Ik kom net terug van mijn werk.
Ik zie een man naast zijn auto liggen. Ook al is het dan bebouwde kom in Kallo, toch heb ik er een raar gevoel bij. Hij ligt vlakbij de niet al te brede rijbaan. Welgeteld 1 haastige chauffeur kan volstaan om hem morsdood te rijden. Op 't eerste zicht, zou je denken dat hij aan 't sleutelen is aan zijn auto. Wanneer ik er omheen rij, valt het me op dat ik in m'n spiegels geen werkgereedschap zie liggen. Ook heeft hij een rare houding : zijn benen liggen onder het geopende portier. Voor de zekerheid maar even de wagen aan de kant gezet en gaan kijken wat er gaande was. De man is helemaal niet aan 't sleutelen aan zijn wagen, maar blijkt te zijn gevallen.
Aanvankelijk is de man moeilijk aanspreekbaar. Ik vraag of hij ergens pijn of tintelingen heeft. Ik wil het namelijk niet op m'n geweten hebben dat hij een ruggenwervel breekt omdat ik hem overeind wil helpen. De man geeft te kennen dat hij nergens pijn of tintelingen voelt, en beweert dat hij gewoon gevallen is, en probeert overeind te krabbelen. Maar hij heeft duidelijk moeite om zijn evenwicht te vinden. Vooral dan omdat hij in de knoei zit met zijn benen die onder het half geopend portier liggen. De overbuur en nog een toevallige passant komen een handje helpen, want alleen lukt het me niet om de corpulente kerel overeind te helpen. We openen zijn portier wat verder, en stukje bij beetje lukt het ons hem op zijn benen te helpen. De man is duidelijk nog wat draaierig. Ik vraag of hij een dokter of ziekenwagen wil, maar de man weigert fel. "Gewoon gevallen, meer niet. Bedankt.". De reden is natuurlijk niet ver te zoeken. De man is natuurlijk niet "gewoon" gevallen. Er is altijd wel een onderliggende reden. Gladheid, ergens over struikelen, of een indicatie dat hij medische hulp nodig heeft. Hier is de reden overduidelijk. Hij stinkt uren in de wind naar alcohol, rode neus, bloeddoorlopen ogen, kraamt een hoop moeilijk te verstane wartaal uit, en heeft de grootste moeite om zijn evenwicht te houden. Ik vraag me af hoe iemand zich ZO kan begaaien.
Ik zeg nog tegen de behulpzame overbuur, "amai, voor zo zat te zijn, heeft hij zijn auto toch nog goed kunnen parkeren". De wagen stond namelijk keurig geparkeerd op de parkeerstrook. Maar dan wordt het ons duidelijk dat de man niet is toegekomen, maar op het punt staat weer te vertrekken. Naar Antwerpen nog wel. De overbuur kan wel raden waar hij vandaan kwam, en wijst naar het café aan de overkant. Het kost ons niet veel moeite om de sleutels afhandig te maken. De man is zelfs te zat om te snappen wat er gaande is. "Kijk meneer, in deze toestand gaat u NIET rijden. Laat uw auto hier staan, en wij bellen desnoods een taxi of iemand die u kan komen halen." Even stribbelt hij tegen : hij wil niet opgezadeld worden met de kosten van een taxi. "Kijk, drie mogelijkheden : iemand nuchter met rijbewijs komt u halen, we bellen u een taxi, ofwel wordt het een taxi met twee blauwe zwaailampen ter ontnuchtering. Maar laat het duidelijk zijn : u gaat in deze toestand NIET rijden.". Uiteindelijk beseft de man dat we het beste met hem voor hebben, maar dat het ons menens is. Het lukt het ons om hem richting trottoir te begeleiden. Daar staat hij alvast iets veiliger dan zo dicht bij de rijbaan. De overbuur neemt een foto van zijn nummerplaat. Nu begint de man toch al wat meer mee te werken. Een taxi kost wat geld, maar oom agent of een ziekenwagen kosten ook een aardige duit. En vodden aanvangen in zo'n toestand zou hij zich een leven lang beklagen. Hij laat hij de overbuur toch maar een taxi bellen om hem veilig thuis te brengen. We helpen hem nog even met de kostbare spullen zoals z'n gsm en portefeuille en sleutels mee te geven met de taxi. Hij gaat uiteindelijk gedwee mee met de taxi, en is ons zelfs dankbaar voor de hulp.
Moet je weten dat er verschillende bestuurders voor mij, die man gewoon ontweken en verder reden zonder er zich verder bij te stellen. Ook de overbuur vertelde dat hij dacht dat de man gewoon aan zijn auto lag te sleutelen. Hoe lang zou die man daar nog gelegen hebben ? Zou hij uiteindelijk aangereden worden, of finaal toch in zijn auto zijn gesukkeld en zélf vodden aanvangen ?
1 ding heb ik vandaag geleerd. Als je gevoel je zegt dat een situatie er wat vreemd of verdacht uitziet, het kan nooit kwaad om ff poolshoogte te nemen. In dit geval : oef, een zatlap minder op de baan. Of hij morgenvroeg nog zal weten hoe hij thuisgeraakt is, en waar zijn auto nu weer staat .....
