, thai, aikido en dergelijke zitten erin. Deze ´sport´ neemt enkele effectieve technieken uit de gevechtskunsten (meestal zonder de achtergronden en spirituele betekenissen) en tracht zijn leden zo snel mogelijk aan te leren hoe een tegenstander zoveel mogelijk te kwetsen. Als dat je doel is, ...
Niet het mijne. Met judo loop je zeker wel een groot risico op blessures door de maximale weerstand maar in principe zijn worpen geweldloze technieken zolang ze op de mat gebeuren en je een beetje fatsoenlijk kan vallen (elke ervaren judoka kan dat). Zelfs als ik hard geworpen word voel ik niets, dat was natuurlijk in het begin anders. Ik ben 2 keer op mijn staartwervel terecht gekomen :o maar niets ergers.
Wat vooral een risico is in een judowedstrijd zijn de armklemmen. Als de klem zit moet je meteen afkloppen, sommigen wachten daar te lang mee met vervelende gevolgen. Voor de rest moet je opletten voor jouw schouders (gewoon een zwak gewricht door de grote mobiliteit) en knieën (schouderworp waarbij je op jouw knieën valt is niet goed voor de knie).
-
Hoe kan je dan gekwetst raken? Kon die jongen niet mikken en zat hij onder de bescherming?
Lang verhaal, ... :'(
Tracht ´t in te korten:
- mijn ´tegenstander´ (toen sprak ik nog in termen van tegenstander ;)) was dacht ik 2e dan, ik had in 2 weken mijn dan exaam
- hij was ook ruim 15 kg zwaarder dan ik en een kop groter :-\
- de kumite ging vrij gelijk op, maar ik begon moe te worden gezien hij mijn aanvallen ´gemakkelijk´ wegduwde en ik hem de kans niet wou geven zijn ervaring/gewicht in te zetten in een degelijke aanval: wendbaarheid heeft ook zijn prijs
- ik zette een laatste aanvalscombinatie in die mij tegen zwaardere tegenstanders reeds geholpen had, remember: zijn dekking was de laatste 45 sec potdicht
- een korte mae geri chudan met links, die voor mij enkel diende om hoger te geraken
- in de lucht gevolgd door een Mawashi geri jodan met rechts, die waarschijnlijk (weer) geblokt zou worden, en mijn been waarschijnlijk weer weggeduwd ging worden
- ik rekende op deze duwende blokkage (waarmee hij reeds meedere malen getracht had mijn dekking open te krijgen en mijn uit evenwicht te krijgen, een veelvoorkomende fout van duidelijk sterkere personen) om een extra impuls naar rechts te krijgen om dan wéér omheen zijn dekking met links een nieuwe mawashi uit te voeren (nog steeds in de lucht) en hem op zijn achterhoofd te treffen(gevaarlijk, ik weet het want ik moest ervoor zorgen hem niet op zijn nek te raken :-X)
- resultaat 1: om één of andere reden (té snel?) zet hij zijn volledige blokkage op de eerste mae geri, die reeds naar onder geworpen was voor zijn blok contact kon maken
- resultaat2: mijn reeds ingezette mawashi met rechts raakt hem zéér hard vol op zijn oor, tot zijn en mijn verbazing ???
- resultaat 3: hij kipt om naar links (zijn rechts), mijn impuls naar rechts is onvoldoende om de 2e mawashi grondig uit te voeren waardoor mijn linkervoet klem raakt onder zijn (te laat) omhoog gaande rechterarm
- Het pijnlijke moment: ik draai dus naar mijn rechts, met mijn linkervoet in de rechteroksel van mijn tegenstander die met 95kg naar links (zijn rechts) omvalt en alle mogelijke ligamenten volledig verscheurt :'(
Gedaan met dan-exaam... :-[
Stom ongeval, maar voor mij wel voldoende om met zo´n type van gevechtsport niet opnieuw te beginnen...
