Het is niet voor niets dat rug- en knieklachten nog steeds erkend worden als beroepsziekte voor vrachtwagenbestuurders.
http://www.fmp-fbz.fgov.be/Pdfdocs/MedicalN/nacefbz.pdf
49.4 Goederenvervoer over de weg en verhuisbedrijven
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Krantenartikel of link ernaar verwijderd op verzoek van REPROCOPY.
Het ligt evenwel niet in onze mogelijkheden om een versie van deze site waarop het verwijderde krantenartikel nog wel voorkomt te verwijderen van de diverse webarchiefsites.
Ik heb een oom die al sinds halfweg de jaren '70 thuiszit met kapotte rug en knieën na jaren aan het stuur van een vrachtwagen.
Akkoord, ondertussen zijn de meeste voertuigen al een stuk beter op gebied van ophanging maar de klappen die ze te verduren krijgen zijn er niet op verbeterd.
Het tegendeel is waar in België.
Toen ik destijds mijn rijbewijs voor de camion haalde, was dat meteen het éérste wat de instructeur mij liet ondervinden. Hij liet mij (op een rustig tijdstip, zodat ik geen gevaar zou opleveren voor anderen), over een verkeersdrempel rijden. Hij waarschuwde mij niet, zodat ik er met dezelfde snelheid overheen denderde als ik probleemloos zou aankunnen met de auto.
En dat viel dus lelijk tegen. Bertje plakte eerst tegen het plafond, en daarna ei zo na tegen de voorruit (gordels waren toen blijkbaar nog niet verplicht, want er hingen er in elk geval geen in).
Mijn eerste herinner ik mij ook nog levendig. Ik zat nochtans niet zelf achter het stuur.
Ondanks dat we amper de toegelaten 50km/u reden, en het wegdek nog met enkele meters remspoor beklad hebben, hadden we beiden er nog enkele dagen koppijn aan overgehouden.
Meer nog, zijn we aan de bovenkant van de cabine gaan kijken of er geen deuken in het dak waren.
Niks van signalisatie, geen kleurverschil in het wegdek en toen ('90) was dat nog nieuw en niet bekent.
Vanavond nog eens het traject Leuven-Lummen in beide richtingen gedaan met de Dodge.
Die dwarsnaden die je voertuig moet verwerken ter hoogte van Diest ongeveer (ik denk dat ze er onlangs wat aan zitten prutsen hebben).
Met de wagen merk je het wel maar voel je er weinig van.
Wel, ik kan je verzekeren dat die naden pijnlijk zijn met een vrachtwagen en dat ik al meerdere keren tot een halve meter buiten spoor was eer ik weer vaste stabiele grond voelde.
Al hou je je stuur vast met beide handen EN beide voeten en komt de eventuele bijrijder ook nog eens helpen met beide handen en voeten, als die wil opschuiven zal die opschuiven.
Wat ik doe is de greep eerder iets lossen om pijnlijke handen/polsen te vermijden.
Kijk wooter, ik heb het al regelmatig in gedachten gehad maar gezien ik de laatste 2 jaar niet zo vaak meer aan het stuur zat is het er nog niet van gekomen.
Maandag begin ik aan een opleiding in een bedrijf. De eerste week als bijrijder, de tweede week rij ik zelf met begeleider en vanaf de derde week moet ik het alleen zien te doen.
Bij deze is dit een uitnodiging om vanaf de derde week eens een dagje (is eigenlijk nachtje van 16.00u tot 04.00u) mee te rijden zodat je ook eens een betere kijk op het geheel krijgt.
Crevits riskeert celstraf voor dodelijk ongeval in Waasmunster
Het parket in Dendermonde onderzoekt nog verder de precieze omstandigheden van het dodelijk ongeval in Waasmunster. De eerste vaststellingen wijzen erop dat de put in de baan de oorzaak was van de fatale botsing tussen de vrachtwagen en de personenwagen. De minister die verantwoordelijk is voor het onderhoud van de weg, met namen Hilde Crevits (CD&V) riskeert een celstraf voor onopzettelijke doding.
Wordt ongetwijfeld nog wel vervolgd ....
Jaja, binnenkort verkiezingen = ander postje = we spreken er niet meer over.
De belastingbetaler zal wel weer afdokken.
Zoals gewoonlijk.
