Via door ouderdomszwakten ontstane spleten in het asfalt dringt water tot onder de rijbaanbedekking. Bodemvorst verhindert dat het water wegloopt. Het water stapelt zich op in holle ruimtes.
Bij aanhoudende bodemvorst bevriest het water tot ijs, dat naar alle kanten uitzet. De rijbaanbedekking welft naar boven onder de druk van de ijskern.
Wanneer in het voorjaar de temperaturen stijgen, smelt de ijskern. Er blijven instabiele holle ruimtes en plassen achter.
Het beschadigde asfalt breekt onder het gewicht van de voertuigen. Delen van de rijbaanbedekking brokkelen af. De schade aan de rijbaan wordt zichtbaar.
Door de voortdurende belasting vergroot de schade aan de rijbaan. De putten worden dieper en breder, waardoor de verkeersveiligheid eronder lijdt.