Ik heb wel iets met het boedhisme zonder het actief te beoefenen.
Ik voel met je mee. Vooral het Taoisme...
Let's face it, judo en aïkido zijn behoorlijk verwante vechtsporten.
Wat de gebruikte technieken aangaat, worpen, klemmen en dergelijke ben ik het met je eens.
Echter, wat in aikido (in ieder geval de aikidovormen die ik mooi vind) absoluut taboe is, is het vastnemen. Ik heb collega´s gekend die vrijwel iedere klem, worp, en dergelijke absoluut perfect uitvoeren zonder hun hand dicht te doen om ook maar eender wat vast te grijpen. Schitterend ! Zéér gracieus ! Maar het duurt meerdere tientallen jaren voor je met deze technieken überhaupt halfwege ´effectief´ bent...
Met resultaat bedoel ik de sport waarmee je jezelf het beste kan verdedigen
Eugh, ... hardlopen ?
dit naar aanleiding van het feit dat jij zegt dat ik mijn giftanden kwijtben
:-[
ik wil het je eens zien doen tegen een getrainde judoka die gewend is om een zeer stevige greep te hebben en goede reflexen heeft
:D is reeds gebeurd. Ik heb je verteld dat we af en toe ook judo lessen kregen (zéér interessant). Hij had idd een zeer stevige greep met zijn rechterhand aan mijn kimono. Toffe aan kimono´s is dat je als je je linkerarm achter je rug houdt, je je kan ´uitkleden´ terwijl je je soto inzet... Zijn bliksemsnelle reactie heeft mij idd verbaasd in minder dan 2 tienden seconden was zijn 2e hand op mijn schouder en hij trok me (achterwaarts) naar beneden... Helaas voor hem is mijn trap daardoor niet loodrecht op zijn sternum terecht gekomen, maar ´afgegleden´, waardoor alle alles vanaf zijn middenrif hard richting anus getrapt geworden is. Toegegeven, ik heb mij ook sterk verschrikt... :-\
De praktijk zal dan al gauw zijn dat de kickbokser op afstand probeert te blijven en de judoka dichterbij probeert te komen, een soort van tango
Inderdaad, dat 2-spel zag ik veel op de club. Helaas moesten wij beloven de vuistslagen achterwege te laten in dit type interdisciplinaire van sparringen... Zonde, want er zijn niet veel dingen effectiever als een eenvoudige slag als iemand je beide schouders vastgrijpt (op een toffe kopstoot na, maar dat werd zowieso als ´oneerlijk´ opgevat).
Zo'n vriendin heb ik helaas nog niet gevonden
Ik wel, maar ze is helaas lopen gegaan... :'(
-
Het is inderdaad de kunst om de tegenstander uit te schakelen met zo weinig mogelijk geweld.
Juist. Maar voor iemand zoals ik, die deze kunst niet beheerst, is het in geval van gevaar: hij of ik (hij dus). Ik moet een tegenstander van de eerste keer buiten gevecht kunnen stellen, anders wordt het achteraf te gevaarlijk voor mij.
Niets zo sexy als een vrouwelijk meisje met ballen. ;D
Heb je het al eens gewaagd, als zo een meisje boos wordt, haar te zeggen dat het jou opwindt? :D
ze is helaas lopen gegaan...
"laufen gegangen" dus? ;D
Even terzijde, eliomys: hoe zou jij volgende uitspraak van Karl Valentin in het Nederlands vertalen?
Mögen täten wir schon wollen, aber dürfen haben wir uns nicht getraut.
-
Juist. Maar voor iemand zoals ik, die deze kunst niet beheerst, is het in geval van gevaar: hij of ik
Er bestaan mensen die een eitje in de pan klutsen en nadat er zwarte rook gevormd wordt, de resten met schaal en al uit de aangekoekte aldibrol krassen en op een plastieken bordje kwakken. Er bestaan zelfs mensen die dit ´koken´ durven noemen.
