De eerste Mercedes-Benz W123-200D (° december 1975) had een maximum vermogen van 55 PK en een eigen gewicht van minimum 1.340 kg.
Even rekenen:
MB W123-200D: 55 PK - 1.340 kg - 24,37 kg/PK
VW Polo: 70 PK - 1.200 kg - 17,14 kg/PK
Rafaels auto: 75 PK - 1.000 kg - 13,33 kg/PK
Ik heb een MB W123-200D gehad van 1983. Het vermogen was toen al opgevoerd tot 60 PK (22,33 kg/PK).
Ik ben er één keer mee naar Bayern geweest. Zodra ik voorbij Karlsruhe was: man, man, man, miserie, miserie, miserie! Tegen dat hij beneden aankwam in een bergaf, had hij amper zijn topsnelheid van 130 km/h gehaald, die ik dan als aanloop nodig had om tegen het einde van de daaropvolgende bergop nog hooguit 80 km/h te halen.
Zelfs in het vlakke Vlaanderen kon hij niet mee. Natuurlijk moet je je er, zoals Peter318d schrijft, aan aanpassen: er altijd van bewust zijn dat je niet veel meer acceleratievermogen hebt dan een vrachtwagen. Alleen: de anderen zien hem niet als een vrachtwagen, je haalt er een hoop ergernis mee op je nek omdat je niet vlot genoeg meekunt. Bovendien betrapte ik mij er geregeld op dat ik er inderdaad ging mee rijden zoals met een vrachtwagen: toch maar al het mogelijke doen om niet te moeten vertragen, want het was zo moeizaam om weer op snelheid te geraken. En dat is niet echt veilig te noemen.
Ja, Peter318d, er zijn er daar inderdaad heel veel van gebouwd. Maar het verkeer is nu ook erg veranderd tegen toen. Het is niet alleen drukker geworden, er wordt hier in België vooral veel agressiever gereden. Ze laten je nu bijvoorbeeld veel minder kans om in te voegen dan toen. Probeer vandaag de dag met zo een beest nog maar eens de verkeerswisselaar in Lummen heelhuids over te geraken, als je daarbij enkele keren van rijstrook moet veranderen, en er tegen sterk uiteenlopende snelheden gereden wordt op de verschillende rijstroken.
Een voordeel ervan was dat je bumperklevers gemakkelijk op andere gedachten kon brengen. Het volstond daartoe plankgas te geven. Nog lang vóór de snelheid merkbaar toenam, kwam er dan een enorme stinkende donkere walm uit de uitlaat, waardoor de bumperklever wel afstand moest houden. In die walm zaten ook fijn vernevelde druppeltjes onverbrande diesel; de bumperklever deed er dan goed aan om deze te laten opdrogen vooraleer zijn ruitenwissers in te schakelen, want anders lag er meteen een vettige film op zijn voorruit.
