De straat waar ik woon, is zo'n straat met 3,5 T (met onderbord uitgezonderd plaatselijk verkeer). Geregeld last gehad van een vrachtwagen die zichzelf "plaatselijk verkeer" noemde, en zijne camion er dus parkeerde. Om dan midden in de nacht te vertrekken, en de halve buurt te wekken. Terwijl er op nog geen 100 m een speciale plaats voor camions voorzien is. Maar dat vond "meneer" dus te ver.
Zelf ook al wel 's de camion mee naar huis genomen, en hem dan daar geparkeerd, waar er voldoende (speciaal voor vrachtwagens aangelegde) plaats is, en niemand gehinderd wordt. Waarom last gaan verkopen, als er simpele, convenabele alternatieven voor bestaan? Vroeger deed een voorganger dat ook, toen die parkeerplaats om de hoek er nog niet was. Maar die man had dan tenminste het fatsoen om enkel met de losse trekker te komen, en zijne camion te parkeren in het stukje waar geen huizen staan. En als hij vertrok (meestal rond 6 u), liet hij rustig de camion op druk komen. Den deze kwam met oplegger en al, en parkeerde dan nota bene pal voor de mensen hun raam. Hij vertrok midden in de nacht, gaf dan gas dat ' ni meer schoon was, en aan 't gekraak en gepiep te horen wachtte hij niet lang genoeg vooraleer te vertrekken. Op buren die hem erover aanspraken, reageerde hij trouwens erg agressief. Dan vraag je er ook om.
Op basis van die 3,5 T wou de wijkagent hem ook niet beboeten, hij twijfelde of die camion nu voldeed aan de term "plaatselijk verkeer". Ik hoor 't die chauffeur nog smalend zeggen: "Pech, hé".
Toen al goesting gehad om hem eens te filmen (inclusief geluid) als hij bezig was met "vertekken". En dan zijnen baas dat fimpke ne keer te gaan tonen, hoe die man met zijn materaal omgaat.
'k Heb maar gekozen voor bravere aanpak en de wijkagent er eens fijntjes op gewezen dat die camion daar vooral in het weekend staat. Bebouwde kom , 8 opeenvolgende uren, weet je wel. Twee weekendjes leverden de chauffeur de nodige bonnekes op.
Toen hij voor de tweede keer prijs had, was het kot te klein. En net dan passeerde ik er met mijn kids. Ik kon het effe niet laten: "Tsja jong, pech hé!". De boodschap is toen toch duidelijk overgekomen, want sindsdien kan het ineens wel: die honderd meter stappen van en naar zijne camion.
Wie 't laatst lacht, .... (heeft de mop niet begrepen)