Gelukkig bestaan er ook mensen die het koken tot een kunst verheffen, die enkel het koken op zich reeds zo´n geluk verschaft, dat ze zich erin verliezen kunnen... :D
Heb je het al eens gewaagd, als zo een meisje boos wordt, haar te zeggen dat het jou opwindt?
Eugh, ... mögen täte ich schon wollen aber dürfen habe ich mir nicht getraut ;D
"laufen gegangen" dus?
Grrr, ja. :)
In de zin van "ze et em afgebolt" was dat dan een aantwerpsisme ?
Goed dat ik niet "z´is em afgesmoort" of "ze et or schup afgekuist" heb vertaald ;)
Mögen täten wir schon wollen, aber dürfen haben wir uns nicht getraut.
Vertalen ? Man, ik ben zo slecht in talen da´k mijn eigen moedertaal niemeer spreek en gij vraagt mij iets over talen ? :-[
Okee, here goes nothing:
"Houden van wilden wij wel doen, maar mogen durfden we niet... ?"
Wa vinde d´er van ? Ik moet eerlijk zeggen, ik heb er een beetje mee moeten worstelen ;D
Vertaal jij dan dít maar eens:
Je weet nog best op welke verjaardag van dat zoontje van je je je je je je zoveel vrees inboezemende zorgen ontnemende jenevertje vergat in te schenken
Ik heb er eventjes over gedaan om erachter te komen welke je je´t meeste zou te denken geven :D
-
"Houden van wilden wij wel doen, maar mogen durfden we niet... ?"
Wa vinde d´er van ? Ik moet eerlijk zeggen, ik heb er een beetje mee moeten worstelen ;D
Ik zou het zelf niet beter kunnen. Ik denk dat het zeer moeilijk te vertalen valt, en het enkel in het Duits een mooie spreuk is. ;)
-
Lang verhaal, ...
Tracht ´t in te korten:
mijn ´tegenstander´ (toen sprak ik nog in termen van tegenstander ) was dacht ik 2e dan, ik had in 2 weken mijn dan exaam
hij was ook ruim 15 kg zwaarder dan ik en een kop groter
de kumite ging vrij gelijk op, maar ik begon moe te worden gezien hij mijn aanvallen ´gemakkelijk´ wegduwde en ik hem de kans niet wou geven zijn ervaring/gewicht in te zetten in een degelijke aanval: wendbaarheid heeft ook zijn prijs
ik zette een laatste aanvalscombinatie in die mij tegen zwaardere tegenstanders reeds geholpen had, remember: zijn dekking was de laatste 45 sec potdicht
een korte mae geri chudan met links, die voor mij enkel diende om hoger te geraken
in de lucht gevolgd door een Mawashi geri jodan met rechts, die waarschijnlijk (weer) geblokt zou worden, en mijn been waarschijnlijk weer weggeduwd ging worden
ik rekende op deze duwende blokkage (waarmee hij reeds meedere malen getracht had mijn dekking open te krijgen en mijn uit evenwicht te krijgen, een veelvoorkomende fout van duidelijk sterkere personen) om een extra impuls naar rechts te krijgen om dan wéér omheen zijn dekking met links een nieuwe mawashi uit te voeren (nog steeds in de lucht) en hem op zijn achterhoofd te treffen(gevaarlijk, ik weet het want ik moest ervoor zorgen hem niet op zijn nek te raken )
resultaat 1: om één of andere reden (té snel?) zet hij zijn volledige blokkage op de eerste mae geri, die reeds naar onder geworpen was voor zijn blok contact kon maken
resultaat2: mijn reeds ingezette mawashi met rechts raakt hem zéér hard vol op zijn oor, tot zijn en mijn verbazing
resultaat 3: hij kipt om naar links (zijn rechts), mijn impuls naar rechts is onvoldoende om de 2e mawashi grondig uit te voeren waardoor mijn linkervoet klem raakt onder zijn (te laat) omhoog gaande rechterarm
Het pijnlijke moment: ik draai dus naar mijn rechts, met mijn linkervoet in de rechteroksel van mijn tegenstander die met 95kg naar links (zijn rechts) omvalt en alle mogelijke ligamenten volledig verscheurt
Gedaan met dan-exaam...
