Dat zou nochtans meerdere vliegen in 1 klap zijn.
-men zou niet meer zelf moeten blazen om aan het aantal te geraken.
-men zou geen aankondigingen meer moeten doen en daarna niet haalbaar verklaren.
-men zou correctere ongevalsoorzaken hebben.
-men zou wat meer vertrouwen krijgen in het rechtssysteem.
-men zou een betere handhaving bekomen.
-...
Juist daarom zal het er in België nooit doorkomen...
Het koninkrijk België teert nu eenmaal al jarenlang op de nostalgische sympathie van vele Belgen voor het Koningshuis, dat deze kunstmatige staat recht houdt.
Ware het niet de strijd om het Brussels hoofdstedelijk gewest, dat als de hoofdstad van Europa geldt, Vlaamse roots heeft, doch momenteel meer Franstaligen dan Vlaamstaligen telt, dan bestond het koninkrijk België al lang niet meer.
In tegenstelling tot het economisch erbarmelijke Wallonië, zou Vlaanderen, ook zonder aansluiting bij Nederland, gerust autonoom kunnen bestaan.
Ooit komt het mogelijk nog wel zo ver, dat de Vlamingen niet alleen meer willen opkomen voor de Waalse deficiten, doch tevens beseffen dat ze geen atoom gemeen hebben met de Franstaligen en hun zuiderse cultuur.
Mijn voormalige Waalse schoonmoeder vertelde me ooit hoeveel Walen een beroep doen op Vlaamse aannemers, en hoe de term "les Flamins" nog altijd minachtend door de Walen gebruikt wordt onder verwijzing naar de Vlamingen die destijds in Wallonië seizoenarbeit gingen uitvoeren, en door hun beperkte kennis van het Frans derhalve zo bestempeld werden.
Ze was evenwel eerlijk genoeg om me toe te geven: "Als een Vlaming een probleem heeft, lost hij het op. Als een Waal een probleem heeft, gaat hij erbij op zijn gat zitten."
Dwars doorheen de kunstmatige staat België loopt niet alleen een taalgrens, doch tevens de grens tussen de Noordeuropese en de Zuideuropese culturen. Die grens zal nooit te overbruggen vallen. Net zomin als een multiculturele staat denkbaar is, met deelnemers die er totaal tegenstrijdige fundamenten voor een samenleving op nahouden.
