Niemand is veel gezegd, Bert.
Ik wou dat mijn werkgever mij mijn opzeg gaf, nu ik 58 ben. Want op basis van mijn dienstjaren heb ik recht op een vooropzeg (tijdens dewelke ik arbeidsonbekwaam ben) van meer dan 3 jaar, zodat ik dan niet al op mijn 60ste met vervroegd pensioen zou moeten gaan. Intussen zorgt een extra-legaal voordeel van mijn werkgever immers voor een bijkomende uitkering bij mijn invaliditeitsuitkering van het ziekenfonds, waardoor ik nog 90% van mijn laatste wedde behoudt.
Tja, ok, en met alle respect en begrip voor jouw persoonlijke situatie natuurlijk. Maar je bent 't wellicht met me eens dat die in niets te vergelijken valt met de situatie van die werknemers van OPEL. De meesten onder hen zullen wellicht nog vele jaren van een evt. pensioen verwijderd zijn. Intussen hebben ze wel een gezin dat moet eten, kinderen die moeten studeren, een lening voor een woning die elke maand afbetaald moet worden enz.
En m'n echtgenote en ik zetten liefst van al graag zelf een centje opzij voor later, zodat we later niet financieel afhankelijk worden van onze kinderen. Dus denk ik dat die mensen van OPEL dat liefst ook wel zullen doen.
Met de beste wil van de wereld, maar met zulke onzekerheid zou ik 't toch wel héél moeilijk hebben hoor. De keuze tussen enerzijds je werkmakkers en je werk dat je graag doet, of de onzekerheid dat je ook morgen nog je huis zult kunnen afbetalen anderzijds, amaai!