Stom ongeval, maar voor mij wel voldoende om met zo´n type van gevechtsport niet opnieuw te beginnen...
Wat een ellende. Dit is een klassiek verhaal van een blessure. Een deel van het lichaam zit klem, iemand oefent er kracht uit en voila, je hebt een verstuikte enkel of een gescheurd ligament :'( Ik heb zelf zo een verstuikte enkel opgelopen, op zich geen ernstige blessure maar wel één waar je al snel een half jaar last van hebt en daarom zeer hinderlijk. Zelfs wanneer het over was was ik nog bijna even lang bezorgd om mijn enkel en voelde het zwak aan. Ik weet niet ofdat die echt nog zwak was of dat het psychisch was nadat hij zo lang zwak was maar ik had het gevoel dat ik er zeker geen volle kracht mee moest zetten.
In jouw geval was het nog erger. Niet alleen werk jouw voet geblokkeerd, ook werd het nog eens 2 kanten opgetrokken. Jij trok het de ene kant op, jouw 'tegenstander' de andere kant door zijn val. Het verbaasd me niet dat dat zo'n ernstige consequenties heeft. Als jouw 'tegenstander' niet was gevallen dan had je misschien ook wel een ligament gescheurd maar dan was het zeker niet zo ernstig geweest. Domme pech dus wat iedereen kan overkomen. En dan ook nog eens vlak voor het moment dat je eindelijk jouw danexamen mocht doen, echt klote.
Één goede tip voor alle sportieve lezers, als jouw voet/been/arm/pols of zo ooit vastzit, houdt het dan zo ontspannen mogelijk, dat beperkt de schade. Dat is overigens ook één van de redenen dat judoka's niets voelen van een val. Beginners zijn veel te gespannen en voelen het wel, de meer gevorderde judoka's ontspannen zich juist tijdens een val. Dat is een reflex waar je normaal niet bij stil staat.
Echter, wat in aikido (in ieder geval de aikidovormen die ik mooi vind) absoluut taboe is, is het vastnemen. Ik heb collega´s gekend die vrijwel iedere klem, worp, en dergelijke absoluut perfect uitvoeren zonder hun hand dicht te doen om ook maar eender wat vast te grijpen. Schitterend ! Zéér gracieus ! Maar het duurt meerdere tientallen jaren voor je met deze technieken überhaupt halfwege ´effectief´ bent...
Meerdere tientallen? Hangt dat niet van de persoon zijn talent af. Het lijkt mij dat iemand met talent dat in een jaar of 10 toch ook wel goed moet kunnen beheersen (zo'n 90-95%).
Dit is inderdaad een verschil tussen judo en aïkido, ik moet het wel even wat nuanceren.
Zoals je weet is de 1ste en belangrijkste fase van de worp de kuzushi. Als je die kuzushi op exact het juiste moment plaatst dan heb je de minste kracht nodig. Als je de kuzushi exact in de juiste richting doet met de juiste grootte dan heb je ook weer de minste kracht nodig.
Kortom, hoe beter jouw techniek is hoe minder kracht je nodig hebt.
Er zijn judoka's die zeer soepel een worp kunnen plaatsen zonder veel kracht nodig te hebben. Dit is echter itt aïkido afhankelijk van de individuele sporter ofdat hij er voor kiest om tijdens een training zijn techniek te laten prevaleren boven het kortetermijnsucces van meer succesvolle worpen. In feite moet je dus kiezen tussen succes op de korte termijn en succes op de lange termijn en veel mensen zijn dan (net als bij rokers en obese mensen bijvoorbeeld het geval is) zo zwak om voor het kortetermijnsucces te kiezen. Iedereen staat bloot aan deze verleiding, de één kan het wat beter weerstaan dan de ander.
