Efkes neus aan neus gestaan met ne facteur op z'n brommerke in Schoten. Wilde de rijbaan dwarsen, waar ik net aankom. Geen enkele markering te zien. Maw: brommerke voorrangsplichtig. Er staat op het fietspad dat hij verlaat zelfs een omgekeerd driehoekje, en haaietandjes op het wegdek. Toch is 'm duidelijk niet van zin te stoppen voor naderende auto's. Voor alle zekerheid maar vertraagd, en uiteindelijk ook gestopt. Meneer parkeert z'n brommerke dwars over de rijbaan (op de weghelft bestemd voor mijn tegenliggers), en komt behoorlijk van z'n oren maken. Ik draai m'n raampje open en krijg volgende tirade te horen: "Waddist moateke? Woar hedde gij leren rijden hé? Ik hem veurrang hé makker, of kende gij de veurrangsreigels ni?". Je had zijn gezicht moeten zien toen ik uitstapte en ijzig kalm antwoordde: "Ten eerste. Ik ben uwe maat niet, en uw makker evenmin. Mijn vrienden kies ik namelijk zélf. Ten tweede. Ik heb leren rijden in een goede erkende rijschool. Daar werd mij geleerd dat het dwarsen van de rijbaan een maneuver is waarbij u als bestuurder voorrangsplichtig bent. Verder heeft men mij geleerd dat dat bordje op het fietspad, -jaa dat omgekeerd driehoekje daar- u op uw voorrangsplicht wijst. En dat die haaietandjes aanduiden waar u met uw brommerke had moeten wachten ipv hier dwars over de rijbaan. U ziet, ik ken mijn voorrangsregels, en de voorrangsborden. Jammer hé! Oh ja, tenslotte heeft men mij nog geleerd dat parkeren op een rijbaan verboden is wanneer die verdeeld is in rijstroken." Dan heb ik eventjes gewacht, en vervolgens aan toegevoegd "Nog iets, meneer?" Het was me zeer aangenaam, nog een goeiedag.
'k Weet niet waarom, maar ineens werd 'm stillekes. En hij liet mij waarempel nog als eerste door ook. Weer liet een tevreden klant het pand....
