Deze avond op een kort ritje van maar enkele km (ff gaan shoppen) ben ik wel een groot aantal suicidale zwakzinnige weggebruikers tegengekomen. Het begon met 2 juffouwen die bij mij in de straat wandelden, ik rijd iets meer dan stapvoets, beide dames weigeren opzij te gaan terwijl ze me tegemoet komen. Ze hebben rechts van hen nog minstens 5 m plaats maar weigeren maar 1 cm op te geven. Ik rijd uiterst rechts stapvoets verder. Op het laatste moment krijgen ze door dat ze toch opzij moeten gaan, mijn enige optie was op een boom te rijden. Natuurlijk een kwade reactie van hen, gelukkig versta ik geen arabisch.
Een beetje verder rijden twee fietsers in het midden van de rijweg. Die is daar vrij breed, er zijn zelfs nog 2 parkeerstroken en er is een fietspad. Blijkbaar is het een koppel. Mijnheer vind het nodig helemaal naar links uit te wijken, terug in het midden te gaan hangen en daar wat te slingeren. Natuurlijk geef ik even een geluidssignaal, kwade reactie natuurlijk, wat durft die automobilist te claxoneren, ik mag toch alles.
Wat verder sjokt een bende voetgangers en plots besluiten ze over te steken op een plek zonder zebrapad, nochtans ligt dit slechts 15 m verder, heb ervoor gezorgt dat ze wakker waren, mijn claxon galmt waarschijnlijk nog in hun lege kop. 100 m verder nemen twee voetgangers aanstalten om het zebrapad te gebruiken, ik stop zoals ik dat altijd doe. Dit geeft bij hen als reactie om tergend traag over te steken.
Zucht, volgens mij is er geen hoop meer ...