In een judowedstrijd is het natuurlijk bijna onmogelijk om een soepele worp te plaatsen. Laat jouw trainer het maar eens doen tegen een twintiger die 3de-of 4de-dan heeft en goede wedstrijdresultaten heeft gehaald. Ik denk niet dat hij in een wedstrijd een soepele worp zou kunnen plaatsen. De ander kan dan ook goed judo en zal niet meewerken zoals in een training tijdens het oefenen van de worp.
Dat gezegd hebbende zie je dat veel judoka's, zelfs mensen die al een dangraad hebben, nog steeds fundamentele kuzushi fouten maken. Het meest in het oog springende voorbeeld voor mij is de o-soto-gari (eveneens bij bijvoorbeeld de de-ashi-barai). Er zijn maar weinig judoka's die goed hun rechterelleboog plaatsen bij een rechter kumi-kata en de arm goed naar de heup trekken waardoor hun kuzushi en dus ook hun worp veel effectiviteit verliest. Zonde als je ziet dat dat komt door een simpel fundamenteel foutje wat je er in een paar weken tijd uit kan halen als ze de moed hebben om kritisch naar zichzelf te kijken.
Ik kan me goed voorstellen dat je na zo'n gruwelijk ongeluk geen actieve vechtsporten meer wilt doen. Dat zou ook mij kunnen afschrikken al zou ik mijn sport dan wel gruwelijk gaan missen.
Ik voel met je mee. Vooral het Taoisme...
Zeker :)
Wat zou het mooi zijn als wat meer mensen open zouden staan voor de centrale boodschap die het boedhisme uitdraagt. De wereld zou prettiger zijn. Ik geloof dat zogauw je beseft dat je reïncarneert, allemaal hier komt om te leren en je zwaktes te verbeteren, iedereen enorm veel fouten heeft gemaakt in vorige levens dus ook jij en ik enz.
Als de mensen dat zouden beseffen dan zouden ze ook een stuk verdraagzamer en harmonieuzer worden.
Wat ik ook mooi vind aan het boedhisme is dat de mensen die de leer volgen en begrijpen nooit aan een ander dat geloof zullen opdringen. Ze bieden het aan maar denken niets negatiefs als iemand er (nog) niet open voor staat en respecteren dat.
De meesten hier weten geloof ik al dat dit mijn geloof is.
Eugh, ... hardlopen ?
Daar twijfel ik aan. De achtervolgde is altijd in het nadeel. Als je sprint dan ben je na een paar honderd meter uitgeput, als de achtervolgers dan gewoon lopen in een hoog tempo halen ze je uiteindelijk in tenzij je je kan verstoppen. Als je in een hard tempo loop dan zullen de achtervolgers eem anaerobe sprint inzetten en ben je ook het haasje. Als het ooit nodig zou zijn, wat onwaarschijnlijk is, dan zou ik rekenen op mijn judo en niet op mijn renvermogen. Gelukkig durven maar weinig ratten mij lastig te vallen. Je denkt wel 2 keer na als iemand bijna 2 m groot is. :D
is reeds gebeurd. Ik heb je verteld dat we af en toe ook judo lessen kregen (zéér interessant). Hij had idd een zeer stevige greep met zijn rechterhand aan mijn kimono. Toffe aan kimono´s is dat je als je je linkerarm achter je rug houdt, je je kan ´uitkleden´ terwijl je je soto inzet... Zijn bliksemsnelle reactie heeft mij idd verbaasd in minder dan 2 tienden seconden was zijn 2e hand op mijn schouder en hij trok me (achterwaarts) naar beneden... Helaas voor hem is mijn trap daardoor niet loodrecht op zijn sternum terecht gekomen, maar ´afgegleden´, waardoor alle alles vanaf zijn middenrif hard richting anus getrapt geworden is. Toegegeven, ik heb mij ook sterk verschrikt...
