Wat heb je vandaag weer meegemaakt (bis)

[bert.covens]

Tja, en wat dan nog?

Ze heeft dan je nummerplaat.  Daarmee is nog geenszins bewezen dat je haar bedreigd zou hebben.  En stel dat ze werkelijk zo lomp zou zijn om die klacht in te dienen, dan komen de wetsdienders bij jou terecht.  Dan heeft ze zichzelf een klacht aan haar been geholpen.  Dan kan jij immers op jouw beurt een klacht tegen haar indienen omdat die hond niet aangelijnd was, en jou (bijna) aangevallen heeft.

In jouw plaats, ik zou bijna hopen dat zij werkelijk zo stom zou zijn. 

[bert.covens]

Zaterdag heeft de Mercedes Actros mij ferm liggen gehad.  Ik moest bij een boer wat bestellingen uit de cabine halen, maar het portier aan de passagierskant was op slot.  En ik moest aan die kant zijn, om van daaruit in het opbergvakje te kunnen.  (Is een kleine hendel, die onder de zetel zit, en dan opent er aan de kant een klein deurtje met wat opslagruimte onder het ligbed).  Nu hebben die Mercedessen een knop van de centrale vergrendeling, waarmee je dan normaal vanop de bestuurderszetel dus het andere portier kan ONTgrendelen.  Niet, dus.  Want toen ik het portier aan de bestuurderskant sloot (melkhuis is vlak tegen de rijbaan gelegen), hoorde ik: "KLAK".

Resultaat: ik stond buitengesloten.  Gelukkig kon ik een ladder lenen bij die boer.  Vanop het dak, kreeg ik dan het open dak opgengewrikt met een schroevendraaier, en vervolgens kon ik met een stok beginnen vissen naar die schakelaar.

Na twintig minuten, is het me toch gelukt het portier weer open te krijgen.  Intussen heb ik vernomen dat het al meerdere collega's overkomen is, en zelfs anderen die met Mercedes rijden (buiten de melkerij), kennen het probleem.

[jozef]

 

Had je dan de sleutel niet meegenomen bij het verlaten van de cabine? 

[bert.covens]

Dat gaat niet.  

Ik sta dan de melk te laden, daarvoor moet de motor van de camion draaien, om de melkpomp op de oplegger aan te drijven.  En op de melkerij zélf, moet het contact opstaan.  Anders krijgt de computer die de liters en het lossen van de melk registreert,  géén handrem-contact.  Dit is een soort veiligheid, de melkpomp zal niet starten als de handrem niet aangetrokken is.  Ook om het lossen te kunnen registreren, is dus dat handrem-contact nodig.

Terwijl de melk bij die boer opgezogen wordt, geven we die bestellingen af, of nemen we een nieuwe bestelbon, of extra melkstalen (op verzoek) van de betrokken leveraar mee.  En denk vooral niet dat het den baas niet zou opvallen, mocht je teveel staan treuzelen.  Hij weet exact hoeveel liters debiet je pomp gemiddeld haalt.  Hoeveel tijd je nodig hebt om de camion (gemiddeld) tot aan het melkhuis te maneuvreren.  Hoe lang je er vervolgens over doet om de pomp op te starten nadat de camion op z'n plaats staat.  Hoe lang het duurt om je zuigslang op te rollen, liters op te schrijven, reiniging van de tank te activeren en weer verder rijden (hij ziet exact wanneer de melkpomp afslaat wegens geen debiet, en hoelang je er dan over doet om weer te vertrekken).   In welke volgorde je de leveraars ophaalt, langs welke weg je gereden bent, hoeveel kilometers je nodig hebt.  Hoeveel je verbruik gemiddeld is.  Eventuele anomalieën moeten we via Transics boordcomputer doorgeven ter verantwoording.  Enfin, om een lang verhaal kort te maken.  Big Brother is watching all the time.  Voor mij niet gelaten, trouwens.  In de meeste bedrijven wordt de chauffeur grondig gecontroleerd.  

