Ken ik, al dikwijls als passagier meegereden (taxi)
Even off-topic, nu je van een taxi spreekt.
Ik had dus een witte Mercedes-Benz 200 D van het type W123.
Op een avond ging ik in de brievenbus van mijn ex-vrouw post voor haar stoppen die nog op haar oud adres bij mij was toegekomen.
Vóór het huis waarin ze woonde, stond op het trottoir een dame met een minirokje voor wie een mens wel eens een zonde zou begaan, doch aan wie ik verder geen aandacht schonk in het besef "Wat je niet gewonnen hebt".
Toen ik terug in mijn wagen stapte, zag ik evenwel dat ze op de passagierszetel naast mij zat.
Ik dacht: "Verdorie, een tippelaarster, dat is niet wat ik nodig heb."
"Naar De Bist in Wilrijk" zei ze.
Ik antwoordde: "Ach, op een andere keer graag, maar nu zou ik graag naar Polderstad in Hoboken rijden".
Ze werd kwaad en antwoordde: "Zeg, ik rijd toch naar waar ík wil!"
Ik antwoordde: "Jazeker, maar ik ook. En als U nu met mij wil meerijden, dan is het naar bij mij thuis."
Ze werd razend en nam haar GSM om naar de maatschappij te bellen waar ze een taxi besteld had.
De centralist antwoordde haar dat hij onmiddellijk via radio contact zou opnemen met de taxichauffeur die hij haar gestuurd had.
Zo fier als een gieter zei ze tegen mij: "Voilà zie, manneke, ge gaat zodadelijk een sigaar mogen smoren."
Ik antwoordde haar: "Ik denk het niet, mevrouw, want dit is hoegenaamd geen taxi. En nu rijd ik naar huis. U kunt kiezen of U wil meerijden of uitstappen."
Innerlijk razend maar op gedempte toon siste ze me toe: "Ach zo, dit is geen taxi, U dacht dus dat ik een hoer ben?"
Ik antwoordde haar: "Dat dacht ik hoegenaamd niet, mevrouw. We hebben immers niet over geld gesproken."
Van schaamte zo rood als een tomaat is ze uitgestapt.