Vannacht heb ik mijn echtgenote Greet moeten laten opnemen in het ziekenhuis. Ze was vreselijk kortademig, kreeg bijna geen lucht meer.
Greet zou vannacht een tamelijk onrustige nacht hebben gekend. Zich een hoop zorgen liggen maken om de borstvoeding, mij, de kids, Bram die vrijdagavond zijn afscheidsreceptie viert van de kleuterschool, etc. Mede daardoor een verhoogde bloeddruk.
Ze is erg kortademig als ze geen zuurstof krijgt. Ze hebben al een CT-scan genomen vannacht. Daarop kon men gelukkig alvast een longembolie volledig uitsluiten. Men kon wel iets zien op haar longen, wat er niet thuishoort. Alleen weten ze nog niet precies wat het is. Ze gaan dat nu nog uitzoeken, want nu is het nog gissen. Een longontsteking lijkt men eerder uit te sluiten, daar ze geen koorts heeft.
Ze vermoeden ofwel een ontsteking, ofwel iets bacterieels. En ze krijgt alvast antibiotica. En ze ligt tot nader order ter observatie op Intensieve Zorgen.
En dat moet ge dan natuurlijk net meemaken als je schonouders op 1000 km van hier zitten, in het Kleinwalsertal in Oostenrijk.