Ik vind dat veel moeite om in orde te zijn.
Mijn gedacht. En vooral een duur grapje voor die luttele dagen per jaar dat ik nog tot 2012 in België moet zijn, als ik overweeg dat de kans op een controle zeer klein is en slechts een OI van 50 Euro wegens niet-inschrijving oplevert.
België noemt het een fiscale inbreuk, maar de taksen zijn toch voldaan in het land van inschrijving?
Bij controle dient de politie eveneens een fiscaal PV op te stellen (hoewel Johan Cassier in een recent antwoord terzake bij wegcode daar zelfs geen gewag meer van maakte). Naar ik vernomen heb, is er echter slechts sprake van fiscale fraude als ik geregeld in België met een buitenlandse kentekenplaat zou rijden. Dat kan uiteraard niet uit een eenmalige vaststelling blijken.
Het gekke is bovendien dat er een richtlijn zou bestaan om niet te verbaliseren als Leslie zich aan boord van de wagen bevindt (maar die heeft er eveneens een vreselijke hekel aan om nog terug te keren naar België en doet dat dan ook nog slechts uiterst zelden, als het echt niet te vermijden valt).
In mijn geval werd bovendien destijds bij hun aanschaf in België BTW en BIV voor beide auto's betaald.
Het is dan ook niet van een PV voor niet-inschrijving en een fiscaal PV dat ik wakker lig. Wel van de kans dat de controlerende politiebeamte zijn job niet kent en mijn auto de takelwagen op zou gaan, zoals de motorfiets van Marc Annemans volkomen ten onrechte in beslag genomen werd.
Natuurlijk weet ik ook wel dat men zo moeilijk doet omdat niet alle belastingsregimes in Europa hetzelfde zijn. Maar dat houdt kapitaalkrachtigen niet tegen om hun hele hebben en houden te verplaatsen naar gunstigere landen.
Je hoeft zelfs heus geen torenhoog saldo op een Cypriotische bankrekening te hebben om op Cyprus het statuut van offshore resident te kunnen bekomen.
Ook de familienaam van Leslie zorgt voor problemen.
Zij en ik zijn gehuwd naar Duits recht, zodat we het recht hadden om een gemeenschappelijke familienaam te kiezen. Volgens internationale verdragen konden we dat recht pas uitoefenen van zodra minstens één van ons beiden zijn of haar woonplaats in Duitsland zou hebben. Nadat Leslie haar woonplaats hier gevestigd heeft, hebben we gekozen voor Baum als gemeenschappelijke familienaam, en heeft de ambtenaar van de burgerlijke stand in Berchtesgaden haar gezegd: "Im Namen der Bundesrepublik Deutschland erkläre ich Ihnen dass Sie ab jetzt Frau Baum sind".
Maar België komt die overeenkomst niet na: volgens België blijft haar familienaam haar geboortenaam Laseur (wat hier natuurlijk even weinigen correct kunnen uitspreken als de namen van onze Hongaarse huurders).
Als de nieuwe Belgische rijbewijzen zullen ingevoerd worden vóór ik hier mijn woonplaats heb, zal het mij wellicht weer eens 4.000 km kosten (één reis voor de aanvraag en één reis om het af te halen). Leslie hoeft dat niet te doen, zij kan via de post bij de Belgische ambassade in Berlin aan een nieuw rijbewijs geraken. Maar ze geeft er de voorkeur aan om haar Belgisch rijbewijs om te wisselen tegen een Duits.
De beamte bij het Landratsamt in Bad Reichenhall gaf haar de raad om daar nog zo lang mogelijk mee te wachten, namelijk tot haar huidig Belgisch rijbewijs ongeldig gaat worden. Hij kan namelijk alleen maar een Duits rijbewijs afleveren op haar echte familienaam Baum. En dat zorgt volgens hem gegarandeerd voor problemen bij een eventuele verkeerscontrole. Want voor die ene keer in zijn carrière dat een Polizist hier een Belg controleert, snapt die brave man er natuurlijk geen bal van waarom op haar Belgische identiteitskaart een andere familienaam zou staan dan op haar rijbewijs.
We waren hier onlangs bij een al wat oudere notaris, die als bij wonder zeer goed van de Belgische wetgeving op de hoogte bleek te zijn. Hij gaf ons de raad om, zodra we het zullen kunnen, de Duitse nationaliteit aan te vragen, wat ons volgens hem nog veel problemen met België zal besparen, onder meer als één van ons beiden te overlijden zal komen.
