Dat gold ongetwijfeld voor de terroristen die in de cockpit geraakt zijn van de vliegtuigen die in de Twin Towers vlogen.
Die jonge kerel louter omwille van zijn leeftijd vergelijken met terroristen die moedwillig het vliegtuig te pletter lieten vliegen, is mij toch een brug te ver.
Nee, versta me niet verkeerd, ik wil die 19-jarige piloot niet met terroristen vergelijken. Mij was het er enkel om de doen om de uitspraak van Joeri te weerlegggen, volgens dewelke iemand die tot in de cokcpit geraakt, er al een hele opleiding zou opzitten hebben.
De Schalkse Ruiters zijn ook ooit in een cockpit geraakt. En nog niet zo lang geleden was daar toch die Belg - ik kan niet op zijn naam komen - die met een lijnvliegtuig gevlogen heeft, niettegenstaande hij beslist nog geen volwaardige pilotenopleiding doorgemaakt had.
Kan. Maar iedereen weet hoe weinig Ryanair om de veiligheid geeft. Hoe dikwijls hebben verkeersleiders al vliegtuigen van Ryanair moeten laten landen op een plaats waar dat door de weersomstandigheden onverantwoord was, omdat alleen de vliegtuigen van Ryanair te weinig brandstof aan boord hadden om uit te wijken naar een andere luchthaven?
Het is net in zulke situatie mss interessant om die jonge snaak de kans te geven om te stelen met zijn ogen, en te leren van de ervaring van zijn collega.
In de scheepvaart zegt men: "Het is een bekwame kapitein die een schip bij 8 Beaufort veilig de haven weet binnen te loodsen. Maar het is nog een veel betere kapitein die ervoor zorgt dat hij dat niet moet doen bij 8 Beaufort."
Als de luchtverkeersleiding zegt om uit te wijken wegens onvoldoende zicht, dan hebben ze daar goede redenen voor, en is het onverantwoord van Ryanair om er, door te weinig brandstof te tanken, voor te zorgen dat daar toch moet geland worden.
Het voornaamste dat die jonge piloot in zo een situatie kan leren is: blijf ver weg van Ryanair, want je ziet wat er van komt.
Hij kan dan beter bij een andere luchtvaartmaatschappij veel moeilijkere dingen leren, zoals een vliegtuig aan de grond zetten terwijl het telkens weer opzij geduwd wordt door een storm, maar waarbij hij ten minste nog ziet wat hij doet. Met een landingssnelheid van 270 km/h met een Boeing 747 kan een collega er ook niets aan verhelpen dat er maar 50 meter zicht is
Jij gaat er dan al meteen van uit dat het toestel in een noodsituatie verkeert én dat de ervaren piloot dan ook nog wat overkomen is.
Dat is nu uitgerekend wat je, zeker als piloot van een passagierstoestel, moet doen: niets, maar dan ook niets aan het toeval overlaten.
Jouw redenering is alsof je in het wegverkeer zou zeggen: "Het zou al moeten lukken dat ik toevallig eens zonder gordel rijd, en dan uitgerekend die keer ook nog in een ongeval betrokken geraak." Je kent ze wel, die autobestuurders welke zich tegen minder dan 50 km/h steendood gereden hebben zonder gordel, want ze reden toch maar 500 meter verder naar de bakker.
Je zou er overigens van versteld staan hoe dikwijls vliegtuigen bij bijna-ongevallen betrokken zijn, maar dat komt meestal niet in de media.
In een noodsituatie kan de de jonge snaak ongetwijfeld aardig wat opsteken van de ervaring van zijn collega. Een ervaring die hij mss in geen enkele opleiding ooit had kunnen opdoen. En het zijn juist die ervaringen die er later voor kunnen zorgen, dat hij in een noodsituatie de juiste reactie in huis heeft.
Ervaringen alleen zullen weinig baten. Achteraf zal de oudere piloot de tijd moeten nemen om alles uitgebreid door te nemen, de alternatieven te bespreken die er waren, en de genomen beslissingen te verklaren. Tijdens de vlucht is daar geen tijd voor.
Toen ik 21 was, en mijn rijbewijs behaalde, en begon op de melkerij reed er ook een ervaren collega de eerste dagen mee. Toen heb ik pas de échte praktijk geleerd. Ik heb de kans gekregen om te stelen met mijn ogen, toen de ervaren chauffeur z'n plan trok met onverwachte situaties. En toen hij naast me zat, heeft hij me aantal keren weten te behoeden voor missers die het boeltje quasi zeker in de gracht hadden doen belanden. Wegens ouderdom en gezondheidsproblemen, werkt die chauffeur al vele jaren niet meer op de melkerij. Hij was zelfs al op pensioen toen de eerste trekker-oplegger aangeschaft werd op de melkerij. Maar toch betrap ik mijzelf er tot op heden nog een enkele keer op, dat ik me bij een onverwachte situatie afvraag wat Georges zou gedaan hebben.
Ik durf gerust te stellen dat ik die dagen véél meer geleerd heb, dan eender welke rijschool of opleidingsinstituut ter wereld mij ooit zou kunnen bijbrengen. Nu is een trekker-oplegger natuurlijk absoluut niks in vergelijking met vliegen. Laat staan in vergelijking met het vliegen in zo'n lijnvliegtuig. Maar de parallel is er wel. Geef zo'n jonge piloot de kans om mee te vliegen met ervaren collega's. Zij kunnen hun vakkennis en jarenlange ervaring overdragen op hun jonge collega. En dat kan die jonge collega mss vroeg of laat héél erg van pas komen.
Fijn. Maar toch zul jij ook er nog niet altijd komen met de ervaring van je collega. Elke dag opnieuw zul je telkens weer moeten bereid zijn om zelf de juiste beslissingen te nemen, ook in situaties die je niet meegemaakt hebt met die collega.
Daar ben je vet mee als er enkel nog brokstukken en honderden doden overblijven na de landing.
Kijk, persoonlijk acht ik (gelukkig) de kans dat die 25-jarige kerel met z'n truck 's een lelijke crash meemaakt duizenden malen groter, dan de kans dat die 19-jarige met dat vliegtuig neerstort.
Dat kan zijn. Daar staat tegenover dat, als die 19-jarige met een lijnvliegtuig neerstort, er hoogstwaarschijnlijk evenveel slachtoffers te betreuren valllen als bij 100 dergelijke ongevallen met een vrachtwagen.
