Eigenlijk zou je je ook af moeten vragen waarom een nieuwe wagen de hoofdprijs kost aan BIV, en dan elk jaar goedkoper wordt als je 'm opnieuw inschrijft. Welke logica zit erachter? Dat iemand die een nieuwe wagen koopt er langer mee gaat rijden, en dus meer moet betalen? En wat als ie na 2 jaar zijn auto verkoopt en een nieuwe koopt, en de koper van de 2 jaar oude auto er 4 jaar mee rijdt maar dus minder BIV betaalt?
Eigenlijk zou je dus ofwel één keer BIV moeten aanrekenen zodat de koper van de nieuwe wagen vervolgens de BIV kan opnemen in de totale kostprijs van de wagen en kan verkopen na enkele jaren waarna de nieuwe eigenaar geen BIV betaalt (maar natuurlijk wel de waarde van de wagen, dewelke BIV+nieuwprijs-afschrijving is). Of BIV bij elke herinschrijving vragen en die telkens even hoog houden (goednieuw of 10 jaar oud, kost evenveel).
Of geen BIV en hogere accijnzen. Wat eigenlijk aanzienlijk lagere accijnzen moeten zijn, zeker op benzine. Als het om milieuredenen gaat.
