Mijn contacten met de politie, als kruimeldader of slachtoffer, zijn vrijwel altijd correct verlopen.
Persoonlijk heb ik al teveel ongure elementen bij de Politie ontmoet om nog te geloven dat ik als bij louter toeval telkens een rotte appel getroffen heb.
Zuiver statistisch gesproken zijn uiteraard zowel jouw als mijn ervaringen met de Politie veel te beperkt om uitspraken over de Politie in haar geheel te doen. Daarvoor baseer ik mij enerzijds op een aantal politieagenten, die mij bevestigd hebben dat ze zich schamen over het gedrag van minstens de helft van hun collega's, en anderzijds op de jaarverslagen van het Comité P, die aantonen hoe gebrekkig het wel gesteld is met de Politie. Want we weten ook wel dat de overgrote meerderheid van fouten die door politieagenten en -ambtenaren gepleegd worden, nooit ter kennis van het Comité P gebracht worden.
Telkens ik contact heb met de Duitse Polizei, kan ik er niet naastkijken: de staat van hun uniform, hun taalgebruik, hun correctheid, hun vriendelijkheid en gedienstigheid ... in vergelijking daarmee zijn de Belgische politiemensen een stelletje sukkelaars.
een professioneel koele houding vind ik prima
Dat professionele laat dikwijls veel te wensen over.
En voor iemand die ten dienste van de bevolking staat en met de belastinggelden van die bevolking betaald wordt, mag er voor mij ook wel wat menselijkheid bij zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan de kwartierinspecteur (vroeger wijkagent genoemd) van de wijk Polderstad in Hoboken: een zeer verstandig man, die uiterst professioneel tewerk gaat, maar bovendien ook nog zeer aangenaam in de omgang is. Zo kan het dus ook.