Samen rijden is inderdaad soms moeilijk.
Het grootste probleem heb ik als mijn vrouw en ik ergens elk met een wagen samenkomen, en vandaar dan samen naar huis rijden. Ik laat haar dan voorrijden, zodat ik haar kan helpen als ze een defekt of een ongeval heeft. Maar ik houd daarbij wel behoorlijk afstand, zodat er al eens iemand tussenglipt. En dan gebeurt er wat ik verleden week voorgehad heb: de bestuurder die zich er op een afrit tussengevoegd had, ging zeer kort achter mijn vrouw bumperkleven.
Dan kan ik niet lijdzaam toezien hoe zo een verkeerscrimineel haar in gevaar brengt. Ik ben dan maar achter die onverlaat gaan rijden en heb zoveel klank- en lichtspel opgevoerd, tot hij stopte, uitstapte en vroeg wat er scheelde. "Nu niets meer,", zei ik, "maar in die auto die vóór jou reed, zit mijn vrouw, en die moet je met rust laten." Zoals te verwachten was, begon de kerel te dreigen, waarop ik hem zei: "Maak dat je wegkomt, of je maakt kennis met mijn hond." Boyke had blijkbaar aan mijn toon gehoord dat er iets aan de hand was, want hij zat rechtop in mijn auto en begon vervaarlijk te grollen en te blaffen. De andere nam dan maar het zekere voor het onzekere en droop af.
Neen, je mag het recht niet in eigen handen nemen, maar tot mijn huwelijksplichten behoort wel het verlenen van bijstand aan mijn echtgenote.