Ik zit daar niet zoveel mee in.  Mij mogen ze gerust controleren, 'k heb niks te verbergen.  Af en toe roept 'm ons wel eens ter verantwoording, en meestal gaat hij daarbij zélf zwaar op z'n gezicht.  Twee voorbeelden:

1)  Een bepaalde rit kreeg een dringende brief, met daarin de vraag waar ze het vandaan haalden om tussen twee leveraars, die slechts 700 m van elkaar verwijderd wonen,  maar liefst tien km om te rijden.  En waarom er zelfs nog leveraars onderweg mee opgehaald werden?  De baas vond dat onverantwoord, want niet economisch genoeg gereden.  Antwoord van 1 van die chauffeurs: "Chef, ziet ge die blauwe streep tussen die twee boeren dan niet?  Da's een kanaal dat er tussen die twee boeren ligt hé.  Varen doet die camion vooralsnog niet.  Zullen we dus toch maar omrijden via een brug over dat kanaal?".

2) Op de rit waarop ik rij, kreeg ik de vraag waarom wij méér km's dan zijn computer plant, reden op weg naar een leveraar uit Hove.  Op onze vraag HOE die computer ons dan wel zou sturen, kregen we als antwoord via Kontich.  

- Yep, maar da's daar wel allemaal verboden voor > 3,5 ton, chef. (kennelijk geeft zijn computer dat nog niet altijd aan)
- Jama ... ja.  Zo vaak wordt ge nu toch niet gecontroleerd hé!
- Ja, en?  Wij houden ons aan de wegcode, chef.  Verboden is verboden, sorry.

(En dan duikt hij gewoonlijk wat grommelend weg achter z'n computer, goed genoeg beseffend dat hij geen poot heeft om op te staan).


Enfin, daar ging het dus niet om.  De reservesleutel om desnoods in je broekzak te stoppen (just in case), krijgen we nog niet te gemakkelijk mee.  Die moeten allemaal op het bureau van den baas blijven, voor de garagisten.  Daar ben je dan natuurlijk vet mee, als je daar in zo'n godvergeten boerengat staat.  Dan zit er maar 1 ding op: je plan trekken.

[Jari]

Bijna een deuk van iemand die niet op het juiste vak stond en nog gauw even wou afslaan... En dan nog f*ck you gebaren doen ook... Losers!
Goed dat ik op voorhand al had gezien dat er geen fietsers afkwamen en dat ik snel kon afslaan...

[JC]

Enfin, daar ging het dus niet om.  De reservesleutel om desnoods in je broekzak te stoppen (just in case), krijgen we nog niet te gemakkelijk mee.  Die moeten allemaal op het bureau van den baas blijven, voor de garagisten.  Daar ben je dan natuurlijk vet mee, als je daar in zo'n godvergeten boerengat staat.  Dan zit er maar 1 ding op: je plan trekken.

Heel je probleem is nochtans heel éénvoudig op te lossen, daar heb je die reservesleutel niet voor nodig! Draai gewoon het raampje van je deur (gedeeltelijk) open. Als de centrale vergrendeling dan moeilijk doet kan je tenminste nog in je vrachtwagen reiken om de deur te openen.

[bert.covens]

Heel je probleem is nochtans heel éénvoudig op te lossen, daar heb je die reservesleutel niet voor nodig! Draai gewoon het raampje van je deur (gedeeltelijk) open. Als de centrale vergrendeling dan moeilijk doet kan je tenminste nog in je vrachtwagen reiken om de deur te openen.

Nu ze mij daar 1x mee hebben liggen, ben ik wel zo slim geworden, ja.  

Alleen bij een stortvlaag is dat net ietsjes minder gezellig.  Maja, het alternatief is dan het risico om in die stortvlaag het dak op te moeten kruipen, en dan met opendak die deur weer proberen open te wrikken.  (= nog minder gezellig)  

En als ik dan naderhand verneem dat er nog wel meer collega's ook al zoiets hebben voorgehad met hun trekker (ook Mercedes), en een oude schoolkameraad die met een Axor rijdt voor een bouwfirma het ook al voorgehad heeft, dan heb ik daar toch zo mijn bedenkingen bij.  Zou niet mogen, vind ik.

