Gisteren eens gaan kijken voor m'n volgende karretje. Ik heb nog eventjes getwijfeld tussen een VW Caddy en een Citroën Berlingo. Zogezegd vergelijkbaar qua prijs. Had je gedacht. Bij VW was de prijslijst opties gigantisch lang. Wou ik de Caddy vergelijkbaar uitrusten met wat ik er bij Citroën voor kreeg, was het prijsverschil mij toch te groot geworden. Voornamelijk veiligheidsopties zitten er zo goed als niet standaard op, en zijn bij aanschaf dan ook nog 's aan de dure kant. En als ik hier dan de ervaringen lees van Jozef met z'n Touran, viel VW al tamelijk snel af bij mij. Andere modellen uit deze categorie waren de Ford Tourneo, de Opel Combo, de Fiat Doblo. Maar
-en da's mijn persoonlijke smaak- die vind ik écht spuuglelijk.
Bon, ikke dus naar de grote dealer hier in Wilrijk, op de Boomsesteenweg. Daar hebben ze een gigantische showroom. Maar de nieuwe Berlingo stond er (nog) niet.
"Crisis hé, meneer. Dan kunnen we ons gene stock veroorloven". Dat ik er nog niet meteen stond te springen om hem vandaag al te bestellen, zinde de verkoper duidelijk niet. Dat die man weigert te begrijpen dat ik hier eerst nog wat werk heb aan m'n huis, en ik pas binnen enkele maanden het nodige budget zal hebben: triestig.
"En als ge 'm per sé wilt zien, ga dan bij de occasies kijken". Ja, daar stonden er 2. Recente occasies, maar hetzelfde model als wat ik nieuw zou willen. Laat mij die wagen dan toch efkes zien. Geef mij er een kort woordje uitleg bij. Was dat zo moeilijk? Neen, hij stuurt mij naar de occasie-afdeling en draait zich om. De occasiewagens stonden natuurlijk op slot, en de verkoper van die afdeling haastte zich weg uit m'n buurt. Ha neen, hij wou duidelijk geen tijd steken in iemand die eigenlijk de aankoop van een nieuwe wagen overweegt. Wel, foert dan. Dan ben ik wel weg. Toen ik weer buitenging, kwam de verkoper van de nieuwe wagens mij nog vragen of ik een folder wenste. Neen, bedankt makker. Die kan ik zo ook wel downloaden, en de kans dat JIJ me nu nog een wagen verkoopt, is wel héél klein. Op deze manier hoeft het voor mij allang niet meer. Hij keek me nog aan met een koppeke van
"Amai, wat heb ik nu verkeerd gezegd?".
Neen, dan naar de erkende concessiehouder hier in Hemiksem. Die heeft een zéér beperkte showroom, maar er stond toch een Berlingo binnen. Alle uitleg gekregen, en dat ik de aankoop pas binnen enkele maanden overweeg, deerde hem niet. Heeft me zelfs nog een tweede wagen getoond die nog buiten stond, om een aantal verschillen te tonen. Ja, die wagen hing nog onder het stof. Ja, de wieldoppen lagen nog in de koffer. Ja, de ruitenwissers waren nog ingepakt met plastic etc. Maar ik heb wél gezien wat ik wilde zien. En de uitleg gekregen die ik wou. En de antwoorden gekregen op een aantal vragen waarmee ik nog zat. Een kwartiertje van z'n kostbare tijd geleend, en er al meteen met een héél ander gevoel buitengegaan. De eerste die mij een prijs zal mogen maken, is hij dan wel.
En wat lees ik nu vandaag in de krant:
>>> klik. Wel, ze mogen mij nog 100 van die lotjes geven. Ik vul die enquête niet in. En als ik het toch zou doen, zou het zeker niet positief beoordeeld worden. Triestig te moeten vaststellen dat men mensen moet opvrijen met 10 van die lotjes om hen toch maar een gunstige enquête te laten invullen.
