Ach ja, de automobilisten rijden ook de hele tijd over het fietspad.
Het volgende is hoegenaamd niet tegen jou bedoelt (bij mijn weten ben je immers geen bromfietser), maar ik grijp dit zinnetje van jou, dat een gedachtengang inhoudt die vele weggebruikers eigen is, aan om even over het volgende van gedachte te wisselen.
Het gaat om de gedachtengang: "Als de ene weggebruiker overtredingen begaat, dan is het logisch dat de andere dat ook doet."
Ik kan in Brussel gaan winkelen en erop staan dat in elke winkel Nederlands kan spreken. Dan ga ik heel dikwijls bij een winkelbediende terechtkomen die geen of weinig Nederlands kent, en zijn best zal doen om zo vlug mogelijk van mij af te zijn. In plaats van 5 artikelen, zal hij mij er bijvoorbeeld slechts 2 tonen. En ik besef dat ik daardoor het slachtoffer ben van mijn principes, en als enkeling de scheefgetrokken situatie niet kan rechtzetten. Pas als heel wat Vlamingen dat zouden doen, mag er verbetering verwacht worden.
Zo ook in het verkeer. Ik kan mij strikt aan de regels houden en van een sociale en hoffelijke houding in het verkeer getuigen. Sporadisch zal dat goede voorbeeld wel eens navolging krijgen, maar globaal zal er daardoor niets noemenswaardigs veranderen aan het verkeer hier in België. Enkel als voldoende weggebruikers zouden kunnen gemotiveerd worden om bepaalde overtredingen niet meer te begaan, zouden de overblijvende overtreders alvast uit de toon vallen, en misschien tot inkeer komen.
Het individualisme en egoïsme dat onze samenleving kenmerkt, geven dergelijke initiatieven evenwel geen schijn van kans. Het is het asociale en domme "ieder voor zich". Dom, want het resultaat is dat we allemaal later en gefrustreerder aankomen op onze bestemming.
Het is allemaal mooi, dat regeltje van "het is niet omdat de ander een overtreding begaat, dat jij het ook moet doen". Maar als je dat hier in België niet doet, ben je telkens weer de klos.
Ik moet soms heel lang wachten vóór ik van rijstrook kan veranderen omdat er in de andere rijstrook veel te weinig afstand gehouden wordt. Maar ik moet zelf wel geregeld afremmen voor iemand die plots vóór mij invoegt. Resultaat: ik betaal twee keren, de ander nooit.
Enkele dagen geleden reed ik op een autosnelweg en naderde ik een trager rijdende voorligger. Ik zie in mijn achteruitkijkspiegel op de middenrijstrook een wagen aankomen die sneller rijdt dan ik. Ik denk: "Die kan me nog net inhalen vooraleer ik mijn voorligger moet inhalen." Op het ogenblik dat hij op mijn hoogte komt, vertraagt hij zonder enige aanwijsbare reden, zodat ik niet kan inhalen. Dit is me al honderden keren overkomen: eerst nog wat gas bijgeven om je te ontraden om van rijstrook te veranderen, en je dan blokkeren. Is het dan verwonderlijk dat velen middenrijstrookrijders geworden zijn? Als ik zelf in zo een situatie verkeer, zal ik ofwel uitwijken naar de derde rijstrook, ofwel wat inhouden en met een lichtsignaal aangeven dat de bestuurder op de rechter rijstrook mag inhalen, ofwel wat gas bijgeven zodat ik hem snel voorbij ben. Dergelijke reacties zie ik geregeld in Duitsland, maar hier lijkt een dergelijk elementair respekt voor elkaar niet meer te bestaan.
Dergelijke toestanden doen zich hier bij de vleet voor, en niet alleen in het verkeer. Mijn echtgenote heeft haar twee handen vol met boodschappentassen. De man die vóór haar loopt, duwt een glazen deur open, loopt er voorbij en laat ze vervolgens tegen mijn echtgenote dichtvliegen. Dit is onze huidige samenleving. Er is op heel wat vlakken vooruitgang geboekt, maar de omgang met elkaar is belabberder dan ooit.
