"Ik wens geen verklaring af te leggen", vriendelijk lachen, beleefd blijven en wanneer men je om je identiteit vraagt deze geven.
Andere klassiekers zijn "dag madammeke, mag ik es binnenkomen?". Een verhoor binnen afnemen is comfortabeler, maar bevestigend op zo een vraag antwoorden betekent dat de agent geen huiszoekingsbevel meer moet aanvragen en bekomen

.
De agent kan mogelijks dreigen dat hij je in de cel moet stoppen, maar beeld je volgend scenario eens in:
Een agent belt thuis bij je aan. Je doet open. Je ontvangt de agent, laat 'm binnen en gaat aan de keukentafel zitten. Hij haalt zijn papieren boven, en vraagt je:
- "waar was u gisterenavond tussen 19 en 20u?"
a) Je zegt "ik wens geen verklaring af te leggen", de agent verdenkt je van vluchtmisdrijf waar jij weet dat je niet in betrokken was maar een getuige zweert je auto en nummerplaat gezien te hebben en omdat je niets lost mag je mee naar het bureel voor verder grilwerk en mogelijk de cel.
b) je zegt "ik was thuis, meneer de agent". De agent verdenkt je van vluchtmisdrijf waar jij weet dat je niet in betrokken was maar een getuige zweert je auto en nummerplaat gezien te hebben en omdat je ontkent mag je mee naar het bureel voor verder grilwerk en mogelijk de cel.
In het eerste geval gaat men proberen je toch een verklaring af te leggen. In het tweede geval ontken je en gaat men proberen bewijzen te vinden dat je daar toch aanwezig kon geweest zijn. Door iets te verklaren belandde je even snel in de cel, maar geef je de agenten zelfs een voorsprong.
Geloof je het niet? Vraag het eens hoe het de mensen verging die met een kasticketje van een tankbeurt 30km van een ongeval in de hand, toch een nacht in de cel zaten op verdenking van vluchtmisdrijf.
Bottom line: let the lawyer do the talking. Een advocaat is jouw wandelend wetboek, net zoals de politie dit is voor het parket. Met gelijke wapens strijden, nietwaar?
