Een gefaald rij-examen zou hem misschien op andere gedachten kunnen brengen.
Ik moet je teleurstellen. Ook dàt zou hem wellicht niet op andere gedachten brengen.
Ook intussen al een tweetal examens mee begeleid. De laatste keer, wou ik (bij wijze van spreken) al na vijfhonderd meter op weg naar het examencentrum de wagen aan de kant zetten en m'n baas bellen om te vragen of ik écht met deze kandidaat naar het examen moet.
Tijdens het examen:
* ruim 80 % van z'n voorrangen aan rechts gemist
* Meermaals stilvallen omdat hij in 4e achteruit wou rijden, en nog een paar keer omdat hij in 3e wil vertrekken. (op de terugweg zei hij me dat dat aan de leswagen lag die hij niet gewend is)
* Bij een smalle doorgang (verkeerslichten regelen daar beurtelings het verkeer) : stoppen tijdens oranjefase, in spiegels kijken en wijl het rood is en er in de verte al een tegenligger aankomt: doorrijden. Moest 'm toen al uit de petoet helpen.
* Links moeten afslaan op een drukke 2x2, slechte zichtbaarheid, fietspad moeten dwarsen. Volgas tegen dik 50 km/u blijven gaan. Keek zelfs niet eens. Toen ik de keuze had: ingrijpen en gebuisd of 3 fietsers omver en gebuisd, heb ik natuurlijk niet meer getwijfeld
Bij de debriefing vroeg de examinator hem, wat hij er nu zélf van vond. Hij vond 't best wel OK. "Papa zeggen ikke goed rijden".
Ik bedoel maar .....