[jozef]

@ Bert:

Amai, man, jij mag die job bij die melkerij hebben. Moet je misschien ook nog verantwoorden of je naar het toilet geweest bent om te plassen of om stoelgang te maken? Ik zou er totaal niet mee omkunnen. Als er niet het minste vertrouwen van de werkgever is, hoe kan een arbeidsrelatie dan goed functioneren? Dan ging ik nog liever strepen schilderen op voetbalvelden.

Er zal er maar eens in een ogenblik van onachtzaamheid ene vandoor gaan met zo een vrachtwagen waar de sleutel opsteekt, en er een ramkraak mee plegen.

Dan heeft de Walter van Schnurrer, die hier stookolie komt leveren, het gemakkelijker. Het duurt minstens 45 minuten om onze 4 tanks van elk 2.000 liter bij te vullen, maar als hij gaat leveren bij het hotel waar Leslie werkt, kan hij daar gemakkelijk gezellig 2 uur in de Gaststätte zitten.

De idee van JC om een zijraam open te laten, is uitstekend. Als het regent, hang er dan langs buiten tijdelijk iets voor dat de regen tegenhoudt (beter dan een gat in de vloer te moeten boren om het binnengedrongen regenwater te laten weglopen, en je zit uiteraard niet graag op een natte bestuurderszetel).

[jozef]

Bijna een deuk van iemand die niet op het juiste vak stond en nog gauw even wou afslaan... En dan nog f*ck you gebaren doen ook... Losers!

Ja, dergelijke gebaren zijn typerend voor wegpiraten.

Al even arrogant vind ik het als ze, in plaats van een "fuck you" gebaar, een hand opsteken om jou zogezegd te bedanken, terwijl je helemaal niet de intentie had om hen voor te laten.

[bibi585]

Heel je probleem is nochtans heel éénvoudig op te lossen, daar heb je die reservesleutel niet voor nodig! Draai gewoon het raampje van je deur (gedeeltelijk) open. Als de centrale vergrendeling dan moeilijk doet kan je tenminste nog in je vrachtwagen reiken om de deur te openen.

Nu ze mij daar 1x mee hebben liggen, ben ik wel zo slim geworden, ja.  

Alleen bij een stortvlaag is dat net ietsjes minder gezellig.  Maja, het alternatief is dan het risico om in die stortvlaag het dak op te moeten kruipen, en dan met opendak die deur weer proberen open te wrikken.  (= nog minder gezellig)  

En als ik dan naderhand verneem dat er nog wel meer collega's ook al zoiets hebben voorgehad met hun trekker (ook Mercedes), en een oude schoolkameraad die met een Axor rijdt voor een bouwfirma het ook al voorgehad heeft, dan heb ik daar toch zo mijn bedenkingen bij.  Zou niet mogen, vind ik.

Volgens dat ik hoor geeft Renault ook dat probleem.
Plots beslist de boordcomputer dat de deuren moeten gesloten zijn en wanneer je je dan zonder sleutels of afstandbediening buiten de cabine bevind heb je een probleem.
De oplossing die velen reeds toepassen is de afstandsbediening altijd bij je te houden en niet meer bij de sleutelbos te laten.

Ja velen denken nog dat je vrachtwagenchauffeur word voor de "vrijheid".
Enkel de gevangenis evenaart de vrijheid van een vrachtwagenchauffeur en wanneer je terug vrij wilt zijn moet je je een andere job zoeken.
Naast de controle 24/7 van de tacho worden wij nog eens door duizenden (jawel) camera's in de gaten gehouden op iedere laad- en losplaats en dit tot in de toiletten toe.