:) ;D
Tja, tegen een judoka gaat zo'n trap of stoot niet zo gemakkelijk hé.
Arme jongen, hij reageert goed en raakt daardoor nog gewond ook ???
Het gebeurd ook wel eens in wedstrijden dat de kimono ineens per ongeluk uitgaat, vooral als de judoka wat moe is. ;)
Je kan dan wel op een straf rekenen als het opvalt ;D
De soto is mijn favoriete worp. Met mijn lange benen is dat easy money. 2/10de seconde haal ik niet maar toch zeker wel onder de halve seconde van inzet tot executie.
Inderdaad, dat 2-spel zag ik veel op de club. Helaas moesten wij beloven de vuistslagen achterwege te laten in dit type interdisciplinaire van sparringen... Zonde, want er zijn niet veel dingen effectiever als een eenvoudige slag als iemand je beide schouders vastgrijpt (op een toffe kopstoot na, maar dat werd zowieso als ´oneerlijk´ opgevat).
Het is logisch dat vuistslagen en kopstoten niet mogen. Dat hoort niet bij sparren zonder bescherming. Het hoofd is voor mij zoiezo heilig. De hersenen zijn kwetsbaar, één verkeerde klap tegen jouw hoof en :'(
Zelfs met een helm op zou het als het aan mij zou liggen stoten tegen het hoofd in elke sport ontmoedigd worden, het is gewoon te gevaarlijk. Als een wurggreep verkeerd zit dan kan je een week tot twee weken een verkoudheidskeel hebben (droog, zeer, alfsof er iets vastzit). Dat is erg oncomfortabel maar het herstelt weer. Dat is een cruciaal verschil met de hersenen, die herstellen veel moeizamer na zo'n klap.
Met een armklem ligt het volledig aan jezelf als er een ongeluk gebeurd, moet je maar op tijd afkloppen (dat vinden de meeste judoka's). Het enige belangrijke met armklemmen is dat ze niet zijn toegestaan bij kinderen die groeien. Helaas heeft de judobond in Nederland nog niet officieel die keuze gemaakt waardoor sommige kinderen een te lange arm krijgen aan één kant. :'(
-
"Houden van wilden wij wel doen, maar mogen durfden we niet... ?"
Wa vinde d´er van ? Ik moet eerlijk zeggen, ik heb er een beetje mee moeten worstelen
Ik zou het zelf niet beter kunnen. Ik denk dat het zeer moeilijk te vertalen valt, en het enkel in het Duits een mooie spreuk is.
Had die spreuk al eens gehoord in standaard omgangstaal, maar als je hem tracht te ontleden is´t ie nóg complexer :D
Ik heb ´t idee dat Duitsers er een handje van weg hebben om eenvoudige dingen complex te maken, no offence ;)
Ik kan me goed voorstellen dat je na zo'n gruwelijk ongeluk geen actieve vechtsporten meer wilt doen.
;D Geen gevechtsport waar slaan en trappen bij te pas zou kunnen komen en/of waarmee ik me zou kunnen bezeren. Had ook judo kunnen kiezen, maar dat leek mij té ver van de echte gevechtsporten af staan ;)
Als de mensen dat zouden beseffen dan zouden ze ook een stuk verdraagzamer en harmonieuzer worden.
Ook tegenover rokers :P ?
Daar twijfel ik aan. De achtervolgde is altijd in het nadeel.
Volgens mij is en blijft hardlopen dé beste verdediging. Het is het klassieke verhaal van de haas en de vos. Wie van de twee zal winnen ? Wel, kijk naar de inzet van de wedren: als de vos verliest, verliest-ie een maaltijd; als de haas verliest, ... Daarom zal de competitie van 2 gelijkwaardige lopers, de éne die slaag wil geven en de andere die de slagen wil ontlopen, vrijwel steeds in het voordeel van de achtervolgde beslist worden.
