Trouwens (even off topic dan) heb ik toch een vraagje hieromtrent. Wat een agent beweert vastgesteld te hebben, heeft bewijskracht tot de (al dan niet vermeende) overtreder het tegendeel kan bewijzen.
Klopt.
Mijn vraag hieromtrent: geldt dit ook wanneer die agent ipv "ik heb duidelijk vastgesteld dat" komt aandraven met
* ik dénk gezien te hebben
* ik geloof dat
* ik vermoed dat
* volgens mij
Er wordt van de agenten verwacht dat ze met de vastgestelde feiten afkomen, niet met vermoedens, en niet zelf conclussies trekken of oordelen vellen.
Vermoedens en ingevingen zijn maar zoveel waard als de bewijzen die er nadien op basis van dat vermoeden gevonden worden.
Probleem ontstaat wanneer de vage bewoordingen in de wegcode ("matige" of "onaangepaste" snelheid, "onvoldoende" veiligheidsafstand, "hinderlijk" parkeren, ...) zonder feitelijke vaststelling daarover, een PV op zich al tot een oordeel maken.
Het is dan feitelijk de agent en niet meer de rechter die oordeelt, en dat kan eigenlijk niet ...
Wat een rechtbank van dergelijke dingen vindt in de afwezigheid van harde feiten, hebben we afgelopen week nog gezien in het assisenproces over de moord op Joke Van Steen.
En mogelijk doet dat zich weer voor als de zaak Clottemans voorkomt in september, nog zo'n zaak waarin volgens persberichten de harde bewijzen falen, en niet alle pistes evenwaardig onderzocht zijn.
In dergelijke zeer serieuze zaken wordt een onderzoek niet eens degelijk en onbevooroordeeld gevoerd.
Het geeft te denken over een onderzoek naar een verkeersongeval.
Bij een overtreding wordt er zelfs helemaal geen onderzoek à décharge gevoerd: de feiten zijn immers bewezen door een PV dat mogelijks vol fouten staat ...