[bert.covens]

@ Bert:

Amai, man, jij mag die job bij die melkerij hebben. Moet je misschien ook nog verantwoorden of je naar het toilet geweest bent om te plassen of om stoelgang te maken? Ik zou er totaal niet mee omkunnen. Als er niet het minste vertrouwen van de werkgever is, hoe kan een arbeidsrelatie dan goed functioneren? Dan ging ik nog liever strepen schilderen op voetbalvelden.

Bwa,

Zo heeft een collega van mij 's meegemaakt dat hij was komen rijden, hoewel hij zich 's morgens eigenlijk toch niet 100 % voelde.  Nadat hij melk gelost had op Kallo, voelde hij een ferme buikkramp opkomen.  Dus zette hij z'n camion even aan de kant, spurtte naar het toilet.  En gaf als verantwoording voor het wachten "WC" in.

Twee dagen later, lag er bij de portier aan de weegbrug een brief voor hem klaar.  Onze directe overste had een print-out erin gestopt en "wachten ==> reden: "WC" omcirkeld, en erbij geschreven: Ivo, graag uitleg!  Die chauffeur -nooit om een grapje verlegen- heeft een alcoolstift gepakt en er in koeien van letters "SCHIJTEN" onder geschreven.  En de brief vervolgens netjes terug gegeven. 

Nooit meer wat van gehoord.

Zelf ging ik 'm er 's een keer attent op maken dat we de ritten niet konden rijden, zoals hij gepland had.  In de eerste rit had hij een leveraar gepland, waarvan ik goed genoeg wist dat die op dat uur NOOIT gedaan zou hebben met melken.  Ik ging 'm voorstellen om die leveraar te verwisselen met een andere boer die hij in de 2de rit gepland had, op nog geen vijfhonderd meter daarvandaan.  Daar zitten nl. voor meerdere vrachten melk, in een straal van enkele km's van elkaar verwijderd.  Goh neen, dàt ging niet.  Z'n ganse planning mocht ik nu 's NIET op z'n kop zetten, zie.  Wat daar mis mee was, ontgaat me dus nog steeds.  We kennen immers zelf ons volk, we weten waar we vroeg terecht kunnen, en waar we bij gebeurlijke achterstand wegens pech desnoods nog 's wat later kunnen aankomen.  We hebben literbladen, dus we weten perfect wie we nog kunnen mee pakken teneinde de vrachten netjes te verdelen, dus als je dan aan het einde van je werkdag alle voor jou geplande boeren gehaald hebt, zou je denken dat 't in orde zou moeten zijn.  Niet, dus.  Ik had 'm nog gezegd dat ik dacht die betrokken leveraar niet tijdig zou gedaan hebben met melken.  Zijn laatste woord erop: "Gij moet ni denken.  IK zal wel denken.  Gij moet rijden, en doen wat ik u zeg".  "Okee dan, maar kom achteraf niet klagen, dan hé".  Ik heb het mezelf dus gemakkelijk gemaakt.  Die leveraar in de eerste vracht opgehaald.  Natuurlijk had hij niet gedaan met melken.  Dus ben ik daar op mijn gemakske een half uur op den hof gaan staan wachten.  Néh.  De volgende werkdag moest ik dàt natuurlijk komen uitleggen.  Tja, chef.  Ik heb gedaan wat ge me opgedragen hebt.  Weer niet goed?  Ik heb u pertang verwittigd op voorhand, hé!  Of mag ik de volgende keer toch maar déze en déze 2 boeren verwisselen, scheelt amper vijfhonderd meter.  En dan hebt ge dat probleem de volgende keer niet meer.  Welja, dàt was nog 's een goei gedacht, zie.

Zo kan ik je nog tientallen voorbeelden geven.  Een boek kan ik ermee vullen.  En er zijn stoten bij, dat ge u een breuk zou lachen.

Er zal er maar eens in een ogenblik van onachtzaamheid ene vandoor gaan met zo een vrachtwagen waar de sleutel opsteekt, en er een ramkraak mee plegen.