Mij hebben ze bovendien steeds geleerd dat een vermeden gevecht een gewonnen gevecht is... :-\
Helaas heb ik een hardvochtige hekel aan lopen ::)
Ter info een kort verhaaltje over aikido in praktijk: http://www.aikidoschools.com/terrydobsonstory/
Arme jongen, hij reageert goed en raakt daardoor nog gewond ook
Tsja, ik had erop gerekend dat hij opzij/achteruit zou gaan om de ergste impact te verminderen.
Daarom had ik er redelijk wat (vanzelfsprekend niet voluit) kracht achter gezet.
Moet je een judoka voor zijn om vol in een trap in te lopen en je dan nog aan mijn schouders vast te houden zodat je niet naar achter geslingerd kúnt worden... :(
Meerdere tientallen? Hangt dat niet van de persoon zijn talent af. Het lijkt mij dat iemand met talent dat in een jaar of 10 toch ook wel goed moet kunnen beheersen (zo'n 90-95%).
Helaas lijkt dat voor velen zo. Die personen nemen de eenvoudigste (lees: voor hun ´effectiefste´) klemmen en worpen van aikido en trachten zichzelf dan wijs te maken dat ze ´aikido´ kunnen, terwijl ze ieder van die technieken in de eerste de beste judo-dojo in drie lessen kunnen leren.
Jij hebt het goed beschreven in je voorbeeld over kuzuschi. Het grote verschil tussen judo in aikido lijkt mij dan dat je je techniek in judo kán compenseren met kracht. Zelfs in zoverre dat je vrij ervaren kan worden in judo en meerdere wedstrijden kan winnen. In aikido blijft je techniek, indien die niet 100% is, vrijwel volledig nutteloos en kan je beter je toevlucht nemen tot hardlopen :D Wat brengt metafysica studenten die de basis van algebra nog niet beheersen ?
Het probleem is de meeste gevechtsporten, is dat iedereen de lift wil nemen naar de vierde verdieping, maar niemand wil de moeite doen om de trap te nemen tot het tiende...
-
Geen gevechtsport waar slaan en trappen bij te pas zou kunnen komen en/of waarmee ik me zou kunnen bezeren. Had ook judo kunnen kiezen, maar dat leek mij té ver van de echte gevechtsporten af staan
:-\
Volgens mij is het zelf in balans blijven en het uit balans brengen van de ander nog altijd de beste strategie in een gevecht. Door dat fysiek te doen kan je tevens veel leren over het psychische naar mijn ervaring. De principes zijn hetzelfde. Het enige manco van judo is dat je totdat je die ander kan werpen wel klappen moet zien te vermijden. Eigenlijk is judo de ideale mix tussen aïkido en de aggressieve vechtsporten, te meer omdat je gewend bent om veel tegenstand te krijgen wat vrij uniek is van het judo.
Als de één in een gevecht kalm blijft met tegenwoordigheid van geest en zich er op richt om de ander uit balans te krijgen en de ander die gaat als een wilde schoppen en slaan dan weet ik toch wel op wie ik mijn geld zet ;D
Ter illustratie nog even een link naar een filmpje "why judo is better than karate" (3de link), ook leuk voor de vechtsportleken.
Ook grappig is "anyone can learn karate", de 3de link van onderen.
Beide links zullen de mensen wel overtuigen waarom judo toch echt een nuttigere vechtsport is dan karate ;D ;)
Desondanks ga ik binnenkort wel taekwondo gaan proberen. Helaas ga ik maar één keer per week kunnen.
Mij hebben ze bovendien steeds geleerd dat een vermeden gevecht een gewonnen gevecht is...
