Inzake is de essentie van het vonnis dat de volgende analyse gebruikt wordt en geldig is voor elk ongeval met een voetganger op een oversteek voor voetgangers, alwaar geen verkeerslichten of bevoegd persoon het verkeer regelt:
-ofwel geen weet had van de termen van de verkeerswet
-ofwel om een haar eigen reden, was het nu omwille van haar leeftijd en inherent daaraan de diverse faciliteiten (bv. artikel 40.2 van de verkeerswet) dan wel enige andere reden, dacht absolute voorrang te genieten
-dan wel gewoon voorrang afdwong.
-al dan niet misleid werd door de diverse campagnes van de overheid, de BIVV welke mogelijks te onduidelijk, te vaag zijn nopens de voorwaarden welke dienen vervuld te zijn
-bescherming kan genieten bij het dwarsen van een rijbaan via een oversteekplaats voor voetgangers en/of door de campagnes in verband met de vergoeding van bepaalde personen als zwakke weggebruikers, waarbij mogelijks,
doch dit ten onrechte,
-de indruk kan gewekt worden dat een voetganger altijd voorrang heeft, nu betrokkene toch altijd vergoed wordt.
-dat het slachtoffer evenmin weet had van de termen van artikel 42 van de verkeerswet.
-twee voorwaarden die samen dienen vervuld te zijn vooraleer zij de rijbaan mocht beginnen dwarsen, meer bepaald mocht zij zich slechts voorzichtig op de rijbaan begeven en met inachtneming van de naderende voertuigen.
-Het is pas wanneer beide voormelde voorwaarden vervuld zijn dat een voetganger de bescherming geniet zoals voorzien door artikel 40.4.2 van de verkeerswet ten opzichte van een ingevolge artikel 1.2 van die wet beperkt aantal weggebruikers.
-De verplichtingen voorzien door artikel 42.4.4 en 40.4.2. van de verkeerswet zijn correlatief.
Waarom zou je op je hoede moeten zijn voor een perfecte analyse?