Een camion die je beertput komt reinigen, blijft intussen toch ook draaien?  Een camion die chape komt leveren, blijft hier vaak zelfs zowat een halve dag staan draaien, wijl de werklieden in den bouw bezig zijn.

[bibi585]

@Bert

Bij jullie is het inderdaad heel erg ook en ik ken er een beetje de geschiedenis van ook.
Niet alleen omdat ik er een tijdje gereden heb via een onderaannemer maar er voor ook.

Ik woonde dus in een landelijke gemeente niet zo ver van Langemark, waar het bedrijf ook gevestigd is.
Meerdere kennissen uit de gemeente waren daar tewerkgesteld en je hoorde al wel es wat.
Dat het nu zo streng is heb je eigenlijk ook voor een groot deel te danken aan collega's van lang en heel lang geleden.
In die tijd, ik spreek van 20, 30 jaar en meer geleden, was er zo goed als geen controle.
De tijden waren goed en geld was geen probleem en je kan je indenken dat er wat uitgestoken werd.
De "Melkman" was een beetje vergelijkbaar met de postbode en die kwam ook soms, na een volle dag (of meer) "spoorloos" te zijn, met de pet achterstevoren thuis.

Als je begrijpt wat ik bedoel.

[jozef]

Een camion die je beertput komt reinigen, blijft intussen toch ook draaien?  Een camion die chape komt leveren, blijft hier vaak zelfs zowat een halve dag staan draaien, wijl de werklieden in den bouw bezig zijn.

Dan zouden ondertussen de portieren van de cabine moeten vergrendeld zijn.

Beeld je eens in dat een halvegare tiener, die denkt dat hij zo een gevaarte kan besturen, achter het stuur kruipt. Je mag er niet aan denken wat zo een gast ermee zou kunnen aanrichten. Laat hem er nog maar eens mee tegen een bus knallen waar 50 kinderen inzitten.

Toen ik nog een kind was, bracht ik de schoolvakanties door bij mijn grootouders op het platteland. In de winter werd daar draf geleverd (het achterblijvende, niet oplosbare moutafval van de brouwerij) als voedsel voor de koeien. Tijdens het lossen mocht ik altijd eens in de cabine kruipen.

De vrachtwagen stond lichtjes in bergaf, in eerste versnelling, zonder parkeerrem. Op een dag had ik het in mijn hoofd gehaald om dat linker pedaal (waarvan ik toen nog niet wist waarvoor het diende) eens in te drukken.

Zelf was ik nog te klein om door de ruiten te kunnen zien wat er gebeurde, maar toen ik de leveranciers en mijn grootvader hoorde tieren en vloeken, begreep ik dat ik best zo vlug mogelijk uit die cabine kon springen en zo ver mogelijk weglopen. Doordat het koppelingspedaal daarbij weer opgekomen was, is de vrachtwagen wat verder gestopt. Maar stel je eens voor dat ik in de plaats daarvan de versnellingshendel in neutraal gerukt had...

[bert.covens]

In tegenstelling tot die chapewagen, blijf ik uiteraard wél vlakbij m'n vrachtwagen.  En neen, er komt gene kleine in.  Ook al komt pa het mij vragen, en kijkt de kleine nog zo lief.  Vorige zomer heeft er 's eentje geprobeerd achter m'n rug om, maar nog voor hij de klink open had, had 'k 'm al lang bij zijn kraagske.

[jozef]

In tegenstelling tot die chapewagen, blijf ik uiteraard wél vlakbij m'n vrachtwagen.

Het hangt er dan vanaf waar je staat.

Je staat naar dat rechter achterlicht te kijken dat nu eens brandt, dan weer niet. Daar komt de boer jou iets vertellen. Ondertussen kruipt er natuurlijk achter het stuur wie het maar wil zonder dat jij het merkt.

En neen, er komt gene kleine in.  Ook al komt pa het mij vragen, en kijkt de kleine nog zo lief.

Zeer verstandig zolang jij niet in de cabine bent.

Misschien kan je, net vóór je vertrekt, die kleine wel heel even samen met jou in de cabine laten.