Mij hebben ze dat ook geleerd hoor ;)
Ik vind lopen best plezant wanneer mijn spieren goed zijn, ik zit alleen met het probleem dat de route wat saai is. In mijn stad is er maar één kant waar je naar toe kan als je een beetje fatsoenlijk wilt lopen en die route gaat na een tijd wat vervelen.
Ook tegenover rokers ?
Touché. Tja, ik heb al eerder gezegd dat ik nog niet zo ver ben als dat Jezus zou zijn geweest volgens de mythe.
Als iemand mij slaat dan kan ik me beheersen maar dan verdraagzaam blijven dat is toch wat moeilijk. Wat een roker doet is voor mij nog erger dan iemand in het gezicht slaan. Hij grijpt in op iemands DNA, witte bloedcellen, afweerstoffen enz.
Helemaal gruwelijk als ik aan het lopen ben, met die intensieve inademing adem je die kankerverwekkende stof ook heel wat intensiever in.
Straks nog moest ik naar de andere kant van de straat tijdens het wandelen omdat een asociale vrouw op een smal trotoir bij de bushalte zo nodig haar verslaving moest doen.
Nee, tolerant zijn ten op zichte van sigaretten dat lukt mij niet. Ik kan wel tolerant zijn tov die mensen als ze zich er bewust van zijn dat ze met roken veel overlast veroorzaken en er alles aan doen om uit zichzelf die overlast tot een minimum te beperken.
Moet je een judoka voor zijn om vol in een trap in te lopen en je dan nog aan mijn schouders vast te houden zodat je niet naar achter geslingerd kúnt worden...
De judoka zal wel verwacht hebben dat je op tijd zou reageren en zou inhouden met de trap. ;)
In een echt gevecht zou ook een judoka zich eerst richten op het vermijden van klappen en vanuit die positie gaan werpen.
Helaas lijkt dat voor velen zo. Die personen nemen de eenvoudigste (lees: voor hun ´effectiefste´) klemmen en worpen van aikido en trachten zichzelf dan wijs te maken dat ze ´aikido´ kunnen, terwijl ze ieder van die technieken in de eerste de beste judo-dojo in drie lessen kunnen leren.
Tja, dat soort gasten zullen judo volgens mij niet lang volhouden. Aïkido waarschijnlijk ook niet. Je begrijpt vast wat ik bedoel.
Voor mij is het grote verschil tussen judo en aïkido dat judo zowel een sport als een kunst is, maar net hoe je het beoefent waar aïkido enkel een kunst is. Niets mis mee hoor, best interessant om te zien. Ik zelf hou er van als ik ook af en toe de strijd kan aangaan. Misschien het jachtinstinct.
Ik heb zelf gelukkig een hele goede trainer (7de dan), technisch één van de beste judoka's in dit landje. Zeker niet de eerste de beste dojo.
In aikido blijft je techniek, indien die niet 100% is, vrijwel volledig nutteloos en kan je beter je toevlucht nemen tot hardlopen
Dat denk ik ook. Een verstandige judoka concentreert zich er tijdens de training ook op om zo veel mogelijk kuzuschi te verkrijgen met techniek en zo weinig mogelijk met kracht. Ik denk dat veel goede judoka's zo ook trainen.
Je hebt de laatste jaren ook een nieuw fenomeen in het judo, de worsteljudoka's. Erg lastig voor de gewone judoka's omdat ze niet gewend zijn om met die worsteltechnieken om te gaan. Het heeft weinig met judo te maken maar het werkt goed. Ik vind dat positief omdat het een uitdaging is en de judoka's wellicht nuttige elementen uit het worstelen kan overnemen.
Wat brengt metafysica studenten die de basis van algebra nog niet beheersen ?
Inderdaad, een goede techniek is een basisvereiste. Het moeilijke van wedstrijdjudo is dat je naast een goede techniek ook nog snel moet anticiperen, positieve aggressie moet hebben, tegen de verzuring moet vechten enz.