Deze morgen getuige geweest van waarvoor een fietspad tegenwoordig dient. Met name om de krantenbezorger van de post een plekje te geven om z'n post te deponeren. De man reed met zo'n Berlingo van De Post, om 's morgens voor dag en dauw de kranten uit te reiken. Van uitstappen wordt hij blijkbaar erg moe, want hij rijdt permanent over het fietspad in de tegengestelde richting, om zo met geopend raampje de krant meteen in de brievenbus te doen. Hierbij bestendig zijn vier pinkers aan.
Da's dan op een tamelijk drukke weg. Dan liggen hier eindelijk fietspaden. Dan worden ze (wonder boven wonder) nog gebruikt ook door fuivende jongeren op hun fiets. Maar dan moeten die jongeren wel de rijbaan op, om omheen zo'n krawaat te rijden. Op een drukke baan waar dan net een vrachtwagen komt aangereden.
Enfin, 'k ga nog een klant ophalen, en hoop dat 'm intussen weg is. Ijdele hoop, even verderop kom ik hem alweer tegen.
Na die capriolen met die jonge fietsers, had ik maar al wat vertraagd. Met zo'n camion melk vermijd je maar beter zotte kuren. En ja zenne, aan de overzijde heeft hij blijkbaar ook nog een paar adressen. Hij smijt zich zonder boe of ba weer de rijbaan op, om om te keren, intussen nog altijd met zijn vier pinkers op. Vlak voor m'n neus. Als reactie: "Vinde gij da nu nog normaal dat geclaxonneer, hier slapen wel mensen hé".
