Vreemd dat zo'n human resources managers er dan toch méér dan eens in slagen om mensen aan te werven die totaal niet geschikt zijn voor de functie waarin zij terechtkomen. Hun intuïtie laat hen nog wel 's in de steek, en hetgeen zij op de schoolbanken geleerd hebben in hun cursus human resources management, is niet in staat om dat te compenseren.
Dat is maar uiterst zelden het geval, Bert.
Maar je mag in om het even welk beroep zo bekwaam zijn als je wil: als je chef een volslagen idioot is, kun je niets waardevols verwezenlijken.
Als een directielid zijn nichtje naar zijn bedrijf stuurt om er te solliciteren, en dat nichtje blijkt een uilskuiken tot de derde macht te zijn, hoeveel inspraak denk je dat de betrokken personeelsbeheerder dan heeft?
Als men, waar ik gewerkt heb, bij wijze van spreken vroeg hoeveel 1+1 is, wie denk je dat er dan op het einde van het jaar een bevordering kreeg? Geen onnozelaar zoals ik, die 2 antwoordde, maar een kluchtzanger die geantwoord had: "Hoeveel zou U willen dat het is?"
25 jaar geleden kwam er een uiterst bekwame externe consultant drie weken lang een rapport schrijven over de informatica-infrastructuur tegen de gunstprijs van (toen) 70.000 BEF per dag. Op de laatste dag leverde hij rond de middag zijn rapport af. Na amper een kwartier belde de verantwoordelijke naar het bedrijf voor hetwelk die consultant werkte: "Ik had duidelijk gezegd dat er uit het rapport moest blijken dat die infrastructuur optimaal is zoals ik ze georganiseerd heb, en die klojo komt hier met voorstellen af om heel wat te wijzigen. Zeg hem dat hij tijdens het weekend zijn rapport opnieuw kan schrijven, of U hoeft uw factuur niet op te sturen."
Het zijn maar enkele voorbeelden.
