Veel minder dan de niet-rokers. Want die belden tijdens de rookpauze enkel maar uit verveling. Meestal konden ze immers niet verder werken omdat de rokers er niet waren.
Tsja, dat ze niet verder konden .... lag dan ook niet bij hen, doch bij de rokers ?
Ik neem het niet dat een niet-roker mij verwijt dat ik buiten op meer dan 10 meter van hem sta te roken, als hij 180 kg weegt, vrijwel niet beweegt, en elke dag een fles whiskey leegdrinkt en daarna een auto gaat besturen.
En ik van mijn kant, neem het niet dat ik per sé door een stinkende, kankerverwekkende walm moet, om het ziekenhuis binnen te kunnen, terwijl datzelfde ziekenhuis nochtans duidelijk een rookverbod heeft uithangen, en bovendien geïnvesteerd heeft in speciale ruimtes, met asbakken, met afdakje waar rokers ongestoord hun kankerstok kunnen opsteken. De faciliteiten zijn er, dus weiger ik te aanvaarden dat rokers het blijven vertikken er gebruik van te maken, en de boel blijven verzieken.
Idem met die werkgever waarover ik het eerder had. Het énige wat ik van die collega vroeg, was om minstens eventjes het raam te openen. Meer niet. Als hij van zijn kant, zich nu ook eventjes verdraagzaam had opgesteld, en gewoon dat raam had geopend, had ik er heus niet moeilijk over gedaan. Maar als zelfs dàt teveel gevraagd was, nota bene in een container met nul komma nul verluchting, neen: dat ging me te ver.
En verder: die stinkende lijnbus, de eigen auto, die oldtimer die een stinkende rookpluim de lucht inblaast, .... allemaal zaken waar ook rokers gebruik van maken. Dus om daar nu een excuus in te zoeken om anderen longkanker te bezorgen door die kankerstokken, da's weinig meer dan een mooi verpakte drogredenering.
En ach, ergens zal de waarheid wel in 't midden liggen. Met een klein, klein beetje moeite van weerskanten, zou er al héél veel simpel op te lossen zijn ....