Ik zie dat toch heel anders.
Wanneer voor dat extra loon van de fietsende werknemer dezelfde gunstige fiscale voorwaarden gelden als voor die lease-auto van de autorijdende werknemer dan kan de werkgever met hetzelfde brutoloon een hoger nettoloon uitkeren.
De enige die hier onder lijdt is de overheid (die een aanzienlijk deel van het belastings-geld toch maar over de balk smijt aan mislukte en kansloze projecten, slechte handel, overbodige luxe in overheidsgebouwen enz.) maar ja, waarom zou je de fietsende werknemers niet dat fiscale voordeel geven wat je de autorijdende werknemer wel geeft?
Mocht het nog niet duidelijk zijn, de hoogte van dat extra loon is het netto verschil tussen wat een leaseauto-rijdende werknemer extra krijgt en wat een fietsende werknemer extra krijgt en dat extra is de som van de kilometervergoeding en de kosten die de werknemer zou hebben indien hij dit zelf zou moeten betalen.
Voor de korte termijn zou de overheid onder dezelfde gunstige fiscale voorwaarden als die voor de lease-auto gelden het de werkgevers moeten toestaan om een fiets en (inter)nationaal treinabonnement uit te keren. Beiden zijn complementair en de fietsende werknemer wordt zo op een eerlijkere manier behandeld en krijgt al wat meer een soortgelijk cadeau als de autorijdende werknemer. Wat de overheid zeker niet zou moeten willen is dat mensen bewust een lease-auto nemen omdat ze weten dat ze dan netto een hoger inkomen krijgen.